Ανεκδότ μαντρί

[pastoula]

oxi re, asxhmh den einai. Atalanth kai pagokolona einai!

[maRtina]

ΠΛΑΚΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΤΩΡΑ ΝΑΙ?
προσωπικα τη θεωρω κακασχημη, ξυλάγκουρο και μου ειναι παγερα αδιάφορη και ειναι και ΑΣΧΗΜΗ

[md1032]

^pou to ksereis morsi oti einai pagokolona, exeis paei mazi tis?



Όταν ήμουν 14 χρονών, ήλπιζα ότι μια μέρα ότι θα βρω ένα κορίτσι. Όταν έγινα 16 βρήκα ένα κορίτσι, αλλά δεν είχε καθόλου πάθος,
κι έτσι αποφάσισα ότι χρειάζομαι ένα κορίτσι με πάθος για ζωή.

Στο κολέγιο έβγαινα ραντεβού με ένα παθιάρικο κορίτσι, αλλά παραήταν συναισθηματική. Όλα μαζί της ήταν μία κατάσταση εκρηκτική. Ήταν μελοδραματική, έκλαιγε όλη μέρα και με απειλούσε με αυτοκτονίες. Έτσι αποφάσισα ότι χρειάζομαι ένα κορίτσι με συναισθηματική σταθερότητα .

Όταν έγινα 25 βρήκα ένα πολύ σταθερό κορίτσι, αλλά ήταν βαρετή. Ήταν απόλυτα προβλέψιμη και δεν την ενθουσίαζε τίποτα. Η ζωή μου μαζί της ήταν τόσο ανιαρή που αποφάσισα ότι χρειάζομαι ένα κορίτσι γεμάτο με ενθουσιασμό για ζωή.

Όταν έγινα 28 βρήκα ένα ενθουσιώδες κορίτσι, αλλά δεν μπορούσα να παρακολουθήσω τους ρυθμούς της. Έτρεχε από το ένα πράγμα στο άλλο, ποτέ δεν καθόταν στα αυγά της. Λειτουργούσε παρορμητικά και με έκανε τόσο ευτυχισμένο όσο και δυστυχή. Αρχικά ήταν πολύ ενθουσιώδης, αλλά αλλού την έχανες κι αλλού την έβρισκες. Έτσι αποφάσισα να βρω ένα, κορίτσι με πιο εφικτούς στόχους στη ζωή του.

Όταν έφτασα τα τριάντα, βρήκα ένα έξυπνο και φιλόδοξο κορίτσι με τα δυο της πόδια να πατάνε γερά στη γη και ….. την παντρεύτηκα. Ήταν τόσο φιλόδοξη που με χώρισε και πήρε ό,τι είχα και δεν είχα…

Τώρα είμαι στα 40. Είμαι πιο ώριμος και πιο σοφός, και ψάχνω για μια ξανθιά με μεγάλα ΒΥΖΙΑ.

[maRtina]

:c lap:

[pastoula]

Ο καπετάνιος Ντιέγκο Μοντόγια Γκαρσία του πλοίου "Γρανάδα" της περίφημης
Ισπανικής αρμάδας κάπνιζε την πίπα του στο κατάστρωμα όταν ο πρώτος ήρθε
τρέχοντας και του είπε: "Καπετάνιο, εχθρικό πλοίο στον ορίζοντα!". Με
ψυχραιμία γύρισε στον πρώτο και του είπε: "Φέρε...
μου το κόκκινο πουκάμισο".

Ο πρώτος έτρεξε, το έφερε και ο καπετάνιος το φόρεσε. Μια άγρια μάχη ξέσπασε
σε λίγο και το πλοίο "Γρανάδα" νίκησε. Μετά την μάχη, ο πρώτος ρώτησε τον
καπετάνιο: "Καπετάνιο, γιατί φόρεσες το κόκκινο πουκάμισο πριν την μάχη;" κι
ο καπετάνιος γενναία απάντησε: "Αν τυχόν πληγωνόμουν στην μάχη, οι άντρες
δεν θα με έβλεπαν να αιμορραγώ και δεν θα αποθαρρύνονταν" και ο πρώτος
θαύμασε τον γενναίο και σοφό καπετάνιο.

