Βαρκελώνη

[ΠΛΑΤΩΝ]

Βαρκελώνη: Η ανατρεπτική ομορφιά της Ευρώπης
Η Καταλονία βρίσκεται στο βορειοανατολικό άκρο της Ιβηρικής Χερσονήσου και καταλαμβάνει το 6% της έκτασης της Ισπανίας. Η πρωτεύουσά της, Βαρκελώνη, βρίσκεται στο μέσο σχεδόν της ακτογραμμής της, η οποία καλύπτει το ένα τέταρτο των μεσογειακών ακτών της Ισπανίας.
Από τα 47.000.000 των Ισπανών, στη Βαρκελώνη -που είναι δεύτερη σε πληθυσμό μετά την πρωτεύουσα Μαδρίτη- ζουν περίπου 5.000.000. Την επισκέπτονται κάθε χρόνο 7.000.000 τουρίστες, οι μισοί απ' όσους υποδέχεται η χώρα μας, ενώ διαθέτει 68 πάρκα, πάνω από 50 μουσεία και τέσσερα ηχηρά ονόματα που την πρεσβεύουν -Γκαουντί, Νταλί, Πικάσο και Μιρό.
Η Βαρκελώνη, μία ξεχωριστή πόλη, βρίσκεται ανάμεσα στο βουνό και στη θάλασσα. Οι μοναδικές συνοικίες της μαρτυρούν την εξέλιξή της από το Μεσαίωνα έως την επέκτασή της και τον εκμοντερνισμό του 19ου αιώνα. Οι τρεις κυριότερες περιοχές αξιοθέατων που περιγράφονται εδώ αποκαλύπτουν την ποικιλία του τοπίου της πόλης. Ο λόφος Μονζουίκ, που φτάνει ως τη θάλασσα, αποτελεί το νοτιοδυτικό άκρο ενός τόξου από λόφους που σχεδόν περιβάλλουν την πόλη. Εδώ υπάρχουν πολλά μνημειώδη κτήρια και ανοιχτοί χώροι. Το γοτθικό κέντρο της Παλιάς Πόλης, με τα πολυάριθμα σοκάκια και τα παμπάλαια σπίτια, είναι εξαιρετικό. Την πυκνοκατοικημένη συνοικία Εσάμπλε χαρακτηρίζουν οι μεγάλες λεωφόροι και η υπέροχη μοντέρνα αρχιτεκτονική.

Η Βαρκελώνη είναι μια μεγάλη μεσογειακή πόλη. Λίγα μέρη χαρακτηρίζονται από τόσο μακρά ιστορία και τολμηρό μοντερνισμό. Η πολύχρωμη αυτή πόλη λάμπει τόσο τη νύχτα όσο και στο άπλετο φως της μέρας. Είναι γνωστή για την κεντρική λεωφόρο της, Λα Ράμπλα, για τα μπαρ, τα μουσεία και τη ζωντάνια της.
Όμως η αίσθηση ενός τόπου που πρωτοεπισκέπτεσαι είναι γραμμένη με μελάνι που δεν σβήνει. Στην πορεία μπορεί να ξεχάσεις μνημεία που θαύμασες, δρόμους που περπάτησες, ανθρώπους που συναναστράφηκες. Η αίσθηση όμως είναι αυτή που συντροφεύει τις διηγήσεις σου στις παρέες και ο καταλύτης της επιστροφής στον ίδιο προορισμό.
Άλλη μια φορά πολίτης β' κατηγορίας. Άλλη μια φορά με αντιφατικά συναισθήματα, καθώς από τη μία χαίρεσαι τη ζωή κι από την άλλη λυπάσαι που δεν την έχεις στην Ελλάδα. Εννοώντας, βέβαια, την ποιότητα ζωής σε σχέση με το φυσικό περιβάλλον και τα ανύπαρκτα πάρκα των πόλεων. Στην πρωτεύουσα της Καταλονίας, όμως, όλα είναι αλλιώς. Οι ελεύθεροι χώροι για τους ανθρώπους και τα ζώα είναι από τις πρώτες διαπιστώσεις του επισκέπτη. Η περίφημη Rambla, ο πεζόδρομος που έχουν περπατήσει όλοι όσοι έχουν ταξιδέψει εδώ, η Barceloneta, η παραλιακή Σταχτοπούτα της πόλης, που έβαλε τα καλά της μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992, το πάρκο Guell, το φουτουριστικό παραμύθι του Γκαουντί, ο λόφος του Μοντζουίκ, όπου αν και βρίσκεται η πλειονότητα των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων, η μαγεία της φύσης είναι εκείνη που επικρατεί. Eνα άρτιο δίκτυο μετρό, που κάθε Σάββατο λειτουργεί όλο το 24ωρο, τακτικές συγκοινωνίες, αρκετές μοτοσικλέτες και ποδήλατα. Πολλά ποδήλατα. Τα κόκκινα είναι για τους κατοίκους της πόλης και θα τα δείτε παρκαρισμένα κατά δεκάδες σε ειδικά σημεία. Εσείς όμως μπορείτε να νοικιάσετε, κυρίως σε ποδηλατάδικα κοντά στην Barceloneta, με αντίτιμο περίπου 15€ το 24ωρο. Φαντάζομαι, μπορείτε να μαντέψετε τα χιλιόμετρα των ποδηλατόδρομων, που βρίσκονται πάνω στα πεζοδρόμια.

Τι να πρωτοκάνεις σε πέντε μέρες; Κι όμως. Την περπατήσαμε προσπαθώντας να δούμε τα πάντα και εισπράττοντας τελικά μερικούς κάλους. Είχαμε όμως έναν πολύ καλό τουριστικό οδηγό και πολύ καλή διάθεση.

ΠΑΛΙΑ ΠΟΛΗ
Η Παλιά Πόλη, την οποία διασχίζει η διασημότερη λεωφόρος της Βαρκελώνης, η Λα Ράμπλα, είναι ένα από τα πιο μεγάλα μεσαιωνικά κέντρα στην Ευρώπη. Στο Μπάρι Γκότικ (Γοτθική Συνοικία) βρίσκονται ο καθεδρικός ναός και το αρχαίο αυτοκρατορικό παλάτι αλλά και ένας λαβύρινθος από σοκάκια και πλατείες. Δίπλα είναι η Λα Ριμπέρα, γεμάτη επαύλεις του 14ου αιώνα. Μία από αυτές στεγάζει το Μουσείο Πικάσο. Το όριο της περιοχής είναι το ευχάριστο πράσινο Παρκ ντε λα Σιουταντέλα, με τον ζωολογικό κήπο της πόλης. Στην αναδιαμορφωμένη παραλία συνδυάζονται παλιά και σύγχρονα στοιχεία. Μοδάτα καταστήματα και δημοφιλή εστιατόρια κυριαρχούν στη μαρίνα, ενώ πολύ κοντά βρίσκεται η παλιά ναυτική συνοικία Μπαρσελονέτα και το νέο Πορτ Ολίμπικ.


Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
Αυτό το εντυπωσιακό κτήριο με τη γυάλινη πρόσοψη, στην καρδιά του Ελ Ραβάλ, σχεδιάστηκε από τον Αμερικανό αρχιτέκτονα Ρίτσαρντ Μέιερ. Ολοκληρώθηκε το 1995. Στις στοές των τριών ορόφων εκτίθενται πίνακες και άλλες δημιουργίες της σύγχρονης τέχνης. Ένας μεγάλος χώρος είναι αφιερωμένος σε εναλλασσόμενες εκθέσεις, αλλά υπάρχει και μόνιμη συλλογή σύγχρονων έργων. Δίνεται έμφαση στην καταλανική τέχνη και στις επιρροές που δέχεται από ξένα ρεύματα. Δίπλα σε αυτό το κτήριο υπάρχει ένα άσυλο του 18ου αιώνα, το Κάζα ντε λα Καριτάτ, που έχει διαμορφωθεί σε πολιτιστικό κέντρο. Φιλοξενεί ενδιαφέρουσες εκθέσεις.


La Rambla
Όλοι οι δρόμοι της Βαρκελώνης οδηγούν στην placa Catalunya, την πλατεία-έμβλημα της πόλης, από το σταθμό μετρό της οποίας διασυνδέονται όλες σχεδόν οι γραμμές του δικτύου. Από εδώ ξεκινά ο πιο πολυπερπατημένος ιστορικός πεζόδρομος της Βαρκελώνης, η ξακουστή Λα Ράμπλα, με μήκος 1,5 χλμ. η οποία οδηγεί στη θάλασσα και σφύζει από ζωή κάθε ώρα, ειδικά τα βράδια και τα Σαββατοκύριακα. Μαγαζιά που πουλάνε παγωτά ή λουλούδια, μουσικοί και μίμοι συνωστίζονται στον φαρδύ, δενδρόφυτο κεντρικό πεζόδρομο. Ανάμεσα στα διάσημα κτήρια που πλαισιώνουν τη λεωφόρο είναι η Όπερα Λισέου, η αγορά τροφίμων Μπουκερία καθώς και ορισμένα εντυπωσιακά μέγαρα.

