Τραγούδια που μας αγγίζουν

[Xouanita]

[Aetonail]

Πρώτη εκτέλεση: Βαλάντης

Στο παρελθόν μου το βαρύ κανείς δεν έψαξε να βρει ποτέ την άκρη (δεν έκανε και άσχημα)
Μονάχος ήμουν μια ζωή της γειτονιάς μου η ντροπή (true)
και των γονιών το δάκρυ (semi-true)

Δάσκαλοι λόγια και ορμηνιές και του πατέρα οι φωνές
να μη με νοιάζουν
Τσιγάρα, γκόμενες, ποτά και όσα ήρθανε μετά
μη σε ξαφνιάζουν (λογική σειρά των πραγμάτων)

Θα μεγαλώσει και θα στρώσει λέγανε όλοι (το ανέκδοτο της 1000ετιας)
μα εγώ δεν άκουσα την γνώμη κανενός
Δίπλα μου πέρασαν άγγελοι και διάβολοι
Δική μου η κόλαση
Δικός μου και ο ουρανός

Όσοι με ξέρανε καλά μου λέγαν άλλαξε μυαλά
πριν μετανιώσεις
Τον εαυτό σου μην σκορπάς και τους ανθρώπους που αγαπάς
μην τους πληγώσεις

Χρώματα άλλαζε η ζωή και εγώ περίμενα να έρθει
μια ευκαιρία
Μα οι πόρτες ήτανε κλειστές και όλοι τριγύρω δικαστές
και άγρια θηρία

Θα μεγαλώσει και θα στρώσει λέγανε όλοι...

[Xouanita]

Στίχοι: Μη διαθέσιμο
Μουσική: Μη διαθέσιμο
Πρώτη εκτέλεση: Άντζελα Δημητρίου

Αν θα βουλιάζανε και βάρκες και καράβια
απ' τα αεροπλάνα αν θα κόβαν τα φτερά
δε θα καθόμουν στην αγάπη σου την άδεια
θα 'βρισκα τρόπο για να φύγω μακριά

Δεν είσαι τίποτα, δεν ήσουνα ποτέ
δεν είσαι τίποτα που πρέπει να θυμάμαι
αυτά που σου 'δωσα δεν άξιζες κουτέ
και με ανάγκασες μονάχη να κοιμάμαι

Απ' τα τρένα αν θα κλέβαν τα βαγόνια
και τα αυτοκίνητα αν δεν είχαν μηχανές
άλλη μια μέρα τα καλύτερα μου χρόνια
δε θα σου χάριζα κι ας σ' έβλεπα να κλαις

Δεν είσαι τίποτα, δεν ήσουνα ποτέ
δεν είσαι τίποτα που πρέπει να θυμάμαι
αυτά που σου 'δωσα δεν άξιζες κουτέ
και με ανάγκασες μονάχη να κοιμάμαι




Ναιαιαιαιαι!!!!

[Aetonail]

[Xouanita]

Μα πως να στρώσει?! Κανένα τραπεζάκι στο bar μπορεί να στρώσει αλλά μέχρι εκεί!

[Aetonail]

Και αυτό πολύ είναι

[Xouanita]

Στίχοι: Μάνος Κουφιανάκης
Μουσική: Χάρης Καλούδης
Πρώτη εκτέλεση: Άντζελα Δημητρίου

Όταν η νύχτα προχωρά, σε συλλογίζομαι.
Μόλις εσένανε σκεφτώ παραλογίζομαι.

Και θέλω νά ’ρθω να σ' αρπάξω από την άλλη
να την ρωτήσω με τα μάτια δακρυσμένα
με ποιο δικαίωμα σε πήρε από μένα
και ποια θυσία, ποια θυσία έχει κάνει αυτή για σένα.

Όταν η νύχτα προχωρά, για σένα καίγομαι.
Ξέρω πως η άλλη σε κρατά, κι εγώ τρελαίνομαι.

Και θέλω νά ’ρθω να σ' αρπάξω από την άλλη
να την ρωτήσω με τα μάτια δακρυσμένα
με ποιο δικαίωμα σε πήρε από μένα
και ποια θυσία, ποια θυσία έχει κάνει αυτή για σέεεεεεεεε-εεεε-εεενα.

