|
CiNE-SyMPOSiON Κινηματογραφικά έργα με την υπογραφή των ΚακώνΠαιδιών |
![]() |
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
![]() |
#271
![]() |
Hakuna Matata
![]() |
![]()
mi stenaxorieste.Skotono to kannis kai erxomai na sas soso.
Pff poly douleia epese se auti tin tainia... |
![]() |
![]() |
![]() |
#272
![]() |
Sherlock
![]() Εγγραφή: 06-05-2007
Περιοχή: Fairyland
Μηνύματα: 3.483
|
![]()
Νιδακό ΑΝΕΚΔΟΤΟ
![]()
__________________
Ονειρευόμαστε γιατί χανόμαστε ![]() click to show |
![]() |
![]() |
![]() |
#273
![]() |
Hakuna Matata
![]() |
![]()
Esy stamata na gelas mi den se soso kai se afiso ekei na se faei to kannis.
![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
#274
![]() |
Sherlock
![]() Εγγραφή: 06-05-2007
Περιοχή: Fairyland
Μηνύματα: 3.483
|
![]()
Δεν με φοβίζουν εμένα τα σκυλιά!!!
![]()
__________________
Ονειρευόμαστε γιατί χανόμαστε ![]() click to show |
![]() |
![]() |
![]() |
#275
![]() |
Hakuna Matata
![]() |
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
#276
![]() |
Sherlock
![]() Εγγραφή: 06-05-2007
Περιοχή: Fairyland
Μηνύματα: 3.483
|
![]()
Πφφφφφφφφφ... Κοροιδεύει...
![]()
__________________
Ονειρευόμαστε γιατί χανόμαστε ![]() click to show |
![]() |
![]() |
![]() |
#277
![]() |
I live my own script...
![]() |
![]()
Ματίνα: Νικρεντ! Πρέπει να πάμε στο παλιό εκείνο σπίτι να βγάλουμε τα παιδιά απο μέσα! Δέν ξέρω πού είναι, δέν ξέρω τί συνέβη! Αυτό που ξέρω είναι οτι μπήκαν για 5 λεπτά αλλα πέρασε μισή ώρα και είναι ακόμα εκεί μέσα!!
Νικρεντ: Στην απο εκεί μεριά της πόλης δέν μένει κανείς. Τα σπίτια είναι όντως εγκαταλελειμμένα για άγνωστη αιτία. Ροζάνα: Ναί. Δέν υπάρχει βασικά κάποια συγκεκριμένη αιτία. Απλά αυτά τα σπίτια είναι στα αζήτητα. Εμπνέουν κάτι το δυσάρεστο, κανείς δέν θέλει να μένει εκεί. Πιγκυ: Εκεί κοντά μένει ο Μέντορας! Δέν μπορεί να μήν γνωρίζετε τον Μέντορα! Ροζάνα: Δέν υπάρχει αυτό το όνομα στο χωριό. Νικρεντ: Επαναλαμβάνω. Αυτός ο Μέντορας ή δέν θα είναι απο το χωριό αυτό, ή δέν θα τον λένε έτσι. Δέν εξηγείται αλλιώς! Η Σερχανούλα σηκώνεται απο το τραπέζι. Σερχανουλα: Τα λόγια είναι φτώχεια! Φεύγουμε! Πάμε να βρούμε τα παιδιά! Νίκρεντ, Ροζάνα, θα μας βοηθήσετε; Νικρεντ: Δέν ξέρω τί μπορούμε να κάνουμε. Αλλα άς πάμε να ρίξουμε μιά ματιά. Πιστεύω πως τζάμπα ανησυχείτε πάντως. Τα παιδιά σίγουρα θα έχουν βγεί μέχρι τώρα και θα ψάχνουν εσάς ![]() Νικρεντ, Ροζανα, Πιγκυ, Σερχανούλα, Ματίνα ξεκινούν για την άκρη του χωριού. Φτάνουν στο σπίτι. Ματίνα: Εδώ είμαστε. Λοιπόν; Νίκρεντ: Τί λοιπόν... χμμμμ. Δέν είναι κάπου εδώ τριγύρω. Ίσως να είναι ακόμα μέσα ή ίσως να έχουν βγεί και να είναι κάπου στο χωριό. Σερχανούλα: Αποκλείεται. Άν έχουν βγεί θα έχουν έρθει στο ιατρείο για να δούν άμα είμαστε εκεί. Πιστεύω πως είναι ακόμα μέσα. Μπαίνω και όποιος θέλει ακολουθεί! Πιγκυ: Προσοχή! Πρίν είχα δεί ένα τέρας, ένα σκοτεινό ζώο! Ίσως να είναι μέσα! Η Σερχανούλα αποφασισμένη μπαίνει μέσα στο παλιό σπίτι. Οι υπόλοιποι ακοουθούν πιστά! Νίκρεντ: Πολύ σκοτεινά! Ροζάνα: Έχω φέρει φακό