Στη Rambla μπορεί να αγοράσει κανείς αναμνηστικά από τα στέκια που βρίσκονται πάνω στον πεζόδρομο, να αφουγκραστεί γενικώς την κίνηση της πόλης, γιατί... η Rambla ποτέ δεν κοιμάται.
Η ονομασία αυτής της μεγάλης λεωφόρου, που είναι γνωστή και ως Λες Ράμπλες στα καταλανικά, προέρχεται από την αραβική λέξη ράμλα, που σημαίνει ξερή κοίτη χείμαρρου. Το τείχος της Βαρκελώνης του 13ου αιώνα ακολουθούσε την αριστερή όχθη ενός χείμαρρου, που κατέβαινε από τους λόφους Κολσερόλα έως τη θάλασσα. Τον 16ο αιώνα χτίστηκαν στην απέναντι όχθη μοναστήρια και το πανεπιστήμιο. Με την πάροδο του χρόνου, η κοίτη γέμισε χώμα και τα κτήρια αυτά κατεδαφίστηκαν, μνημονεύονται, ωστόσο, στις ονομασίες των πέντε διαδοχικών Ράμπλες που απαρτίζουν τη μεγάλη λεωφόρο ανάμεσα στο Παλιό Λιμάνι και στην Πλατεία της Καταλονίας.


Μια επίσκεψη βέβαια στην υπέροχη Boqueria, την αγορά με όλα τα καλά του κόσμου, που βρίσκεται στο μέσον και δεξιά με κατεύθυνση προς τη θάλασσα, θεωρείται must. Αγοράστε τονωτικό φρεσκοστυμμένο χυμό (ή τσιμπήστε καμιά καταλανική λιχουδιά) και συνεχίστε την περιπλάνηση.


Η Λα Ράμπλα καταλήγει στο λιμάνι όπου δεσπόζει το μπρούντζινο άγαλμα του Χριστόφορου Κολόμβου ο οποίος δείχνει, βεβαίως, προς τη θάλασσα.
Το μνημείο του Κολόμβου στο Πορτάλ ντε λα Πάου σχεδιάστηκε από τον Γκαγιετά Μπουίγκας για τη Διεθνή Έκθεση του 1888. Την εποχή εκείνη οι Καταλανοί θεωρούσαν τον Κολόμβο περισσότερο Καταλανό παρά Ιταλό. Το μνημείο από χυτοσίδηρο, ύψους 20 μ., βρίσκεται στο σημείο όπου αποβιβάστηκε ο Κολόμβος το 1493 μετά την ανακάλυψη της Αμερικής, φέρνοντας μαζί έξι Ινδιάνους από την Καραϊβική.
Οι καθολικοί βασιλείς Φερδινάνδος και Ισαβέλλα, του επιφύλαξαν μεγαλειώδη υποδοχή στο Σαλό ντελ Τινέλ. Ο προσηλυτισμός των Ινδιάνων μνημονεύεται στον καθεδρικό ναό.
Ανελκυστήρας οδηγεί τους επισκέπτες έως την πλατφόρμα στην κορυφή του μνημείου.

Αυτό που έχει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον στη Rambla είναι οι παλιές γειτονιές και τα αξιοθέατα που βρίσκονται στις δύο πλευρές του πεζόδρομου - η πιο underground συνοικία Raval από τη μια και η γοτθική συνοικία Barri Gotic από την άλλη. Καφέ, εστιατόρια, tapas bars, μουσικές σκηνές και βέβαια πολύ socializing με όλες τις φυλές του κόσμου είναι στη διάθεσή σας.


Barri Gotic
Στο τέλος της αριστερής πλευράς της Rambla, καθώς περπατάμε προς τη θάλασσα, βρίσκεται η Γοτθική Συνοικία (Μπάρι Γκότικ), η πιο παλιά συνοικία αλλά και η πραγματική καρδιά της Βαρκελώνης. Η ονομασία οφείλεται στην επικρατούσα αρχιτεκτονική γοτθικού τύπου. Ουσιαστικά εδώ γεννήθηκε η Βαρκελώνη στις αρχές του 1ου αιώνα, επί αυτοκρατορίας Αυγούστου (27 π.Χ.-14 μ.Χ.), την οποία οι Ρωμαίοι ονόμασαν Colonia Iulia Augusta Paterna Faventia Barcino. Έκτοτε φιλοξενεί τα διοικητικά κτήρια της πόλης. Το ρωμαϊκό Φόρουμ ήταν στην Πλατεία Σαν Χάιμε, όπου σήμερα βρίσκεται το μεσαιωνικό Παλάου ντε λα Ζενεραλιτάτ, η βουλή της Καταλονίας, και η Κάζα ντε λα Σιουτάτ, το δημαρχείο. Σε μικρή απόσταση βρίσκεται ο γοτθικός καθεδρικός ναός και το βασιλικό ανάκτορο, όπου ο Φερδινάνδος και η Ισαβέλλα υποδέχτηκαν τον Κολόμβο όταν επέστρεψε από το ταξίδι του στο Νέο Κόσμο το 1492.

Η παλιά πόλη αποτελεί τυπικό μεσαιωνικό οικισμό με φιδογυριστά στενά, πλακόστρωτα σοκάκια, εντυπωσιακά κτίρια, όπως αυτό που στεγάζει το δημαρχείο και επιβλητικές εκκλησίες σαν τη Santa Maria del Mar, δηλαδή την Παναγία της Θάλασσας. Τα περισσότερα κτίσματα χρονολογούνται από τον 15ο αιώνα, συνθέτοντας ένα δαιδαλώδες ταξίδι στο όμορφο αρχιτεκτονικά παρελθόν. Εδώ θα βρείτε καταλύματα για όλα τα βαλάντια, μαγαζάκια με κεραμικά και πρωτότυπα δώρα, καθώς επίσης και πλήθος από εστιατόρια, καφέ και μπαράκια.


Κονζούν Μονουμεντάλ ντε λα Πλάσα ντελ Ρέι
Το Κονζούν Μονουμεντάλ ντε λα Πλάδα ντελ Ρέι περιλαμβάνει το Παλάου Ρεγιάλ (Βασιλικό Ανάκτορο) και το Μουζέου ντ' Ιστόρια ντε λα Σιουτάτ (Μουσείο Ιστορίας της Πόλης).
Από την εποχή που θεμελιώθηκε, το 13ο αιώνα, το Βασιλικό Ανάκτορο ήταν η οικία των κόμητων-βασιλιάδων της Βαρκελώνης. Το κτηριακό συγκρότημα περιλαμβάνει το γοτθικό Σαλό ντελ Τινέλ, του 14ου αιώνα, μία τεράστια αίθουσα με ημικυκλικές αψίδες ύψους 17 μέτρων. Σ' αυτή την αίθουσα υποδέχτηκαν τον Κολόμβο ο Φερδινάνδος και η Ισαβέλλα μετά την επιστροφή του από την Αμερική. Επίσης, εδώ συνεδρίαζε η Ιερά Εξέταση, τα μέλη της οποίας πίστευαν ότι αν στην αίθουσα ακούγονταν ψέματα οι τοίχοι θα μετακινούνταν. Δεξιά, σε μια εσοχή του ρωμαϊκού τείχους, βρίσκεται το βασιλικό παρεκκλήσιο Καπέλια ντε Σάντα Άγκατα με τη ζωγραφιστή ξύλινη οροφή και ρετάμπλ (1466) του Ζάουμε Ουγκέτ. Το καμπαναριό διαμορφώθηκε από τμήμα ενός παρατηρηρίου του ρωμαϊκού τείχους. Τα σκαλιά μετά τη μικρή πόρτα στα δεξιά του ιερού οδηγούν στον πύργο του 16ου αι. του Μαρτίνου (1396-1410), τελευταίου κόμη-βασιλιά της Βαρκελώνης. Από την κορυφή του πύργου προσφέρεται ωραία θέα στο βασιλικό συγκρότημα.
Το σημαντικότερο έκθεμα του Μουζέου ντ' Ιστόρια βρίσκεται στο υπόγειο. Ανελκυστήρας εξασφαλίζει πρόσβαση σε δρόμους και πλατείες της ρωμαϊκής Βαρκελώνης, με κρεμαστούς διαδρόμους πάνω από τα ερείπια. Ο χώρος ανακαλύφθηκε όταν η Κάζα Κλαριάνα-Παντελιάς, το γοτθικού ρυθμού κτήριο από το οποίο μπαίνετε, μετακινήθηκε εδώ πέτρα-πέτρα το 1931 (όπως φαίνεται και σε μία φωτογραφία από το πρώτο σκάψιμο). Το σύστημα ύδρευσης, το αποχετευτικό σύστημα, τα λουτρά, οι οικίες με ψηφιδωτά δαπέδου, τα βαφεία, τα πλυντήρια και η παλιά αγορά συνθέτουν τα εκτενέστερα και πληρέστερα υπόγεια ρωμαϊκά ερείπια στον κόσμο.


