Τζάμπα οι προετοιμασίες και οι μάσες...

[ΠΛΑΤΩΝ]

Το σχέδιο ήταν τέλειο και στην παραμικρή του λεπτομέρεια. Άλλωστε είχα κάνει επισταμένη έρευνα όλες τις προηγούμενες ημέρες ώστε να έχω χρήσιμα συμπεράσματα και ασφαλή αποτελέσματα.

Μελέτησα καλά όλα τα αφροδιακά τρόφιμα και ήταν πλέον καιρός να θέσω σε εφαρμογή το διαβολικό σχέδιό μου.
Θα την καλέσω σε φαγητό, το οποίο -όλως τυχαίως- θα περιέχει αποκλειστικά και μόνο τρόφιμα που θα ανεβάζουν την ερωτική διάθεση κι αυτή -σε πλήρη άγνοια- θα πέσει έτοιμη στην αγκαλιά μου.
Και για να είμαι σίγουρος ότι η κυανοπωγωνική μου συμπεριφορά δεν θα υπονομευτεί από τις επιδόσεις του... ‘‘βροντόσαυρου’’ στο κρεβάτι θα φροντίσω να έχω καταναλώσει όλες εκείνες τις απαραίτητες τροφές που θα μου εξασφαλίσουν την τέλεια ερωτική συμπεριφορά.

Κάπου είχα διαβάσει ότι τα στρείδια είναι πολύ αποτελεσματικά. Όπως διαπιστώθηκε περιέχουν D ασπαρτικό οξύ και κάποια άλλα συστατικά που επιδρούν στον εγκέφαλο βοηθώντας στην απελευθέρωση οιστρογόνων και τεστοστερόνης. Επίσης περιέχουν μεγάλες ποσότητες ψευδαργύρου που βοηθούν στη διατήρηση της ανδρικής γονιμότητας.
Ό,τι έπρεπε λοιπόν. Πάω πρωί-πρωί στο ιχθυοπωλείο και του ζητάω όλα τα στρείδια που έχει.

- Ναι, καλημέρα σας. Έχετε στρείδια;
- Και στρείδια έχω κι α..ίδια έχω.
- Από αυτά έχω κι εγώ. Τα άλλα θέλω.
- Τα α..ίδια δηλαδή;
- Όχι, τα στρείδια!
- Καλά ντε! Ένα αστείο κάναμε...

Μετά από λίγο επιστρέφει.
- Τί είναι αυτά; του λέω εγώ.
- Στρείδια δεν μου ζητήσατε;
- Ναι αλλά... εγώ θέλω περισσότερα. Δεν έχετε άλλα;
- Έχω χταπόδια, σουπιές, μπαρμπούνια, λιθρίνια...
- Όχι στρείδια θέλω!
- Δεν σας φτάνουν αυτά;
- Όχι είναι λίγα.
- Όχι και λίγα. Όλο το τελάρο σας έβαλα!
- Εγώ θέλω περισσότερα.
- Μα τι να τα κάνετε τόσα στρείδια; Θα σας πιάσει το στομάχι!
- Ας μου το πιάσει. Εγώ τα θέλω.
- Δεν έχω άλλα άνθρωπέ μου.
- Καλά φέρε αυτά και πες μου που μπορώ να βρω κι άλλα;
- Εεεε, στην ψαραγορά.

Πήρα τα στρείδια, πήγα στην ψαραγορά πήρα κι από κει, πήγα και στην Ιχθυόσκαλα να πάρω κι άλλα και γύρισα στο σπίτι με όλα τα στρείδια της Μεσογείου.
- Χε, χε. Ο ‘‘βροντόσαυρος’’ θα σκίσει απόψε!

Μαγείρεψα κι όλα τα αφροδιακά εδέσματα. Φιλέτο με σάλτσα μουστάρδας, πράσινη σαλάτα με αβοκάντο και κουκουνάρια, φραγκοστάφυλλα και κρέμα και για γλυκό σοκολάτα υγείας.
Καλού-κακού είχα στην άκρη κι άλλα: μαρούλι , γλυκάνισο, μέλι, σύκα, τρούφες, μπανάνες, βασιλικό, αμύγδαλα μέχρι και καρότα.

