Απίστευτο περιστατικό στο μετρό

[ΠΛΑΤΩΝ]

Αν δεν ήμουνα μπροστά στο σκηνικό και κάποιος άλλος μου διηγούσε την ιστορία, να πω την αλήθεια, δεν θα τον πίστευα. Κι όμως συνέβη!
Πήρα το μετρό από το Σύνταγμα για να κατέβω στη στάση των Αμπελοκήπων. Ξαφνικά ακούω μια φωνή από μία κοπέλα:
- Ε μα επιτέλους το παράκανες, ανώμαλε!

Δεν απευθυνόταν σε μένα -εγώ στεκόμουν μόλις 1,5 μέτρο από αυτήν- αλλά σ' αυτόν που στεκόταν από πίσω της. Η κοπέλα ήταν περίπου 25-28 ετών, πολύ ωραία, λιγερόκορμη, και ο τύπος που στεκόταν πίσω της φαινόταν λίγο μεγαλύτερος -κοντά 30 ετών- αλλά είχε τη φάτσα ανθρώπου που δεν είχε πάει ποτέ του με γυναίκα. Ο τύπος ήταν ατημέλητος, με μαλλιά απεριποίητα και ψιλολαδωμένα, ντύσιμο παντελώς αδιάφορο και πρόσωπο ανθρώπου που κάθεται 25ώρες το 24ωρο στον υπολογιστή χαζεύοντας τσόντες.
Για να μην τα πολυλογώ, ακριβώς πριν βάλει τις φωνές η κοπέλα, δεν είχε πέσει στην αντίληψή μου τίποτα αξιοπερίεργο. Όταν όμως άρχισαν οι φωνές, αυτό που ακολούθησε δεν ήταν και το πιο συνηθισμένο γεγονός που θα μπορούσε να δει κανείς στο μετρό.

Ο τύπος, βλέποντας την κοπέλα να του φωνάζει μπροστά σ' όλο τον κόσμο, άρχισε κι αυτός να φωνάζει:
- Σ' εμένα απευθύνεσαι βρε υστερικιά; Τί σου έκανα;
- Τί μου έκανες; Τολμάς και ρωτάς; Τόση ώρα έχεις κολλήσει πάνω μου και αλλάζω θέση και συνεχίζεις να μου κολλάς!
- Τί λες μωρέ; Είσαι με τα καλά σου; Για σύνελθε! Εσύ είσαι ανώμαλη, όχι εγώ!
- Άντε και γαμήσου ρε μαλάκα! Ε, μαλάκα!
- Να πας να γαμηθείς εσύ μαλακισμένη! Άντε πρωί-πρωί! Βγάλε το δονητή σου από την τσάντα να ηρεμήσεις!
- Θα βγάλω το δονητή και θα τον βάλω στον δικό σου κώλο ρε μαλάκα!

Εντάξει, το θέμα είχε ξεφύγει. Οι γριές είχαν κοκκινίσει και κάτι μανάδες τραβούσανε τα παιδιά τους μακριά κλείνοντάς τους τ' αυτιά. Ο καυγάς είχε ανάψει για τα καλά και κανένας δεν τολμούσε να αναμιχθεί γιατί ήταν σχεδόν σίγουρο ότι θα τον βρίζανε κι αυτόν.
Η κοπέλα κι ο τύπος αντάλλαξαν ότι πιο βρωμερό και πορνοσιχαμερό μπορεί να φανταστεί κανείς. Μέχρι που στη στάση Μέγαρο Μουσικής η κοπέλα κατέβηκε ενώ ο τύπος έμεινε μέσα στο μετρό. Την ώρα που έκλειναν οι πόρτες, η κοπέλα (που ήταν πλέον στην αποβάθρα) γύρισε προς την πόρτα και έκανε κολοδάχτυλο στο νεαρό. Αυτός έξαλλος και μη μπορώντας να βγει, αφού η πόρτα έκλεισε και το μετρό ξεκινούσε, ούρλιαζε μ' όλη του τη δύναμη:
- Πουτάνα! Γαμημένη! Θα σε βρω και θα σκίσω πουτάνα!

Ήταν τόσο οργισμένος που τα σάλια του έπεφταν πάνω στην πόρτα. Στην επόμενη στάση κατέβηκα και δεν ξέρω αν είχε και σόλο συνέχεια. Τουλάχιστον έγινα μάρτυρας μίας στιγμής άξιας να τη διηγείσαι σε μία παρέα με κακόπαιδα...

[soraver]

[Nidis_]

Κάτι ανάλογο είχα δει και εγώ όταν ήμουν πρώτο έτος στη Θεσσαλονίκη αλλά η κοπέλα δεν είχε αντιδράσει τόσο έντονα!!

[Κοκκινονίκος]

πφφφφφφ.... που να πιάσουν και οι ζέστες δλδ ε!

[Egw]

Χε χε αυτό μου θύμισε την πρώτη φορά που είχα πάει με έναν ελληνοκύπριο συμφοιτητή στο Μοντρεάλ, την άνοιξη της πρώτης χρονιάς που είχα έρθει για μεταπτυχιακά. Είχαμε μήνες να δούμε πολιτισμό και καλοντυμένους ανθρώπους, διότι στο χωριό μου οι αγελάδες ξεχώριζαν από τις γυναίκες διότι οι πρώτες στέκονταν στα 4 πόδια και ήταν πιο καλοντυμένες από τις δίποδες (και οι κύριοι τα ίδια χάλια), και όσο για ρούχα, τα ξαφτισμένα φτηνιάρικα τζην ήταν η εθνική ενδυμασία. Και στο Μοντρεάλ, ειδικά στη γαλλική περιοχή και στην υπόγεια πόλη που είναι χτισμένη μαζί με τους σταθμούς του μετρό, έβλεπες πολύ κομψό κόσμο από γραφεία. Οπότε είχαμε γουρλώσει τα μάτια και χαζεύαμε.

Στο χωριό μου βέβαια μιλούσαμε ελληνικά και κανείς δεν μας καταλάβαινε, δεν είχε έλληνες παρά ελάχιστους, και τους ξέραμε όλους.

Βλέπουμε λοιπόν μια εκθαμβωτική ύπαρξη να περπατάει προς την κατεύθυνσή μας... και μου λέει ο Χρήστος "Πω πω κοίτα μια μουνάρα". Και καθώς μας προσπερνούσε η μουνάρα γυρνάει και του λέει "Άει γαμήσου ρε μαλάκα", κι έφυγε.

Το Μοντρεάλ είχε κάπου 80 χιλιάδες έλληνες τότε

[Nidis_]

Ναι όντως αυτό πρέπει να είναι πολύ ξενέρωμα.
Μα καλά από τόσους ξένους στην Ελληνίδα πήγατε και πέσατε??
Και αυτή αντί να πει καμιά καλή κουβέντα σας έβρισε?

[Egw]

Όχι εμένα, τον Χρήστο. Εγώ έκανα ότι απλώς τυχαία περνούσα από κει και δεν ήξερα τον κύριο

Εεεε, στο Μοντρεάλ δεν είναι ξένοι οι ξένοι. Εμείς ήμασταν.

Αφού οι Ελληνίδες είναι τόσο ωραίες (μια ματια στα kaka_koritsia θα σας πείσει), πώς να μην ξεχωρίσει από το πλήθος?

[pastoula]

Το εντυπωσιακό δεν είναι αυτό αλλά αυτό:

Ποτε ήρθες;;;;;

[Egw]

Σε ποιον απευθύνεται η παστουλερώτηση?

Αν σε μένα, δεν ήρθα, έρχομαι. Βλέπε bad bar