Καθεδρικός Ναός της Βαρκελώνης
Αυτός ο γοτθικός καθεδρικός ναός, με το ρομανικό παρεκκλήσιο (Καπέλια ντε Σάντα Λιούσια) και το όμορφο περιστύλιο, άρχισε να χτίζεται το 1298, την εποχή της βασιλείας του Ιακώβου Β', στη θέση κτηρίου από την εποχή των Βησιγότθων. Ολοκληρώθηκε μόλις στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν αποπερατώθηκε η κεντρική πρόσοψη. Στο λευκό μαρμάρινο παραπέτασμα της χορωδίας, γλυπτό του 16ου αιώνα, παρουσιάζεται το μαρτύριο της Αγίας Ευλαλίας, προστάτιδας της πόλης. Δίπλα στην κολυμπήθρα, μία επιγραφή μνημονεύει τη βάφτιση έξι ιθαγενών της Καραϊβικής, τους οποίους έφερε μαζί του ο Κολόμβος το 1493.


Μπαζίλικα ντε Σάντα Μαρία ντελ Μαρ
Η αγαπημένη εκκλησία της πόλης, με την εξαιρετική ακουστική, είναι το μόνο δείγμα εκκλησίας σε αποκλειστικά καταλανικό γοτθικό ρυθμό. Οι εργασίες για την ανέγερσή της, που οφείλεται σε δωρεές εμπόρων και ναυπηγών, διήρκεσαν μόλις 55 χρόνια. Χάρη σε αυτή την ταχύτητα -ανήκουστη για τα μεσαιωνικά δεδομένα- η εκκλησία έχει ενιαίο στυλ.
Στη δυτική πρόσοψη υπάρχει ένας ρόδακας του 15ου αιώνα με τα Εισόδια της Θεοτόκου. Επίσης, το κεντρικό και τα πλάγια κλίτη φωτίζονται από βιτρό του 15ου-18ου αι. Μετά την καταστροφή των στασιδιών και του χοροστασίου στον Εμφύλιο Πόλεμο, το εσωτερικό του ναού έγινε πιο απλό.


Παλάτι Μουσικής της Καταλονίας
Πρόκειται πραγματικά για ένα παλάτι μουσικής, μία μοντερνιστική “συμφωνία” από πλακάκια, γλυπτά και εντυπωσιακά βιτρό. Είναι ο μόνος συναυλιακός χώρος στην Ευρώπη που φωτίζεται από φυσικό φως. Σχεδιάστηκε από τον Λιουίς Ντομένεκ ι Μοντανέρ και ολοκληρώθηκε το 1908.
Μολονότι έχουν γίνει διάφορες προσθήκες, το κτήριο διατηρεί ακόμη την αρχική του μορφή. Η περίτεχνη πρόσοψη με κόκκινα τούβλα δεν αποκαλύπτεται πλήρως από το στενό δρομάκι.
Περιστοιχίζεται από κίονες με ψηφιδωτά, που στην κορυφή έχουν προτομές των κορυφαίων συνθετών Παλεστρίνα, Μπαχ και Μπετόβεν. Το μεγάλο πέτρινο άγαλμα του Αγίου Γεωργίου και άλλων μορφών στη γωνία του κτηρίου, έργο του Μικέλ Μπλάι, αναπαριστά μία σκηνή από ένα καταλανικό δημοτικό τραγούδι.
Το εσωτερικό του κτηρίου είναι πραγματικά εμπνευσμένο. Η αίθουσα συναυλιών φωτίζεται από έναν τεράστιο ανεστραμμένο θόλο από βιτρό που εικονίζουν μια χορωδία αγγέλων.
Τα γλυπτά των συνθετών Βάγκνερ και Κλαβέ, στην αψίδα του προσκηνίου, σχεδιάστηκαν από τον Ντομένεκ, αλλά ολοκληρώθηκαν από τον Πάου Γκαργκάλιο.
Στο βάθος της σκηνής βρίσκονται οι Μούσες του Παλάου, 18 νέες που παίζουν μουσικά όργανα.
Οι Μούσες από τερακότα και τρενκαντίς (σπασμένα κομμάτια κεραμικού), είναι από τα εντυπωσιακότερα στοιχεία του κτηρίου.
Οι προσπάθειες του Ζοζέπ Ανσέλμ Κλαβέ (1824-1874), για την ανάδειξη και προώθηση του καταλανικού τραγουδιού, οδήγησαν στη δημιουργία του ομίλου Ορφέο Καταλά το 1891, ο οποίος και είχε την πρωτοβουλία για τη δημιουργία Παλάου ντε λα Μούζικα.
Αν και το Ορφέο έχει πλέον την έδρα του στο πιο τελευταίας τεχνολογίας Λ' Αουντιτόρι, στην Πλάδα ντε λες Γκλόριες, οι παραστάσεις και οι συναυλίες στο Παλάου είναι σχεδόν καθημερινές (φεστιβάλ κιθάρας και τζαζ της πόλης, εγχώριες και διεθνείς συμφωνικές ορχήστρες, κ.α.).
Η νέα εποχή ξεκίνησε για το Παλάου με την ολοκλήρωση του έργου από τον αρχιτέκτονα Όσκαρ Τουσκέτς. Υπόγεια αίθουσα συναυλιών και ένας υπαίθριος συναυλιακός χώρος προστέθηκαν, ενισχύοντας τη φήμη του Παλάου ως της πιο δημοφιλούς μουσικής σκηνής στη Βαρκελώνη.


Αψίδα του Θριάμβου
Η κεντρική πύλη της Διεθνούς Έκθεσης του 1888 σχεδιάστηκε από τον Ζοζέπ Βιλασέκα ι Καζανόβας.
Είναι από τούβλο, σε τεχνοτροπία μουδέχαρ (ισπανική-μαυριτανική), με αλληγορικά ανάγλυφα για τις τέχνες, τη βιομηχανία και το εμπόριο. Η ζωφόρος του Ζοζέπ Ρεϊνές στην κύρια πρόσοψη απεικονίζει την πόλη να υποδέχεται ξένους επισκέπτες.


Parc de Ciudadela
Αυτό το λαοφιλές πάρκο έχει πλούσια βλάστηση με πολλά χωμάτινα δρομάκια, μία μεγάλη λίμνη για βαρκάδες, και άφθονος χώρος πράσινου, όπου ο κόσμος χαίρεται να ξαπλώνει, να διαβάζει, να τραγουδάει... Βλέπεις γύρω σου πορτοκαλιές και εξημερωμένα παπαγαλάκια που ζουν στα φοινικόδεντρα. Εγώ απολάμβανα γρανίτα λεμόνι καθισμένος σ' ένα παγκάκι.
Το πάρκο καταλαμβάνει 30 στρέμματα, στα οποία παλιότερα βρισκόταν ένα μεγάλο φρούριο σε σχήμα αστεριού, που το έχτισε ο Φίλιππος Ε' μεταξύ 1715 και 1720. Το φρούριο είχε σκοπό να στεγάσει στρατιώτες για τη διατήρηση της τάξης, αλλά τελικά δεν χρησιμοποιήθηκε γι' αυτό το σκοπό.
Κατά τη Ναπολεόντεια κατοχή, το φρούριο έγινε διαβόητο ως φυλακή, ενώ κατά τον 19ο αιώνα μισήθηκε ως σύμβολο της αυταρχικής διακυβέρνησης. Το 1878, επί στρατηγού Πριμ (του οποίου το άγαλμα βρίσκεται στη μέση του πάρκου) το φρούριο γκρεμίστηκε και ο χώρος παραχωρήθηκε στην πόλη για να φιλοξενήσει την Παγκόσμια Έκθεση του 1888.
Τρία κτήρια διασώθηκαν: το Μέγαρο του Κυβερνήτη (σχολείο πλέον), το παρεκκλήσιο και το οπλοστάσιο, που στεγάζει σήμερα το Καταλανικό Κοινοβούλιο.
Το πάρκο, που προσφέρει περισσότερες πολιτισμικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες απ' οποιοδήποτε άλλο σημείο στην πόλη, είναι ιδιαίτερα δημοφιλές τα κυριακάτικα απογεύματα, όταν ο κόσμος μαζεύεται για να ακούσει μουσική, να χορέψει και να χαλαρώσει, ή να επισκεφθτεί τα μουσεία και τον ζωολογικό κήπο.
Την προσοχή σου αποσπούν διάφορα αγάλματα, όπως το φυσικού μεγέθους μαμούθ ή το περίφημο επίχρυσο άγαλμα του στρατηγού Cascada Prim. Αναπαριστάται σε άρμα με άλογα πάνω σε μια περίφημη αψίδα, ενώ από κάτω τρέχουν καταρράκτες, σχηματίζοντας διάφορα επίπεδα λιμνών, όπου στο τελευταίο κολυμπούν αμέριμνες πρασινοκέφαλες πάπιες.
Στο πάρκο υπάρχουν έργα γλυπτών όπως ο Μαρές, ο Αρνάου, ο Καρμπονέλ, ο Κλαρά, ο Λιμονά, ο Γκαργκάλιο, ο Ντουνιάκ και ο Φουσά, αλλά και σύγχρονων καλλιτεχνών όπως ο Τάπιες και ο Μποτέρο. Εντός του πάρκου στεγάζεται το Βοτανικό Μουσείο και ο Ζωολογικός κήπος. Επίσης, μπορείτε να «σερφάρετε», καθώς διαθέτει ασύρματο Ίντερνετ.