[Xouanita]

Στίχοι: Γιώργος Θεοφάνους
Μουσική: Γιώργος Θεοφάνους
Πρώτη εκτέλεση: Αντώνης Ρέμος

Πώς μπορεί ο έρωτας ν'αντέξει
Να στηθεί στο άδικο μπροστά
Πώς μπορεί το "γεια" απλά μια λέξη
Τόσο να πονά

Δεν μιλαώ γί'αυτα που μας χωρίζουν
'Οσα μας ενώνουν σαν γυαλί
Την καρδιά μου χίλια κομμάτια σκίζουν
'Ομως μια στιγμή

Ποιά νομίζεις πως είσαι
Με ποιό δικαίωμα τώρα απόψε όλα τ'αρνείσαι
Και μου ζήτας να φύγω από μπροστά σου,για στάσου
Ούτε σε νοιάζει ούτε ρώτας τι θέλω εγώ
Ποιά νομίζεις πως είσαι
Με ποιό δικαίωμα λες απλα "την πόρτα μου κλείσε"
Και μου ζήτας να φύγω απ'τη ζώη σου,ντροπή σου
Εγώ σ'αγάπησα πιο πάνω απ'το θεό

Πώς μπορείς έτσι να πικράνεις
Τώρα εμένα τι άλλο να σου πω
Βρήκες φαίνεται άνθρωπο και κάνεις
'Ομως ως εδώ

[Xouanita]

Στίχοι: Λίνα Νικολακοπούλου
Μουσική: Χρήστος Νικολόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Ελευθερία Αρβανιτάκη

Εδώ να μείνεις, να με κρατήσεις αγκαλιά να μ' ανακρίνεις
της καληνύχτας τα φιλιά τι μου τα δίνεις
δε φεύγω απόψε κι απ' τ' αμάξι δε θα βγω
κι αν έχεις τίποτα μαζί μου να συγκρίνεις
εδώ να μείνεις, να το μάθουμε κι οι δυο

Εδώ να μείνεις, εδώ να μείνεις
της καληνύχτας τα φιλιά μη μου τα δίνεις

Εδώ και τώρα, γιατί ειν' ο δρόμος μας παλιός και κατηφόρα
της καληνύχτας τα φιλιά δεν είναι δώρα
δε φεύγω απόψε κι απ' τη ζωή σου δε θα βγω
κι αν ειν' η σχέση μας μισή τα λόγια φόρα
εδώ και τώρα, στης αγάπης το θυμό

Εδώ να μείνεις, εδώ να μείνεις
της καληνύχτας τα φιλιά μη μου τα δίνεις

Εδώ να μείνεις, εδώ να μείνεις
της καληνύχτας τα φιλιά τι μου τα δίνεις

[Aetonail]

Στίχοι: Μάνος Φιλίππου
Μουσική: Μάνος Φιλίππου
Πρώτη εκτέλεση: Λένα Παπαδοπούλου

Δεν σου ζητάω κάτι να αλλάξει
ούτε τον οίκτο,ούτε τον οίκτο σου ζητώ
έφυγες όμως κι έχω χάσει
κρύα καρδιά,κρύα καρδιά χωρίς παλμό

Και σε ρωτάω και σου μιλάω... (αλλά εσύ φυσικά δεν ακους)

Πες μου τι βλέμμα θα φορέσεις
μέσα στα μάτια μου θα αντέξεις
να με κοιτάξεις και να αισθάνεσαι καλά
Πως θα αντικρύσεις την μορφή μου
που έγινες πάλι στη ζωή μου
ένας ακόμη,ένας μεγάλος Γολγοθάς

Χάθηκες πάλι κι η μορφή σου
ξεθώριασε,ξεθώριασε απο τον ουρανό
έγινες πάλι ένα ατέρι
που εκεί απάνω,που εκεί απάνω θα ζητώ

Και σε ρωτάω και σου μιλάω...

Πες μου τι βλέμμα θα φορέσεις
μέσα στα μάτια μου θα αντέξεις
να με κοιτάξεις και να αισθάνεσαι καλά
Πως θα αντικρύσεις την μορφή μου
που έγινες πάλι στη ζωή μου
ένας ακόμη,ένας μεγάλος Γολγοθάς