Έφαγα τη μισή μέρα στα ψώνια και την άλλη μισή στο μαγείρεμα. Η νύχτα είναι δική μου. Μόνο η γκόμενα δεν είναι ακόμα δική μου, αλλά με τόσες προετοιμασίες που έκανα ήταν ζήτημα ολίγων πηρουνιών... να πέσει σαν γινωμένο φρούτο.

Η ώρα έφτασε! Χαμήλωσα το φωτισμό του σπιτιού, έβαλα στο στέρεο τον Barry White, είχα δει και κάτι τσόντες στο δορυφορικό να είμαι έτοιμος, άναψα κεράκια και ήμουν πλέον έτοιμος.
Όπα! Χτυπάει το κουδούνι. Με βήμα πιο cool κι από τους ήρωες του Pulp Fiction ανοίγω με περισσή αυτοπεποίθηση την πόρτα. Παίρνω το πιο ερωτικό μου βλέμμα και βλέπω... τον διαχειριστή!
- Ήρθα για τα κοινόχρηστα!
- Δεν έχω τώρα, πέρνα αύριο!
- Μα πρέπει να βάλουμε πετρέλαιο.
- Πήγαινε ρε άνθρωπέ μου. Εδώ εγώ καίγομαι...
- Καλά, καλά...

Ουφ, μου την έσπασε. Κλείνω την πόρτα κι επιστρέφω για να βγάλω το κόκκινο κρασί από το ψυγείο.
Όπα! Χτυπάει το κουδούνι. Με βήμα πιο cool κι από τους ήρωες του Pulp Fiction ανοίγω με περισσή αυτοπεποίθηση την πόρτα. Παίρνω το πιο ερωτικό μου βλέμμα και βλέπω ξανά τον διαχειριστή!
- Τι θες πάλι εσύ;
- Ξέχασα να σου πω πως πρέπει να πετάξεις τα σκουπίδια σου στους κάδους γιατί βρωμ...
- Άντε κάνε μου τη χάρη τώρα. Τα έχω πετάξει τα σκουπίδια!
- Καλά, καλά...

Είχα αρχίσει να εκνευρίζομαι. Κάθομαι λιγάκι στον καναπέ μέχρι να έρθει η γκόμενα. Κάτι ο Barry White που τραγουδάει σαν ιπποπόταμος, κάτι η κούραση της ημέρας, χαλάρωσα τόσο πολύ που με πήρε ο ύπνος. Έβλεπα τον διαχειριστή να μου χτυπάει συνέχεια το κουδούνι. Και ντριν-ντριν-ντριν το κουδούνι και κάθε φορά ήταν ο διαχειριστής.
Ξαφνικά ξαναχτυπάει πραγματικά το κουδούνι. Τα είχα πάρει στο κρανίο και πάω εκνευρισμένος στην πόρτα να του τα ψάλω. Παίρνω το πιο εριστικό μου βλέμμα και τσαντισμένος ανοίγω την πόρτα:
- Άκου να σου πω παλιομαλ.... Ε, χε. Ε, χμμ... γειά σου Εύη...
- Ωραία υποδοχή, μπράβο!
- Ε, ναι... έχεις δίκιο... κι εγώ αλλιώς τη σχεδίαζα...
- Μα τι είναι αυτό που βρωμάει έτσι...
- Ε; Δεν ξέρω... Τί βρωμάει;
- Κάτι... (μυρίζει) σαν... Για έλα πιο κοντά!
- Εγώ;
- Εμ, ποιός; Βλέπεις κανέναν άλλον;

Πάω πιο κοντά με ένα δισταγμό.
- (μυρίζει)... Εσύ βρωμάς!
- Εγώ βρωμάω;
- Ναι εσύ!
- Τι βρωμάω;
- Ψαρίλας!

Γαμώτο, σκέφτηκα! Με όλες αυτές τις ετοιμασίες ξέχασα να ανάψω το θερμοσίφωνο να κάνω μπάνιο. Επιπλέον είχα συνηθίσει στη μυρωδιά του εαυτού μου και δεν το είχα πάρει χαμπάρι ότι βρώμαγα ψαρίλας.
Φτου! Να πάρει! Ώστε αυτό εννοούσε ο διαχειριστής όταν έλεγε ότι κάτι βρωμάει. Πω, πω! Ρεζίλι έγινα!