Ζωολογικός Κήπος
Ο Ζωολογικός Κήπος διαμορφώθηκε τη δεκαετία του 1940, με αρκετά προοδευτικό σκεπτικό, σύμφωνα με το οποίο τα ζώα διαχωρίζονταν από τάφρους αντί με κάγκελα.
Επί χρόνια, η μασκότ του ήταν ο Φλοκέτ ντε Νεού (Νιφάδα Χιονιού), ένας σπάνιος αλμπίνος γορίλας. Σε ένα ενυδρείο γίνονται επιδείξεις με δελφίνια και θαλάσσια λιοντάρια. Το γλυπτό του 1885 του Ροτζ ι Σολέρ “Η κυρία με την ομπρέλα”, δίπλα στην είσοδο της πισίνας, είναι τόσο αγαπητό που έχει γίνει σύμβολο της πόλης.
Ο κήπος είναι ιδιαίτερα αγαπητός στα παιδιά, καθώς προσφέρεται για βόλτες με πόνι, ηλεκτρικά αυτοκινητάκια και τρενάκι.


Barceloneta
Βγαίνοντας από το πάρκο, μπορείτε να κατηφορήσετε προς τη θάλασσα, εκεί όπου άλλαξε στην κυριολεξία η μορφή του λιμανιού λόγω των Ολυμπιακών Αγώνων του 1992. Το μοντέρνο κτίριο του Μουσείου Καταλανικής Ιστορίας, το ενυδρείο (ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο), η μαρίνα με τα εκατοντάδες σκάφη και τα παρακείμενα εστιατόρια, στις αυλές των οποίων ο κόσμος απολαμβάνει θαλασσινά εδέσματα, προσδίδουν στην πόλη τον αέρα μιας μεσογειακής κοσμοπολίτισσας. Τα χιλιόμετρα αμμώδους παραλίας ήταν απλώς το στέμμα της μεταμόρφωσης.
Το ψαροχώρι της Βαρκελώνης, που βρίσκεται στην τριγωνική "γλώσσα" που προεξέχει στη θάλασσα, πολύ κοντά στο κέντρο της πόλης, είναι διάσημο για τα ψαράδικα εστιατόρια και τα καφέ του. Η περιοχή χτίστηκε το 1753 από τον αρχιτέκτονα Χουάν Μαρτίν ντε Θερμένιο, για να στεγαστούν όσοι έμειναν άστεγοι λόγω της ανέγερσης του φρουρίου της Σιουταντέλα. Έκτοτε, σε αυτή τη φιλική, ζωντανή περιοχή ζουν κυρίως εργάτες και ψαράδες. Το πολεοδομικό σχέδιο έχει σχήμα πλέγματος, με στενά διώροφα και τριώροφα σπίτια, που έχουν παράθυρα στο δρόμο. Στη μικρή Πλάσα ντε λα Μπαρσελονέτα, στο κέντρο της συνοικίας, υπάρχει η μπαρόκ εκκλησία Σαν Μικέλ ντε Πορτ, επίσης έργο του Θερμένιο. Σ' αυτή την πλατεία γίνεται συχνά παζάρι. Οι ψαράδες της Μπαρσελονέτα έχουν ακόμα τη βάση τους στις γειτονικές βιομηχανικές αποβάθρες δίπλα στο μικρό πύργο του ρολιού. Στην απέναντι πλευρά του λιμανιού βρίσκεται ο Τόρε ντε Σαν Σεμπαστιά, σταθμός του τελεφερίκ που διασχίζει το λιμάνι, μέσω του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου, με κατεύθυνση το Μονζουίκ.


Πορτ Ολίμπικ
Η πιο θεαματική ανάπλαση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992 απαιτούσε να κατεδαφιστεί η παλιά βιομηχανική προκυμαία και να κατασκευαστεί πλατύς δρόμος περιπάτου με αμμουδιές μήκους 4 χλμ. Δημιουργήθηκε επίσης εδώ Ολυμπιακό χωριό με 2.000 διαμερίσματα και με πάρκα, η Νόβα Ικάρια. Η περιοχή είναι και σήμερα γνωστή στον κόσμο ως Βίλα Ολίμπικα, επειδή φιλοξενούσε τους αθλητές.
Στην προκυμαία δεσπόζουν δύο δίδυμοι ουρανοξύστες 44 ορόφων, από τους ψηλότερους της πόλης. Ο ένας στεγάζει γραφεία, και ο άλλος το ξενοδοχείο Arts. Βρίσκονται δίπλα στο Πορτ Ολίμπικ, που κατασκευάστηκε επίσης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο κύριος λόγος επίσκεψης εδώ είναι τα δύο επίπεδα με εστιατόρια, σε όμορφη τοποθεσία γύρω από τη μαρίνα.
Κατά μήκος της παραλίας υπάρχουν ξύλινες εξέδρες όπου διοργανώνονται υπαίθριες συναυλίες, θεατρικές παραστάσεις δρόμου και ποικίλα δρώμενα. Αφού ακούσαμε κουβανέζικους σκοπούς, περπατήσαμε στην παραλιακή εισπνέοντας τον θαλασσινό αέρα της Βαρκελώνης και στο τέλος απολαύσαμε ένα παγωτό. Μετά από τέτοια βόλτα λες… ναι, θέλω να ζήσω εδώ!

[ΠΛΑΤΩΝ]

ΕΣΑΜΠΛΕ
Η Βαρκελώνη λέγεται πως έχει περισσότερα κτήρια Αρ Νουβό από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή πόλη, Ο ρυθμός αυτός, γνωστός στην Καταλονία ως Μοντερνισμός, άνθησε μετά το 1854, όταν αποφασίστηκε να κατεδαφιστούν τα μεσαιωνικά τείχη, ώστε να εξαπλωθεί η πόλη στην πρώην στρατιωτική ζώνη.
Αυτή η νέα επέκταση (εσάμπλε) βασίστηκε σε σχέδια του πολιτικού μηχανικού Ιλντεφόνς Σερντά ι Σινιέρ (1815-1876). Αν και τα σχέδια προέβλεπαν αυστηρή ρυμοτομία, στις διασταυρώσεις οι γωνίες στρογγύλευαν για να επιτρέψουν στα κτήρια να βλέπουν τους δρόμους και τις πλατείες. Στις λίγες εξαιρέσεις σε αυτό το αυστηρό δίκτυο περιλαμβάνονται η Ντιαγκονάλ, η κύρια λεωφόρος από την πλούσια περιοχή Πεντράλμπες έως τη θάλασσα, και το Οσπιτάλ ντε Σάντα Κρέου ι ντε Σαν Πάου, του αρχιτέκτονα Ντομένεκ ι Μοντανέρ (1850-1923). Ο Μοντανέρ απεχθανόταν αυτή τη ρυμοτομία, και επίτηδες έχτισε το νοσοκομείο έτσι ώστε να βλέπει προς την εκκλησία Σαγράδα Φαμίλια του Γκαουντί, το εντυπωσιακότερο μοντερνιστικό κτήριο της πόλης. Η ευμάρεια των κορυφαίων επιχειρηματιών της πόλης και το πάθος τους για οτιδήποτε καινούργιο τούς ώθησε να δώσουν πλήρη ελευθερία στους πιο πρωτοπόρους αρχιτέκτονες της εποχής, όχι μόνο όταν σχεδίαζαν τις κατοικίες τους, αλλά και δημόσια κτήρια.