Μόλις τότε ένας άλλος ναύτης έτρεξε στον καπετάνιο και του φώναξε:
"Καπετάνιο!, υπάρχουν είκοσι εχθρικά πλοία στον ορίζοντα!" κι o καπετάνιος
γυρίζει και λέει στον πρώτο: "Φέρε μου το καφέ παντελόνι".

[maRtina]

[Xouanita]

χαχαχαχαχχααχχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχ αχαχαχα καλοοοοο

[md1032]

Oι βάρβαροι όταν θέλουν να ονοματίσουν τον ομοφυλόφιλο χρησιμοποιούν τη λέξη gay, άντε το πολύ-πολύ homosexual.

Τι απίστευτη λεξιπενία!

Ενώ εδώ, στο λίκνο της φιλοσοφίας, στην πατρίδα των ευγενικών Ελλήνων, με την αρχαιότερη κ πλουσιότερη γλώσσα του κόσμου:

Το καβαλάει το καλάμι, το κρεμάει το κουρτινόξυλο, την υψώνει τη σημαία, τον σκαλίζει τον κήπο (σκυφτός), το χουφτώνει το γκλομπ, το τινάζει το λάστιχο (ποτίσματος), το πιτσιλάει το ποτιστήρι, το λαξεύει το μάρμαρο, την αμολάει την πετονιά, τη βάζει τη διπλή ταρίφα, το σουβλίζει το αρνάκι, τις τινάζει τις ελιές, το τραβάει το καζανάκι, τις σιγοβράζει τις φακές, το τρυγάει το αμπέλι, τις μελώνει τις δίπλες, το ισιώνει το παλούκι, τη σφίγγει την τανάλια, την ψυλλιάζεται τη δουλειά.

Τα σπάει τα μπετά, το σφυρίζει το πέναλτι, το λαδώνει το G3 (!), το ξυρίζει το φραγκόσυκο, τον ζαχαρώνει τον κουραμπιέ, τον ξυρίζει τον πίθηκο, την ξεφλουδίζει τη μπανάνα, το γυρίζει το μπιφτέκι, το γυαλίζει το παρμπρίζ, τα αλατίζει τα τουρσάκια,την ποτίζει τη γλαστρούλα, τα πατάει τα σταφύλια, τον λαδώνει τον σουμιέ, το φοράει το κολάν, το κουρεύει το γκαζόν,την κουνάει την καμπάνα, το καταπίνει το λουκούμι, το πασαλείβει το μιλφέϊγ, την τρώει τη σαντιγί, το ρουφάει το εκμέκ,τον μελώνει τον ζελέ, τον μπουκώνει τον γιαρμά, τη φουσκώνει τη σαμπρέλα, τον ψιλοκόβει τον πατσά, το κουρδίζει το ρολόι,το καίει το Σι Ντι.

Τη δουλεύει την αντλία, την ξυρίζει τη Χουάνα (!), το ταΐζει το Λιζοπαϊν στον Ροχέλιο (!!), τον προσκυνάει τον τελέστορα (από τα κοσμητικά επίθετα που αποδίδει ο Δημοσθένης -ένας είναι, βρε, ο Δημοσθένης- στον θεό Απόλλωνα), τον πατάει τον ναργιλέ, το ξύνει το καρότο, τον κουμπώνει τον σύρτη, τις γουστάρει τις οπίσθιες προβολές, τη στύβει τη σουπιά, το τρώει το σαγανάκι, το φέρνει βόλτες το καβούρι, τον τηγανίζει τον σπάρο, τη σπαρταράει τη συναγρίδα, τον τηγανίζει τον κιοφτέ, το ζαλίζει το κουνούπι, τον απλώνει τον τραχανά, το χαϊδεύει το γατάκι, τον λαδώνει τον μεντεσέ, τον ψαρεύει τον ροφό, το συνδέει το scart (!), το ρουφάει το αυγό.

