Πάπας Ιωάννης Παύλος Β'

[ΠΛΑΤΩΝ]

Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ΙΙ γεννήθηκε στις 18 Μαΐου 1920 στο Βαντοβίτσε της Πολωνίας. 'Ηταν γιος ενός πρώην αξιωματικού του Αυστριακού Στρατού που ονομαζόταν επίσης Κάρολος Βοϊτίλα.


Μέχρι το 1941, είχε χάσει τον πατέρα, την μητέρα και τον μεγαλύτερο αδελφό του. Στα νιάτα του είχε επαφές με την εβραϊκή κοινότητα, έζησε την ναζιστική κατοχή, και δούλεψε σε ένα χημικό εργοστάσιο και ένα ναυπηγείο. Ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο, το θέατρο, και την εκμάθηση γλωσσών. Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στις 1 Νοεμβρίου 1946. Σπούδασε στα πανεπιστήμια της Κρακοβίας και της Ρώμης. Το 1948 έγινε διδάκτωρ Θεολογίας και από το 1953 έως το 1958 δίδαξε Ηθική Θεολογία στη Θεολογική Σχολή της Κρακοβίας και το Καθολικό Πανεπιστήμιο του Λουμπλίν. Στις 30 Δεκεμβρίου 1963 χειροτονήθηκε από τον Πάπα Παύλο τον ΣΤ', Αρχιεπίσκοπος Κρακοβίας, θέση που κράτησε μέχρι το 1978, και το 1967 χειροτονήθηκε Καρδινάλιος.


Τον Αύγουστο του 1978, μετά τον θάνατο του Παύλου, ο Βοϊτίλα συμμετείχε στο Παπικό Κονκλάβιο που ανέδειξε τον Αλμπίνο Λουτσιάνι, σε Πάπα Ιωάννη Παύλο Α΄. Ο Ιωάννης Παύλος Α΄ ήταν 65 ετών αλλά έμεινε στο θρόνο του Βατικανού μόλις 33 μέρες καθώς πέθανε στις 28 Σεπτεμβρίου 1978 κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες...
Στο κονκλάβιο που ακολούθησε τον Οκτώβριο του 1978, ο Κάρολος Βοϊτίλα σε ηλικία 58 ετών, εκλέχθηκε προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και έγινε ο νεώτερος αρχηγός της Αγίας Έδρας στον 20ο αιώνα. Προς τιμήν του αποθανόντος προκατόχου του, πήρε το όνομα Ιωάννης Παύλος ΙΙ.
Μιλούσε άπταιστα εννέα γλώσσες: Πολωνικά, Σλοβάκικα, Ρώσικα, Ιταλικά, Γαλλικά, Ισπανικά, Πορτογαλικά, Γερμανικά, Αγγλικά, και φυσικά Εκκλησιαστικά Λατινικά.


Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β' όταν εκλέχτηκε στις 16 Οκτωβρίου 1978, έγινε ο πρώτος μη Ιταλός Πάπας τα τελευταία 455 χρόνια, και ο πρώτος πάπας σλαβικής καταγωγής στην ιστορία της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. Η εκλογή του ήταν προϊόν συμβιβασμού ανάμεσα στους εκλέκτορες καρδινάλιους, που είχαν να επιλέξουν μεταξύ δύο Ιταλών, τον συντηρητικό αρχιεπίσκοπο της Γένουας Τζουζέπε Σίρι και τον φιλελεύθερο ομόλογό του της Φλωρεντίας, Τζιοβάνι Μπενέλι.

Ο Ιωάννης Παύλος Β' υπήρξε πολέμιος του κομμουνισμού, του αχαλίνωτου καπιταλισμού και της πολιτικής καταπίεσης. Προκάλεσε τον θαυμασμό των Δυτικών και το φθόνο των Ανατολικών, όταν ανέλαβε πρωτοβουλίες υπέρ των καταπιεσμένων κατοίκων των κομμουνιστικών χωρών. Ήταν συντηρητικός στα δογματικά θέματα, σταθερά αντίθετος στη χειροτονία των γυναικών και στις αμβλώσεις και υπερασπίστηκε την παραδοσιακή άποψη της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας για την ανθρώπινη σεξουαλικότητα. Επίσης, ήταν ιδιαίτερα επικριτικός με τους εκπροσώπους της Θεολογίας της Απελευθέρωσης, που συσπειρώνει θεολόγους και ιερωμένους κυρίως από τη Λατινική Αμερική.

Το 1995, με την εγκύκλιο ''Το Ευαγγέλιο Της Ζωής'' καταφέρθηκε για μια ακόμη φορά κατά των αμβλώσεων, της ευθανασίας και της θανατικής ποινής, που συγκροτούν κατ' αυτόν τον ''πολιτισμό του θανάτου''. Οι απόψεις του για τη θανατική ποινή, την άρση των χρεών του Τρίτου Κόσμου και η υποστήριξη των φτωχών, ήταν φιλελεύθερες, δείχνοντάς μας ότι οι ταμπέλες ''συντηρητικός'' και ''φιλελεύθερος'' δύσκολα ταιριάζουν σε θρησκευτικούς ηγέτες. Απόδειξη αυτού είναι ότι αντιτάχθηκε στην αμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003.


Ο Ιωάννης Παύλος ΙΙ θεωρείται ο πιο πολυταξιδευμένος Πάπας στην ιστορία της Δυτικής Χριστιανοσύνης. Πραγματοποίησε πάνω από 100 ταξίδια σε όλο τον κόσμο, και όλες οι περιοδείες του συγκέντρωσαν τεράστια πλήθη ανθρώπων. Με αυτά τα ταξίδια κάλυψε αποστάσεις μεγαλύτερες από το σύνολο των ταξιδιών όλων των προκατόχων του. Εμφανίστηκαν ως εξωτερίκευση των προσπαθειών για γεφύρωση του χάσματος μεταξύ εθνών και θρησκειών, κάτι το οποίο ήταν κέντρο της δραστηριότητάς του.
Σ' αυτό το πλαίσιο εντάχθηκε και η επίσκεψή του στην Αθήνα στις 4 Μαΐου 2001, η πρώτη της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στην Ελλάδα μετά το Σχίσμα, που προκάλεσε αντιδράσεις μεταξύ των ημετέρων ορθοδόξων ιερωμένων.

Ο πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β' αγιοποίησε πολύ περισσότερους ανθρώπους από κάθε προηγούμενο Πάπα. Αναφέρεται ότι μέχρι τον Οκτώβριο του 2004, αγιοποίησε 1340 ανθρώπους.
Στις 14 Μαρτίου 2004, ξεπέρασε τον Λέοντα ΙΓ΄, και έγινε ο πάπας με τη μακρύτερη σε διάρκεια θητεία στην ιστορία του Παπισμού μετά τον Πίο Θ' και τον Άγιο Πέτρο.


Στις 13 Μαρτίου 1981, έπεσε θύμα δολοφονικής επίθεσης από τον Τούρκο ''Γκρίζο Λύκο'' Μεχμέτ Αλί Αγκτζά στην Πλατεία του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη. Η επίθεση, που από πολλούς αποδίδεται σε σοβιετικό δάκτυλο, παραλίγο να του στοιχίσει τη ζωή. Του άφησε, όμως, σοβαρά προβλήματα υγείας.


Τον Μάρτιο του 2005 ο Ιωάννης Παύλος Β', σε ηλικία 85 ετών, έπεσε βαριά άρρωστος. Στις 31 Μαρτίου κοινώνησε για τελευταία φορά, και απεβίωσε στις 2 Απριλίου 2005, 22:37 ώρα Ελλάδας.