Λα Πεδρέδα
Η Λα Πεδρέδα (Η Πέτρινη) είναι η σημαντικότερη συμβολή του Γκαουντί στην αστική αρχιτεκτονική της Βαρκελώνης και το τελευταίο του έργο προτού αφοσιωθεί πλήρως στη Σαγράδα Φαμίλια.
Χτίστηκε μεταξύ 1906 και 1910 και ξέφευγε τελείως από τα αρχιτεκτονικά και οικοδομικά πρότυπα της εποχής, γι' αυτό και χλευάστηκε από τους διανοούμενους της Βαρκελώνης.
Ο Γκαουντί σχεδίασε αυτή την οχταώροφη γωνιακή πολυκατοικία γύρω από δύο κυκλικές αυλές. Στο υπόγειο ενσωμάτωσε τον πρώτο χώρο στάθμευσης της πόλης. Οι περίτεχνες σιδεριές στα μπαλκόνια, έργο του Ζοσέπ Μαρία Ζουζόλ, δίπλα στους κυματιστούς λευκούς τοίχους από γυμνή πέτρα, θυμίζουν φύκια. Σε κανένα σημείο του κτηρίου δεν υπάρχουν ευθείες γραμμές.
Στον όγδοο όροφο στεγάζεται σήμερα το Μουσείο Γκαουντί. Από ένα γραφείο που λειτουργεί στο ισόγειο διοργανώνονται συχνές ξεναγήσεις στο κτήριο οι οποίες περιλαμβάνουν και την εξαιρετική στέγη.


Οι αεραγωγοί και οι καμινάδες σε διάφορα σχήματα έχουν τόσο απειλητική όψη που είναι γνωστοί ως εσπανταμπρούχες, δηλαδή σκιάχτρα για μάγισσες.


Κάζα Τεράδες
Αυτή η μεμονωμένη, εξάπλευρη πολυκατοικία του μοντερνιστή αρχιτέκτονα Πουίτζ ι Κανταφάλκ αποκαλείται επίσης Κάζα ντε λες Πούνσες (=σπίτι των αιχμών), από τα βέλη στους έξι γωνιακούς πυργίσκους της, που μοιάζουν με καπέλα μάγισσας.
Χτίστηκε μεταξύ 1903 και 1905 με την ανακατασκευή τριών σπιτιών που βρίσκονταν εκεί και ήταν το μεγαλύτερο έργο του Πουίτζ.
Αποτελεί μείξη μεσαιωνικών και αναγεννησιακών ρυθμών. Οι πύργοι και τα αετώματα είναι εμπνευσμένα από τη βορειο-ευρωπαϊκή Γοτθική αρχιτεκτονική. Ωστόσο, τα πέτρινα ανάγλυφα σε σχήμα λουλουδιών, σε συνδυασμό με τη χρήση του κόκκινου τούβλου ως δομικού υλικού, είναι χαρακτηριστικά του Μοντερνισμού.


Οσπιτάλ ντε λα Σάντα Κρέου ι ντε Σαν Πάου
Ο Λιουίς Ντομένεκ ι Μοντανέρ άρχισε να σχεδιάζει ένα νέο νοσοκομείο το 1902. Τελείως πρωτοποριακή ως σύλληψη, περιλάμβανε 26 περίπτερα ρυθμού Μουδέχαρ σε μεγάλους κήπους, καθώς ο Μοντανέρ αντιπαθούσε τα τεράστια κτήρια και πίστευε πως οι ασθενείς αναρρώνουν καλύτερα στον καθαρό αέρα.
Όλοι οι διάδρομοι και οι χώροι του προσωπικού ήταν υπόγειοι. Πιστεύοντας επίσης στη θεραπευτική επίδραση της τέχνης και των χρωμάτων, διακόσμησε πλουσιοπάροχα τα περίπτερα.
Οι στέγες έχουν πυργίσκους και κεραμικά πλακίδια, ενώ το περίπτερο της υποδοχής έχει γλυπτά του Πάου Γκαργκάλιο και ψηφιδωτά στον τοίχο. Η κατασκευή αποπερατώθηκε μετά το θάνατο του Μοντανέρ.


Sagrada Familia
Η πιο αντισυμβατική εκκλησία της Ευρώπης, η Τέμπλε Εξπιατόρι ντε λα Σαγράδα Φαμίλια, είναι το έμβλημα της πόλης που δεν φοβάται να είναι διαφορετική.
Ο καθεδρικός ναός της Aγίας Οικογένειας (Sagrada Familia) είναι από τους μεγαλύτερους του κόσμου και βρίσκεται ακόμα σε εξέλιξη. Το 1882 ξεκίνησαν οι εργασίες για την ανέγερση ενός νεογοτθικού ναού, τα σχέδια του οποίου άλλαξαν τελείως όταν ένα χρόνο μετά ανατέθηκε η αποπεράτωσή του στον Γκαουντί. Για τα επόμενα 16 χρόνια αφιέρωσε κυριολεκτικά τη ζωή του τολμώντας συνεχώς απίστευτους αυτοσχεδιασμούς. Η ιδιοφυΐα όμως και η αγάπη του Γκαουντί για τη φύση, τη Βαρκελώνη, τον άνθρωπο και τον Θεό συνοψίζεται στο εξής περιστατικό. Λίγο πριν πεθάνει το 1926 σε ηλικία 74 ετών (παρασυρόμενος από τραμ), κατάφερε να δει ολοκληρωμένο τον ένα πύργο, σχολιάζοντας σχετικά με το σταυρό του καμπαναριού, που δημιουργήθηκε με βενετσιάνικο μάρμαρο και αναπαριστά πορφυρό λουλούδι: «Κοιτάξτε, δεν μοιάζει σαν να ενώνει τη γη με τον Παράδεισο; Αυτό θα πρωτοαντικρίζουν οι ναυτικοί καθώς θα πλησιάζουν το λιμάνι της Βαρκελώνης. Θα είναι μια θερμή υποδοχή!».

Είναι το μεγαλύτερο και πλέον πρωτότυπο έργο του Γκαουντί, γεμάτο συμβολισμούς εμπνευσμένους από τη φύση. Η Σαγράδα Φαμίλια ήταν το έργο ζωής του αρχιτέκτονα. Έζησε σε αυτό το χώρο επί 14 χρόνια σαν ερημίτης και ενταφιάστηκε στην κρύπτη. Κατά το θάνατό του είχε ολοκληρωθεί μόλις ένας πύργος της Πρόσοψης της Γέννησης, όμως τα έργα ξανάρχισαν μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο. Το έργο συνεχίζεται ακόμη, χρηματοδοτούμενο από εισφορές πολιτών και φορέων, και μέχρι σήμερα έχουν ολοκληρωθεί αρκετοί πύργοι σύμφωνα με τα αυθεντικά σχέδια.
Με το πέρασμα των χρόνων έχουν “τιθασευτεί” οι φιλοδοξίες του Γκαουντί, ωστόσο το σχέδιο για την ολοκλήρωση του κτίσματος παραμένει εντυπωσιακό. Αναμένεται ακόμα ο κεντρικός πύργος, που θα περιβάλλεται από τέσσερις μεγάλους πύργους οι οποίοι θα συμβολίζουν τους Ευαγγελιστές. Τέσσερις πύργοι στην πρόσοψη της Δόξας (νότια) θα ταιριάζουν με τους τέσσερις στις προσόψεις των Παθών (δυτικά) και της Γέννησης (ανατολικά). Το εξωτερικό του κτηρίου θα περιβάλλεται από ένα διάδρομο σαν περιστύλιο.


