Biutiful

[ΠΛΑΤΩΝ]

Watch The Original Video

BIUTIFUL
Δράμα
Σκηνοθεσία: Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου
Ερμηνεία: Χαβιέ Μπαρδέμ, Μαριθέλ Αλβαρες, Εντουαρντ Φερνάντεζ, Ντιαριάτου Νταφ
Διάρκεια: 147'

Ο υποψήφιος για 2 Όσκαρ σκηνοθέτης Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου («Βαβέλ», «21 γραμμάρια») επιστρέφει με ένα νέο δράμα και συνεργάζεται για πρώτη φορά με τον βραβευμένο με Όσκαρ Χαβιέ Μπαρδέμ ("No Country For Old Men").
Η ομορφιά, γραμμένη ανορθόγραφα στα αγγλικά από ένα παιδί, έγινε τίτλος στο ρέκβιεμ του Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιαρίτου, στο οποίο μεγαλουργεί ο Χαβιέ Μπαρδέμ. Πολυαναμενόμενη ταινία τόσο για την αίσθηση που προκάλεσε στο φεστιβάλ των Κανών όσο και για την υποψηφιότητα του στις Χρυσές Σφαίρες ως Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία.

Το «Biutiful», σχηματικά, είναι σαν φλιπσάιντ του «Vicky Cristina Barcelona». Η ταινία του Γούντι Αλεν κυλούσε σαν νοκτούρνο του Αλμπένιθ στη Βαρκελώνη των τολμηρών αρχιτεκτονικών γραμμών και των ζεστών χρωμάτων, με τον Μπαρδέμ κυρίαρχο στον ρόλο ένος απατημένου αρσενικού που θύμιζε λαβωμένο ταυρομάχο.
Στο «Biutiful» ο Λατίνος εραστής Ουξμπάλ, ένας μικροαπατεώνας, χωρισμένος πατέρας δύο μικρών παιδιών που μεγαλώνει ο ίδιος, καταρρέει σε μια γκρίζα Βαρκελώνη όταν ανακαλύπτει πως πάσχει από καρκίνο του προστάτη. Γνωρίζοντας ότι του απομένουν μόνο λίγοι μήνες ζωής, αποφασίζει να βάλει σε τάξη το χάος της ζωής του. Κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς του αυτής, περιπλανιέται στις φτωχογειτονιές και στον υπόκοσμο της Βαρκελώνης, ανάμεσα σε μετανάστες, συμμορίες και εμπόρους ναρκωτικών.
Η ρεαλιστική εικόνα της πόλης θα ταίριαζε σε τριτοκοσμική φαβέλα, ενώ η φανταστική παραπέμπει σε ένα απέραντο κρεματόριο με δύο τεράστια φουγάρα. Χωρίς το ντουέντε και τον ρυθμό του φλαμένκο ή τους ήχους της θάλασσας και του ανέμου.


Ο Ινιαρίτου παρασύρει τον θεατή σε ένα αλλόκοτο ταξίδι στον βυθό μιας φανταστικής θάλασσας, που ο ορίζοντάς της χάνεται βαθιά στην ψυχή του ετοιμοθάνατου ήρωά του. Οι εξαιρετικές αβάν-γκαρντ συνθέσεις του Γουστάβο Σανταολάγια ηχούν όπως ο χτύπος της ψυχής του Μπαρδέμ. Στο «Biutiful» ο Μεξικανός σκηνοθέτης ενορχηστρώνει παραλλαγές γύρω από τον θάνατο σε μια Βαρκελώνη, πύλη προς τον Αδη. Οποιος αντέξει την κατάθλιψη που εκπέμπει η ανορθόδοξη εικονογράφηση της παραθαλάσσιας ισπανικής πόλης, θα απολαύσει ένα συγκλονιστικό παιχνίδι ανάμεσα στο κοινωνικό και το υπαρξιακό δράμα.

Ο κύκλος της ανορθόγραφης ομορφιάς ανοίγει και κλείνει μέσα στην ίδια σκηνή, σε ένα χιονισμένο τοπίο όπου ο κεντρικός ήρωας, Οξιμπάλ, συναντιέται με το φάντασμα του πατέρα του. Στο ενδιάμεσο υπάρχουν κοινότοπες καταστάσεις (το δράμα της λαθρομετανάστευσης, η διάλυση της οικογένειας, η λύση του δεσμού της αδελφικής αγάπης, η έκπτωση του έρωτα, ο βιασμός της παιδικής αθωότητας) και μια μακάβρια ιστορία: η εκταφή του νεκρού πατέρα του Οξιμπάλ. Η σορός, χρόνια μετά την ταφή, είναι σαν μούμια λόγω της φορμόλης, θα αποτεφρωθεί για να πουληθεί ο τάφος. Στο κοιμητήριο θα χτιστούν νέα κτίρια.

Το Biutiful είναι μια βαριά, ζοφερή καταγραφή των βασανιστικών συνθηκών διαβίωσης των παράνομων μεταναστών στη Βαρκελώνη, αν και κατά βάση περιστρέφεται γύρω από τον πρωταγωνιστή, τον Ουξμπάλ, έναν άνθρωπο με σοβαρό πρόβλημα υγείας που τριγυρίζει στον υπόκοσμο, προσπαθώντας να βρει τα απαραίτητα μέσα για να βοηθήσει την οικογένειά του.
Η γνώριμη από τους τουριστικούς οδηγούς Βαρκελώνη, που δεν τη βλέπουμε στον Ινιαρίτου, απλώνεται αργά. Ανοίγει τα θεμέλιά της, ξεθάβοντας το φάντασμα που θα οδηγήσει τον Οξιμπάλ στο τελευταίο του ταξίδι. Παράλληλα, η θάλασσα που αποτελεί τον ορίζοντα της πόλης ξεβράζει τα πτώματα Κινέζων λαθρομεταναστών... Ο δρόμος για τη λύτρωση περνάει από τη συγχώρεση. Παραμερίστε την κατάθλιψη, παρ' ολίγον αριστούργημα.

Βαθμολογία:
Καθημερινή: 4
Cinemanews.gr: 2
Filmboy.gr: 3,5
Αθηνόραμα: 2,5
Myfilm.gr: 4
Lifo: 2

[Xouanita]

Χμ, αυτή η ταινία ειναι "αντίπαλός" μας στα Οσκαρ, ναι?

[maRtina]

lol εγω γιατι με τα ονοματα των πρωταγωνιστων εφερα στο νου μου την απογευματινη εκπομπη "Δεστε τους " αχαχαχαχχαχαχαχαχαχα Πολυ σιριαλ ομως !