Έπρεπε να μαζέψω τα κομμάτια μου. Είχα εναποθέσει τις τελευταίες μου ελπίδες στο αφροδισιακό γεύμα. Ό,τι και να συνέβαινε η σεξουαλική της επιθυμία θα ξεπερνούσε τη μπόχα μου και τελικά θα καταλήγαμε να κάνουμε άγριο σεξ στο κρεβάτι, στον καναπέ, στην κουζίνα, στο πλυντήριο...

Την είχα απέναντί μου. Της σέρβιρα όλα τα καλούδια που είχα ετοιμάσει και απλά... περίμενα. Θα βοηθούσε λίγο και το κρασί. Πιάσαμε και μια κουβέντα.
- Χμμμ... νόστιμο το φαγητό. Μόνος σου τα έφτιαξες όλα αυτά;
- Φυσικά. Βέβαια ήμουν όλη μέρα στην κουζίνα αλλά αξίζει για στιγμές σαν αυτή (ξαναπαίρνω το ερωτικό μου βλέμμα).
- Πολλά θαλασσινά βλέπω...
- Μήπως δεν σου αρέσουν; Θες κάτι άλλο;
- Όχι, όχι. Ωραία είναι... μόνο που τις προάλλες είχα πάθει μια γαστρεντερίτιδα από κάτι μύδια που έφαγα...
(Ωχ, γαμώτο! Κι ήμουν έτοιμος να βγάλω και την παέλια με τα μύδια από το ειδικό κατσαρολάκι...)
- Ναι με τα θαλασσινά υπάρχει αυτός ο κίνδυνος, είπα. Αλλά με μένα μη φοβάσαι. Είμαι πολύ καλός μάγειρας και προσέχω...
- Εγώ πάλι απορώ γιατί τα τρώει ο κόσμος. Δεν μπορείς να χορτάσεις μ’ αυτά κι επιπλέον διάβασα χθες στην Guardian πως τελικά είναι μύθος ότι είναι αφροδισιακά.

Ένας κόσμος γκρεμίστηκε μπροστά μου! Δεν είναι δυνατόν! Πότε συνέβη αυτό; Πώς μου ξέφυγε εκείνο το άρθρο της Guardian. Έκανα τόσο αγώνα, τόσες θυσίες, τόσα χρόνια την ικέτευα να έρθει σπίτι μου για φαγητό! Και βγήκε αυτή η φυλλάδα μια μέρα πριν το ραντεβού και μου κάνει χαλάστρα;;;
Έχασα το φως μου. Ένιωθα να πέφτω με ιλιγγιώδη ταχύτητα σε ένα τεράστιο κενό. Τα φτερά μου κοπήκανε στα δυο. Και στο τέλος έφυγε κι η γκόμενα χωρίς να κάνω τίποτα απολύτως.
Καταραμένη φυλλάδα! Με κατέστρεψες! Όχι τίποτα άλλο αλλά ο ‘‘βροντόσαυρος’’ ξενύχτησε όλο το βράδυ. Πάλι καλά που είχε τσόντα στο Filmnet και... ξεθύμανε. Κι ακόμα καλύτερα που δεν ξαναχτύπησε την πόρτα ο διαχειριστής γιατί έτσι όπως ήμουν θα την πλήρωνε αυτός τη νύφη!




Κείμενο: Κωνσταντίνος Παυλικιάνης

[Piggy]

Πολύ καλό Πλάτων
Μετά από αυτό καλύτερα να προτιμούμε το πατροπαράδοτο έδεσμα γιαουρτάκι με μέλι και καρυδάκια…

[Freeman]

Όχι όχι, στρείδι και πάλι στρείδι. Εγώ δέν πιστεύω τις φυλλάδες Έτσι τα γράφουν επειδή απλά πρέπει κάτι να γράψουν χεχεχε

Πολύ γέλιο στο κείμενο χεχχε Ειδικά οι διάλογοι είναι όλα τα λεφτά!! Πλάκα πλάκα κανένα άρθρο για αφροδισιακά πρέπει να βρούμε...