ΜΟΝΖΟΥΙΚ
Ο λόφος Μονζουίκ, που υψώνεται 213 μέτρα πάνω από το εμπορικό λιμάνι στη νότια πλευρά της πόλης, είναι ο μεγαλύτερος χώρος αναψυχής στη Βαρκελώνη. Τα μουσεία, οι πινακοθήκες, οι κήποι και τα νυχτερινά κέντρα καθιστούν την περιοχή ιδιαίτερα δημοφιλή μέρα και νύχτα.
Υπήρχε, πιθανότατα, εδώ κελτιβηρικός οικισμός προτού χτίσουν οι Ρωμαίοι ναό του Δία, που μπορεί και να έδωσε στο Μονζουίκ (Μονς Ζόβις) το όνομά του -αν και υπάρχει η άποψη πως ίσως σημαίνει Όρος των Ιουδαίων, από ένα εβραϊκό κοιμητήριο που υπήρχε στο λόφο.
Λόγω της έλλειψης νερού υπήρχαν εδώ λίγα κτήρια, ώσπου το 1640 χτίστηκε το κάστρο στην κορυφή. Ο λόφος γνώρισε μεγάλη ανάπτυξη ως τοποθεσία της Διεθνούς Έκθεσης το 1929.
Κτήρια κατασκευάστηκαν με μεγάλη ζέση σε όλη τη βόρεια πλευρά, με τη μεγαλοπρεπή Αβινγκούντα ντε λα Ρέινα Μαρία Κριστίνα, πλαισιωμένη από τεράστιους εκθεσιακούς χώρους, να οδηγεί εκεί από την Πλάσα ντ' Εσπάνια. Στο μέσον της λεωφόρου βρίσκεται η Φοντ Μάζικα (=Μαγικό Σιντριβάνι), που φωταγωγείται με διάφορα χρώματα. Από πάνω δεσπόζει το Παλάου Νασιονάλ, που στεγάζει τις συλλογές έργων τέχνης της πόλης. Το Πόμπλε Εσπανιόλ (Ισπανικό Χωριό), κέντρο χειροτεχνίας, στεγάζεται σε αντίγραφα κτηρίων απ' όλη την Ισπανία. Το τελευταίο κύμα κατασκευών στο Μονζουίκ συνδέεται με τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1992, που κληροδότησαν στη Βαρκελώνη αθλητικές εγκαταστάσεις διεθνούς επιπέδου.


Εθνικό Μουσείο Τέχνης Καταλονίας
Το αυστηρό Παλάου Νασιονάλ χτίστηκε για τη Διεθνή Έκθεση του 1929. Το 1934 στέγασε μία συλλογή τέχνης που αναδείχτηκε η σημαντικότερη της πόλης. Το μουσείο περιλαμβάνει πιθανότατα τη μεγαλύτερη συλλογή ρομανικών αντικειμένων στον κόσμο, καθώς και μια σειρά από εξαιρετικές νωπογραφίες του 12ου αιώνα. Προέρχονται από καταλανικές εκκλησίες των Πυρηναίων και έχουν τοποθετηθεί σε αντίγραφα των αυθεντικών θόλων και αψίδων που κοσμούσαν.
Οι πιο αξιόλογες είναι οι τοιχογραφίες από το ναό Σαν Κλιμέν ντε Ταούλ και τη Σάντα Μαρία ντε Ταούλ.
Εδώ φιλοξενείται και μία εντυπωσιακή γοτθική συλλογή με έργα απ' όλη την Ισπανία, αλλά κυρίως από την Καταλονία.
Υπάρχουν επίσης εκθέσεις έργων σημαντικών καλλιτεχνών, όπως οι Ισπανοί ζωγράφοι του 15ου αιώνα Λιουίς Νταλμάου και Χάιμε Χούγκετ.
Στις συλλογές από την περίοδο του Μπαρόκ και της Αναγέννησης εκτίθενται εξαιρετικά έργα των Ελ Γκρέκο, Βελάσκεθ και Θουρμπαράν.


Ισπανικό Χωριό
Το Ισπανικό Χωριό (Πόμπλε Εσπανιόλ) δημιουργήθηκε με σκοπό να παρουσιαστούν τοπικά ισπανικά στυλ αρχιτεκτονικής και χειροτεχνίας. Σχεδιάστηκε για τη Διεθνή Έκθεση του 1929, αλλά παραμένει δημοφιλές έως σήμερα.
Σε 116 σπίτια, που ξεκινούν από την κεντρική πλατεία, βλέπουμε αρχιτεκτονικά στυλ από όλη την Ισπανία. Δημιουργήθηκαν από γνωστούς αρχιτέκτονες και καλλιτέχνες της εποχής. Το χωριό ανακαινίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και σήμερα αποτελεί αγαπημένο πόλο έλξης τουριστών αλλά και κατοίκων της πόλης. Οι καλλιτέχνες που εργάζονται εδώ παρασκευάζουν διάφορα είδη χειροτεχνίας, όπως αντικείμενα από φυσητό γυαλί, κεραμικά, γλυπτά, καθώς και τα γνωστά καταλανικά σανδάλια από σκοινί (εσπαντρίγιες). Το Τόρες ντ' Άβιλα, στην κεντρική είσοδο, είναι ένα εξαιρετικά δημοφιλές νυχτερινό κέντρο. Το εσωτερικό του έχει διαμοφωθεί από τους σχεδιαστές Αλφρέντο Αρίμπας και Χαβιέ Μαρισκάλ. Υπάρχουν επίσης καταστήματα, καφέ, μπαρ και ένα παιδικό θέατρο.

ΠΕΡΙΧΩΡΑ
Η ξαφνική ανάπτυξη των προαστίων στα τέλη της δεκαετίας του 1980 και τις αρχές του 1990 χάρισαν στην πόλη νέα κτήρια, πάρκα και πλατείες. Ο κύριος σιδηροδρομικός σταθμός της πόλης, ο Σαντς, ξαναχτίστηκε και δημιουργήθηκαν τα γειτονικά Παρκ ντ' Εσπάνια Ιντουστριάλ και Παρκ ντε Ζοάν Μιρό, με λίμνες, σύγχρονα γλυπτά και φουτουριστική αρχιτεκτονική.
Εντυπωσιακό είναι επίσης το σύγχρονο ντιζάιν του Παρκ ντε Κλοτ, πιο πέρα από το νέο εθνικό θέατρο. Στη δυτική πλευρά, όπου οι δρόμοι, παίρνουν απότομη κλίση, βρίσκονται το βασιλικό ανάκτορο και το μοναστήρι του Πεντράλμπες, καθώς και το διάσημο Παρκ Γκουέλ του Γκαουντί. Πιο πέρα βρίσκεται η Σέρα ντε Κολσερόλα, αγροτική ουσιαστικά περιοχή. Δύο εναέριοι σιδηρόδρομοι οδηγούν στα υψώματά της, απ' όπου η θέα στην πόλη είναι εντυπωσιακή. Το Τιμπιντάμπο, η ψηλότερη κορυφή, έχει λούνα παρκ, τη Νεογοτθικού ρυθμού εκκλησία Σαγράτ Κορ, καθώς και σύγχρονο πύργο επικοινωνιών από ατσάλι και γυαλί.


Parc Guell
Το Πάρκο Γκουέλ, που η ΟΥΝΕΣΚΟ χαρακτήρισε Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτισμικής Κληρονομιάς, είναι η πιο πολύχρωμη δημιουργία του Αντόνιο Γκαουντί.
Oταν η φύση συνάντησε τον Γκαουντί, γεννήθηκε το πάρκο Guell. Το παρήγγειλε ο κόμης Εουσέμπι Γκουέλ κατά τη δεκαετία του 1890 με σκοπό να δημιουργήσει μία κηπούπολη στα 20 εκτάρια του οικογενειακού κτήματος, που θα περιλάμβανε διακοσμητικά δημόσια κτήρια και 60 κατοικίες που θα τις μεταπωλούσε στα ανώτερα οικονομικά στρώματα της πόλης. Το όραμά του το ανέθεσε στον Γκαουντί αλλά υλοποιήθηκε μικρό μόνο μέρος των μεγαλόπνοων σχεδίων. Ό,τι βλέπουμε σήμερα ολοκληρώθηκε μεταξύ 1910 και 1914 οπότε και εγκαταλείφθηκε το πλάνο. Το 1922 το δημοτικό συμβούλιο της πόλης αποφάσισε να το μετατρέψει σε δημόσιο πάρκο και κάπως έτσι όλος ο κόσμος έχει πρόσβαση σε άλλη μία αρχιτεκτονική φαντασία.
Ο πλέον ατμοσφαιρικός χώρος είναι η Αίθουσα με τις Εκατό Κολώνες, μία σπηλαιώδης κλειστή αγορά με 84 κολόνες, που κοσμείται με γυαλί και κεραμικά μωσαϊκά.