Την αλείφει τη μερέντα, το αλατίζει το πιπέρι, το ανοιγοκλείνει το συρτάρι, τον φουσκώνει τον Αγιοβασίλη (!!), το χτενίζει το κανταΐφι, το ραντίζει το οικόπεδο, την καθαρίζει την πατάτα, το κόβει φέτες το αγγούρι, το τυλίγει το σουβλάκι, το ξεφλουδίζει το ακτινίδιο, τη βουτάει την παπάρα, το ρουφάει το αχνιστό, τη μαδάει τη μαργαρίτα, το σφίγγει το μπουλόνι,τον σουρώνει τον φιδέ, τη χαλαρώνει τη βαλβίδα, το τινάζει το χαλί, το φοράει το γουνάκι, τον κάνει βαθιά τον σταυρό του, το στρίβει το πούρο, το σαλιώνει το πούρο, το αλευρώνει το μπαρμπούνι.

Το γεμίζει το παστίτσιο, τον φιστικώνει τον μπακλαβά, το γυρίζει το κεμπάπ, το γυαλίζει το πόμολο, το βάζει το ψητό στο φούρνο, τις ρίχνει τις τιράντες, το σηκώνει το σακάκι, τη μελώνει την τηγανίτα, το φουρνίζει το κρεατάκι, το λαδώνει το παξιμάδι, το σηκώνει το ράσο, την τρίβει τη λαμπάδα, τον ανοιγοκλείνει τον διακόπτη, το ξετυλίγει το πηνίο, τον τρώει τον γρόγγο (ψάρι), τη βάζει την κάλτσα στο συρτάρι, του το πατάνε το γρασίδι, το μπουκώνει το πιροσκί, τον κρατάει τον στυλό (sic), το ρουφάει το μεδούλι, την τινάζει την αμυγδαλιά, την κουνάει την αχλαδιά, την προωθεί την κλήση, το μαστιγώνει το δελφίνι.

Την ξυρίζει τη μαϊμού, το ρίχνει το κρέας στο πορτ μπαγκάζ (!), τη σουζάρει την. κοσμοσφαίρα, τον ξεφλουδίζει τον γιαρμά, το αφαλατώνει το νερό, την καπακώνει τη λεκάνη, τις αλλάζει τις ταχύτητες, το μουχλιάζει το ροκφόρ (!!),το λαδώνει το κουλούρι, το γυαλίζει το κουτάλι, την τρίζει την όπισθεν, τον σφίγγει τον μπότζο, τα ακούει τα τρένα (!!!), το δαγκάνει το μαξιλάρι, τον λιμάρει τον ξιφία, την μελώνει την τουλούμπα, το αλείφει το βουτυράκι, τη γυρνάει τη φρυγανιά, το κανελώνει το ρυζόγαλο, τη ζαχαρώνει την κομπόστα, το ρουφάει το κανελόνι, τις μαζεύει τις ελιές.

Το ζυμώνει το τσουρέκι, το τυλίγει το κοκορέτσι, το τροχίζει το αμόνι, το βουτάει το παξιμάδι, το μαζεύει το σαπούνι, το καταπίνει το χάπι, τον κουρδίζει τον μπαγλαμά, τον «γιατρεύει» τον σκίουρο, το πάει το γράμμα, τη βάζει την όπισθεν, το χωνεύει το σουτζούκι, τη χωνεύει τη ζαργάνα, το προσκυνάει το μαδέρι, το καταπίνει το κουκούτσι, το μπαζώνει το πηγάδι, το τραβάει το χειρόφρενο, την πιάνει την ??κωλιά», το παίζει το τρομπόνι, τον εκτοξεύει τον πύραυλο, την ανεβάζει την κεραία, το χαϊδεύει το ανακόντα (!!!), το κάνει γιρλάντα το μουστάκι.

Τον κάνει τον σημαιοφόρο, τον βοσκάει τον κένταυρο, τις παίζει τις χορδές, την παριστάνει τη σκούπα, τον πάει τον απορροφητήρα, το κρατάει το δόρυ, τη ρυθμίζει την ένταση, την παριστάνει την μπασκέτα, το κρατάει το μπαστούνι, τον βάζει τον φορτιστή στην πρίζα, το εξαερώνει το καλοριφέρ (!!!!)

[maRtina]

kala! ta perissotera einai uperboles ...ase pou kai polla apo auta mou fanikan protakousta

[pastoula]

nai kaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaala!

md33