Appaloosa

[ΠΛΑΤΩΝ]

APPALOOSA
Γουέστερν
Σκηνοθεσία: Εντ Χάρις
Παίζουν: Εντ Χάρις, Βίγκο Μόρτενσεν, Ρενέ Ζελβέγκερ, Τζέρεμι Αϊρονς
Διάρκεια: 116'.

Το «Αppaloosa», το οποίο βασίζεται σε ένα μυθιστόρημα western του Robert Barker, είναι μια ταινία χαρακτηριστική της έλξης που ασκεί το γουέστερν σε σκηνοθέτες και ηθοποιούς του Χόλιγουντ, δεκαετίες μετά την παρακμή του και το ουσιαστικό τέλος του ως ζωντανό κινηματογραφικό είδος. Πέρυσι, στη «Δολοφονία του Τζέσε Τζέιμς από τον δειλό Ρόμπερτ Φορντ», σε ένα ξέσπασμα λυρισμού ο σκηνοθέτης Αντριου Ντόμινικ παρουσιάσε μια βιβλική εικόνα της Αγριας Δύσης, προσπαθώντας να ανακαλύψει την Αμερική πίσω από τη σκόνη των μύθων της.


Σήμερα, ο ηθοποιός Εντ Χάρις σκηνοθετεί ένα γουέστερν δίνοντας ιδιαίτερο βάρος, όχι τόσο στον ρεαλισμό (στοιχείο των περισσότερων ταινιών που ανανέωσαν το είδος κατά καιρούς), αλλά σε ό,τι χαρακτηρίζει το κέλυφος μιας ταινίας εποχής (κοστούμια, ντεκόρ, ανασύσταση της ατμόσφαιρας της εποχής στην οποία εκτυλίσσεται η ιστορία). Το «Appaloosa» μιλάει για το τέλος μιας εποχής στην Αγρια Δύση, που αντιστοιχεί στο τέλος της νομαδικής ζωής και για την αυγή μιας νέας, κατά την οποία το «home, sweet home» προβάλλει ως η νέα αξία.

1882: η μικρή κι απομονωμένη πόλη Απαλούζα του Νέου Μεξικού τρομοκρατείται από τον πανίσχυρο ιδιοκτήτη ενός ράντσου, τον αδίστακτο Ράνταλ Μπραγκ (Τζέρεμι Άιρονς), ο οποίος σκοτώνει εν ψυχρώ τον σερίφη κι επιβάλει τον δικό του νόμο.


Οι ευυπόληπτοι κάτοικοι αποφασίζουν να προσλάβουν δύο τυχοδιώκτες, τον σερίφη Βέρτζιλ Κόουλ (Έντ Χάρις) και τον βοηθό του, Έβερετ Χιτς (Βίγκο Μόρτενσεν), πρώην πιστολάδες και νυν μισθοφόροι του νόμου, οι οποίοι αναλαμβάνουν ν' αποκαταστήσουν την έννομη τάξη.
Η νέα τάξη των εμπόρων της πόλης, η οποία έχει την οικονομική δύναμη, αλλά όχι και την εξουσία, αποδέχεται τους όρους του σκληροτράχηλου Βέρτζιλ, που θεωρεί νόμο τον λόγο του και τον επιβάλλει χωρίς φλυαρία. Η κατά μέτωπο σύγκρουση με τον Ράνταλ δεν θα αργήσει... Μέχρις εδώ ο Χάρις σκηνοθετεί έχοντας στο μυαλό του τον μύθο του σερίφη Γουάιατ Ερπ και το εμβληματικό γουέστερν του Τζον Φορντ «Αγαπημένη μου Κλημεντίνη».


Το «Αppaloosa» αλλάζει ρότα ξαφνικά με τον ερχομό μιας καλοντυμμένης γυναίκας στην πόλη του χάους -της Allison French (Ρενέ Ζελβέγκερ)- που περιπλανιέται στην Αγρια Δύση αναζητώντας τον ιδανικό σύζυγο για το ιδανικό σπίτι. Ο Χάρις παρακολουθεί τις πονηριές και τα καμώματά της, κάνοντας στροφή προς την παράδοση του Χάουαρντ Χοκς και τον αναχρονιστικό κόσμο του που αποτελείται αποκλειστικά από άνδρες και διαταράσσεται από την παρουσία της γυναίκας. Σταδιακά το κέντρο βάρους της ταινίας μεταφέρεται στη σχέση αρσενικού-θηλυκού καθώς η νεοφερμένη Αλισον εισβάλλει σαν απειλή στον σπαρτιάτικο κόσμο του Βέρτζιλ και του Εβερετ. Η γυναίκα-σύζυγος, σε αντίθεση με τη γυναίκα-πόρνη, επιβάλλει το μέτρο μιας άλλης ηθικής σε ένα κόσμο που μέχρι πρότινος τον χαρακτήριζε η απροκάλυπτη αντρική βία και το ελεύθερο πνεύμα του πιονιέρου της Δύσης.


Υπ' αυτό το πρίσμα, το «Αppaloosa», που δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το ομότιτλο γουέστερν (1966) του Σίντεϊ Φιούρι με τον Μάρλον Μπράντο, είναι μια ταινία για το τέλος μιας ανδρικής φιλίας. Είναι ένα γουέστερν στους γνώριμους κλασικούς κώδικες, της παλιάς καλής εποχής, που ελπίζει να αναδειχθεί μέσω της σκηνοθετικής προσέγγισης του Ed Harris και εξαιτίας της πλέον δυναμικής τριπλέτας πρωταγωνιστών που διαθέτει: Ed Harris, Viggo Mortensen, Jeremy Irons. Μόνο που οι (σκληροί φυσικά) άντρες δεν υποκλίνονται μπροστά στα εξάσφαιρα, αλλά στα πόδια μιας εύθυμης χήρας που έχει καταφέρει να αναστατώσει μια ολόκληρη πόλη.

Βαθμολογία (με άριστα το 5)

Καθημερινή: 3
Αθηνόραμα: 3
Σινεμά: 2,5
Myfilm.gr: 3.5
Athens Voice: 3
Cine.gr: 4
Movieworld: 2,5