Ανεβαίνοντας τη σκάλα, θα δείτε να δεσπόζει η περίφημη σαύρα προκαλώντας για φωτογράφιση. Στο τέρμα της σκάλας θα φτάσετε στην Γκραν Πλάσα Σιρκουλάρ, έναν ανοιχτό χώρο με εντυπωσιακό μπαλκόνι γεμάτο πολύχρωμα μωσαϊκά. Εδώ βρίσκεται και ένα παγκάκι μήκους 152 μέτρων, που λέγεται ότι είναι το μακρύτερο στον κόσμο. Είναι έργο του Ζουζέπ Ζουζόλ, ενός από τους βασικούς συνεργάτες του Γκαουντί. Από το σημείο αυτό προσφέρεται πανοραμική θέα. Τα δύο περίπτερα της εισόδου, διακοσμημένα με μωσαϊκά, είναι έργα του Γκαουντί, αλλά το εξεζητημένο ροζ σπίτι στο οποίο έζησε από το 1906 ως το 1926, η σημερινή Οικία-Μουσείο Γκαουντί, είναι έργο του Φρανσέσκ Μπερενγκέρ. Το υπνοδωμάτιο, τα έπιπλα που σχεδίασε ο ίδιος ο Γκαουντί, γλυπτά και σχέδια των έργων του θα σας μυήσουν ακόμα περισσότερο στην τεχνοτροπία του μεγάλου αρχιτέκτονα, ενώ στο ισόγειο λειτουργεί πωλητήριο με τα σχετικά αναμνηστικά.


Ο Γκουέλ και ο Γκαουντί υπήρξαν μεγάλοι θαυμαστές της αρχαίας Ελλάδας και του θεάτρου, και ο λόγος που αποφασίστηκε να γίνει εδώ η πλατεία ήταν επειδή περιτριγυρίζεται από τις πλαγιές των λόφων όπου θα μπορούσαν να κάθονται οι θεατές για να παρακολουθούν τις παραστάσεις, παραπέμποντας στα πρώτα αρχαιοελληνικά θέατρα. Η μαγεία όμως στο πάρκο Guell έγκειται στην αμέριμνη περιπλάνησή σας στη φύση, καθώς θα εντυπωσιάζεστε με τις ευφάνταστα εναρμονισμένες δημιουργίες του Γκαουντί με το περιβάλλον.

ΠΩΣ ΠΑΜΕ
Καθημερινά υπάρχουν πτήσεις από Αθήνα για Βαρκελώνη της Aegean (τηλ. 801-1120000, www.aegeanair.com) και της ισπανικής εταιρείας χαμηλού κόστους Vueling (τηλ. 0034-34931518158, www.vueling.com), τα εισιτήρια των οποίων είναι πιο φθηνά αν κάνετε την κράτησή σας τουλάχιστον ένα μήνα πριν, αποφεύγοντας τις υψηλές τουριστικές περιόδους. Μια καλή τιμή θεωρούνται τα 170€ μετ' επιστροφής, αν και μπορείτε να βρείτε και με 116€ αν τα κλείσετε αρκετό καιρό νωρίτερα. Από το αεροδρόμιο El Prat θα φτάσετε στο κέντρο της πόλης με τη γραμμή R10 του προαστιακού σιδηροδρόμου ή το λεωφορείο 46. Το ταξί μέχρι το κέντρο θα σας πάρει περίπου 25€.

ΔΙΑΜΟΝΗ
Η Βαρκελώνη είναι από τους κορυφαίους τουριστικούς προορισμούς στην Ευρώπη και η πληθώρα ξενοδοχείων και επιπλωμένων διαμερισμάτων που διαθέτει είναι σίγουρο ότι θα καλύψουν τις ανάγκες σας. Με μια καλή έρευνα θα βρείτε το δωμάτιο, την περιοχή και την τιμή που επιθυμείτε.

Confortel Auditori
(Sicilia 166-170, τηλ. 0034-932437600, 0034-932437600, www.confortelhoteles.com).
Design hotel της αλυσίδας ξενοδοχείων Confortel, με ευρύχωρα δωμάτια (με wi-fi) και λογικές τιμές. To Auditori βρίσκεται δίπλα στο σταθμό του μετρό Αrc de Triomf, απέχει 10 λεπτά με τα πόδια από το πάρκο Ciudadela και κοστίζει 80€ η διανυκτέρευση σε δίκλινο δωμάτιο με πρωινό.

Confortel Casa Camper Barcelona
(Elisabets 11, τηλ. 0034-933426280, www.casacamper.com).
Δύσκολα αντιλαμβάνεσαι περνώντας έξω από το Casa Camper ότι πρόκειται για ξενοδοχείο. Τοποθετημένο σε ένα από τα καλντερίμια της Rambla, έχεις την εντύπωση ότι μάλλον είναι γκαλερί. Η πολυτέλεια βρίσκεται στην απλότητα, τη διακριτικότητα και την κατανόηση της αισθητικής ως κουλτούρας. 200€ το δίκλινο.

Hotel Montecarlo
(Rambla 124, τηλ. 0034-934120404, 0034-934120404, www.hotelmontecarlobarcelona.com).
Ένα από τα πιο εντυπωσιακά κτίρια που θα αντικρίσετε κατηφορίζοντας τη Rambla, καθώς υπήρξε παλατάκι του 19ου αιώνα και στέγαζε τον βασιλικό καλλιτεχνικό κύκλο της Βαρκελώνης. Λειτουργεί ως ξενοδοχείο από το 1945 και, έχοντας ανακαινιστεί πρόσφατα, απευθύνεται στους θιασώτες του κλασικού. Οι τιμές αρχίζουν από 155€ το δίκλινο.

Hotel Arts
(Marina 19-21, τηλ. 0034-932211000, www.ritzcarlton.com).
Ίσως το καλύτερο ξενοδοχείο της πόλης. Βρίσκεται στην παραλία (κοντά στο διάσημο γλυπτό του Senders που αναπαριστά χρυσό ψάρι), προσφέροντας πανοραμική θέα προς τη θάλασσα. Αρτιστίκ, όπως μαρτυρεί και η ονομασία του, με την πολυτέλεια να συνοδεύει κάθε του χώρο, από το gourmet εστιατόριο Enoteca ώς το Six Senses Spa. Ανήκει στην αλυσίδα Ritz Carlton, έχει αποσπάσει διεθνείς διακρίσεις και, αν θέλετε να ζήσετε για λίγες μέρες στον κόσμο του, θα σας προτείναμε να κάνετε την κράτησή σας αρκετό καιρό πριν, εξασφαλίζοντας έτσι καλύτερη τιμή. Αν είστε large, «κλείστε» τη βασιλική σουίτα με 12.000€ ημερησίως.

Hotel Murmuri
(Rambla de Catalunya 104, τηλ. 0034-934922244, www.murmuri.com).
Όμορφο boutique hotel με... περίεργο όνομα, που βρίσκεται στη συνέχεια του πεζόδρομου Rambla, κοντά στα δημιουργήματα του Γκαουντί, τη Segrada Familia και την Casa Batlio. Δυνατό του σημείο το εστιατόριο που ειδικεύεται στη fusion ασιατική κουζίνα και έχει γίνει ένα από τα meeting points της πόλης. Το δίκλινο δωμάτιο τιμάται στα 140€, ενώ αν κάνετε την κράτησή σας αρκετό καιρό πριν θα το βρείτε στα 110.

Ciutat de Barcelona
(Princesa 33-35, www.ciutatbarcelona.com).
Βρίσκεται στη γοτθική συνοικία της Βαρκελώνης, μόλις 100 μ. από το Μουσείο Πικάσο, πολύ κοντά στον Καθεδρικό Ναό και στο Palau de la Musica Catalana. Μinimal ξενοδοχείο που απευθύνεται κυρίως σε νεαρόκοσμο, αφού εδώ είναι το επίκεντρο της νυχτερινής ζωής. Ανάλογες και οι τιμές του, που αρχίζουν από 75€ το δίκλινο.

Στο Διαδίκτυο, συμβουλευτείτε επίσης τα www.barcelona-tourist-guide.com, www.barcelonacheckin.com, www.enjoy-barcelona.com, www.cocoonbarcelona.com


Στο εστιατόριο 7 Portes όπου με έκπληξη είδα ότι στο ίδιο τραπέζι είχε κάτσει κάποτε ο Τσε Γκεβάρα!

ΦΑΓΗΤΟ
• Orio Euskal Taberna
(Ferran 38, τηλ. 0034 933179407, www.gruposagardi.com).
Το κωπηλατικό σκάφος που κρέμεται ανάποδα από το ταβάνι, συμπεριλαμβανομένων των κουπιών, κλέβει την παράσταση. Εδώ θα γευτείτε τυπικά πιάτα της περίφημης βασκικής κουζίνας, καθώς και μεγάλη ποικιλία από αλμυρά αλλά και γλυκά tapas. Το κλου της βραδιάς είναι αναμφισβήτητα η ώρα του λογαριασμού, όπου η σερβιτόρα θα σας χρεώσει ανάλογα με τις οδοντογλυφίδες που έχουν απομείνει από τα tapas που σερβιριστήκατε!

• Buenas Migas - Focaccia
(Baixada de Sta Clara 2, τηλ. 0034-933191380, www.buenasmigas.com).
Αρκετούς αιώνες πίσω, οι Γενοβέζοι ψαράδες απολάμβαναν ένα κομμάτι focaccia (ζύμη ψημένη στο φούρνο με τυρί), που τη συνόδευαν με ένα ποτήρι λευκό κρασί, πριν πάνε για ψάρεμα. Επιλέξτε ένα από τα οχτώ Buenas Migas της πόλης, για να απολαύσετε κλασικές ιταλικές γεύσεις αλλά και πολύ ωραία πρωινά.

• Foc You
(Pg. Joan de Borbon 68, Barceloneta, τηλ. 0034-932241153, www.focyou.com).
Μικρό εστιατόριο στην Barceloneta, που συνδυάζει ιδανικά τη μίνιμαλ με την κλασική διακόσμηση, ξεφεύγοντας από τα δεκάδες τουριστικά ψαροφαγάδικα που κυριαρχούν στην περιοχή. Εδώ θα γευτείτε νόστιμα αργεντίνικα φιλέτα, nachos και πολύ ιδιαίτερες σαλάτες. Από Δευτέρα έως Παρασκευή μεταξύ 16.00 και 20.00 μπορείτε να απολαύσετε mojito και caipirina στη μοναδική τιμή των 3,50€!

• Lechuga
(Pg. Escudellers 31, Παλιά Πόλη).
Μικρό μαγαζάκι με «μεγάλες» γεύσεις. Ο ψήστης-ταχυδακτυλουργός δεν προλαβαίνει να βγάζει διάφορων γεύσεων πίτσες από το φούρνο, οι οποίες πωλούνται με το κομμάτι και γίνονται ανάρπαστες!

ΓΙΑ ΠΟΤΟ ΚΑΙ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ

Margarita Blue
(C. Josep Anselm Claue 6, τηλ. 0034-934125489, www.margaritablue.com).
Παίζει ισπανικά και διεθνή ροκάκια. Ανοιχτά από 18:00 έως 02:30 - σερβίρει και διάφορα πιάτα για να συνοδεύσετε το ποτό σας.

Las Cuevas del Sorte
(Pg. Carrer d'en Gignas 2, Παλιά πόλη).
Ένα μπαρ που εσωτερικά παραπέμπει σε σπηλιά, όπως μαρτυρεί και το όνομά του, και αρέσκεται να «παίζει» soul, funk, blues και latin. Ατμοσφαιρικό στέκι με χαμηλό φωτισμό και χαλαρή διάθεση, που μπορεί όμως να εκτιναχθεί ανά πάσα στιγμή, ειδικά τα Παρασκευοσάββατα. Ανοιχτά κάθε Δευτέρα έως Πέμπτη 19:00-02:30 και Παρασκευή έως Σάββατο ως τις 03:00. Κάθε Τρίτη είναι κλειστό.

No Se
(Pg. del Born 21, τηλ. 0034-671485914).
Ένα από τα μοδάτα στέκια όπου ντόπιοι και τουρίστες χορεύουν σε ρυθμούς funk και ροκ. Σε αυτόν τον πολυσύχναστο μπαρόδρομο, το No Se διαθέτει ισχυρή προσωπικότητα με πιστούς θαμώνες, οι οποίοι, αν και αδυνατούν να χωρέσουν στον μικρό του χώρο, το πάρτι συνεχίζεται στο πεζοδρόμιο! Λειτουργεί Δευτέρα έως Πέμπτη 19:00-02:30 και Παρασκευή έως Σάββατο 19:00-03:00.

Icebarcelona
(Ramon Trias Fargas y Passeig Maritim, Playa de Barcelona, τηλ. 0034-932241625, www.icebarcelona.com).
Το πρώτο μπαρ από πάγο που είναι τοποθετημένο δίπλα σε παραλία βρίσκεται στην Barceloneta. Κατά την είσοδο (15€) σας προμηθεύουν με τον κατάλληλο ρουχισμό, έτσι ώστε, μεταξύ άλλων, να θαυμάσετε απερίσπαστοι σε θερμοκρασία -5o C τα γλυπτά από πάγο που φιλοτεχνούν καλλιτέχνες απ' όλο τον κόσμο.

Jamboree*
(Pl. Reial 17, τηλ. 0034-933191789, www.masimas.com).
Έχει φιλοξενήσει στη σκηνή του εμβληματικές φιγούρες της jazz, όπως η Ella Fitzgerald, ο Chet Baker και ο Lionel Hampton. Οι εκλεκτές ζωντανές εμφανίσεις συνεχίζονται ώς τις μέρες μας, χωρίς να είναι μόνο jazz, ενώ μετά το πέρας των συναυλιών ο κόσμος συνεχίζει τη διασκέδασή του στα δύο επίπεδα με διαφορετικά dj sets μέχρι πρωίας.

Razzmatazz Club*
(Pamplona 88, τηλ. 0034-933208200, www.salarazzmatazz.com).
Είναι ο ορισμός του club και μετά την πρόσφατη ανακαίνισή του είναι ίσως το πιο δημοφιλές στέκι της πόλης. Ενημερωθείτε από το site για την πληθώρα των χώρων του και τα dj sets κάθε μέρας.

*Στο Jamboree και το Razzmatazz θα πάτε για τα after ποτά σας!

Ο ΓΥΡΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

Segway tours
(τηλ. 0034-645262092, 0034-933104108, www.segwaytours.cat).
Είναι από τους πιο διασκεδαστικούς τρόπους περιήγησης της πόλης. Η βόλτα για περίπου δυόμισι ώρες θα σας στοιχίσει 59€ ή 50€ αν έχετε προμηθευτεί την Barcelona Tour Card. Εναλλακτικά, υπάρχουν διάφορα πακέτα στα οποία συνδυάζετε τη βόλτα σας και με άλλη μία δράση, όπως π.χ. τα αραβικά λουτρά!

Walking tours
(τηλ. 0034-932853852, www.barcelonaturisme.cat).
Υπάρχουν πέντε θεματικές διαδρομές (Παλιά Πόλη, Στα βήματα του Πικάσο, Αρχιτεκτονική και Μοντερνισμός, Γαστριμαργία, Ιστορίες της Θάλασσας), που οργανώνονται από το Barcelona Turisme.

Bus tours
(www.barcelonacitytour.cat).
Πληρώστε το ημερήσιο εισιτήριο των 24€ και μην κανονίσετε κάτι άλλο κατά τη διάρκεια της ημέρας. Υπάρχουν τόσοι πειρασμοί σε όποια διαδρομή και να επιλέξετε, ώστε σίγουρα θα κατεβείτε αρκετές φορές για να θαυμάσετε το μνημείο που επιθυμείτε και να συνεχίσετε με το επόμενο λεωφορείο. Στην τιμή συμπεριλαμβάνονται χάρτης, μικρός οδηγός πόλης και ακουστικά για την ξενάγηση στα σημεία αναφοράς.

Ξενάγηση με ελικόπτερο
(τηλ. 0034-932240710, www.barcelonaturisme.cat).
Ιδανικός τρόπος για να θαυμάσετε το ανάγλυφο της Βαρκελώνης έτσι όπως απλώνεται από τους καταπράσινους λόφους, τα προάστια, το ιστορικό κέντρο, καταλήγοντας στη θάλασσα και την Ολυμπιακή μαρίνα. Συμφέρουν τα γκρουπ των τριών ατόμων, καταβάλλοντας έκαστος 160€ για πτήση μισής ώρας.

Και μερικές ακόμα φωτογραφίες για το τέλος:

[Κοκκινονίκος]

πολύ ωραία πόλη.... ξαναπήγαινα....
αλλά πρέπει να χεις διαβάσει αρκετά για να δεις όλα αυτά τα πράγματα... αλλιώς μόνο με ξεναγό

ήταν η 1η φορά που είχα πάει με γκρουπ κ μπορώ να πω πως άξιζε... ο ξεναγός σωστός, στην ηλικία μας κλπ... το γκρουπ όμως ήταν όβερ 40, πφφφφφφφφφφφφ

[Freeman]

Πανέμορφο μέρος... Ελπίζω να είναι ο επόμενος προορισμός μου (όταν βρώ δουλειά...)

[pastoula]

δεν ζηλεψα καθολου

 click to show