μαζί μου. Τον έχω πάντα όταν βγαίνω έξω το βράδυ. Αυτό το χωριό δέν φημίζεται για τον δημοσιο φωτισμό του ![]() Τα παιδιά βαδίζουν αργά μέσα στο κτίριο. Πού και πού φωνάζουν τα ονόματα των παιδιών μήπως και ακούσουν και απαντήσουν. Ξαφνικά ακούγεται ένας κρότος. Νίκρεντ: ΤΙ ΣΗΝΕΒΗ; Η Ροζάννα φέγγει στο σημείο. Η Πίγκυ ήταν πεσμένη στο έδαφος! Πίγκυ: Συγνώμη! Κάπου σκόνταψα! Κάτι έχει εδώ κάτω. Φέξε λίγο Ροζάνα. Ροζάνα: Μιά πέτρα. Σκόνταψες επάνω σε μιά πέτρα που.... Σερχανούλα: ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ! Φέξε λιγο πιό δεξια! Ευθεία! Τί είναι αυτό; Ματίνα: Μοιάζει με μιά καταπακτή! Η Ροζανα με την Σερχανούλα πλησιάζουν την καταπακτή και την εξετάζουν. Ματίνα: Είναι σφραγισμένη. Είναι σφραγισμένη με μιά πέτρα. Σερχανούλα: Άν έχουν μπεί εδώ μέσα; Νίκρεντ: Και τί να κάνουν εκεί μέσα; Πίγκυ: Μου μοιάζει πως η καταπακτή έχει σφραγιστεί απο έξω. Άρα δέν μπορεί να έχουν μπέι μέσα μόνοι τους και μετά να σφράγισαν την καταπακτή. Σερχανούλα: Και άν... και άν κάποιος τους έσπρωξε εκεί μέσα και μετά τους σφράγισε την έξοδο; ΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΕΙΝΑΙ ΘΑΜΕΝΟΙ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ; Νίκρεντ: Παιδιά φεύγουμε. Δέν μπορούμε να ανοίξουμε αυτή την πέτρα με γυμνά χέρια. Δέν έχουμε εργαλεία, είναι σκοτεινά, και έχουμε έναν φακό που η μπαταρία του θα τελειώσει γρήγορα. Προτείνω να φύγουμε και να επιστρέψουμε αύριο πρωί πρωί φέρνοντας βοήθεια απο το χωριό. Πίγκυ: Και ποιός θα μας βοηθήσει! Όλοι εδώ στο χωριό είναι λες και είναι υπνωτισμένοι. Τόσο καιρό που είμαστε εδώ και κανείς τους δέν μας έχει μιλήσει! Νίκρεντ: Πρέπει να φύγουμε! Θα δούμε αύριο τί θα κάνουμε. Πάμε. Όλοι κινούνται προς την έξοδο. Η Σερχανούλα φανερά τσατισμένη ακολουθεί. Ματίνα: Στο κάτω κάτω άστον τον Σόραβερ! Αυτός πήγε και μας τράκαρε και φτάσαμε εδώ που είμαστε τώρα! Στο κάτω κάτω μόνος του πήγε γυρεύοντας και μπήκε εδώ μέσα. Ο άλλος ο Νίδις άς μήν ήταν χαζός και έτρεξε ξωπίσω του! Η Σερχανούλα ρίχνει μιά σπρωξιά την Ματίνα και αυτή παραλίγο να πέσει κάτω. Σερχανούλα: (νευριασμένη κλαίγοντας) ΒΟΥΛΩΣΕ ΤΟ! ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ ΠΩΣ ΜΙΛΑΣ ΕΤΣΙ! Πιγκυ: Σταματήστε! Ματίνα παψε! Και εγώ είμαι τσατισμένη με τον Σοραβερ αλλα δέν είναι αυτό το θέμα. Το θέμα είναι να γυρίσουμε όλοι πίσω. Αρκετή απώλεια είχαμε με τον Φρίμαν!΄Ας σταθούμε ενωμένοι! Τα παιδιά φτάνουν στην έξοδο χωρίς άλλες κουβέντες, όταν ένα ακόμα βογκητό σάν κραυγή ακούστηκε απο τους λόφους. Σερχανούλα: Νάτο πάλι! Αυτό το ακούσαμε και πρίν! Πίγκυ: Είναι ότι πιό τρομακτικό έχω ακούσει! Τί ειναι; Νίκρεντ: ..... Ροζάνα: Κανείς δέν ξέρει. Ούτε εμείς ούτε κανένας. Το χωριό απλά έχει μάθει να ζεί με αυτούς τους ήχουν την νύχτα. Δέν μας ενοχλεί, δέν τον ενοχλούμε. Πίγκυ: Δέν τον ενοχλείτε; Ποιόν; Ποιόν δέν ενοχλείτε και δέν σας ενοχλεί Ροζάνα; Ροζάνα: Τον λόφο. Πίγκυ: ... Τον λόφο;; Νίκρεντ: Αυτό είναι ένα καθημερινό φαινόμενο τις νύχτες. Κανείς δέν ξέρει τί υπάρχει εκεί επάνω. Ματίνα: Τί είναι εκεί επάνω; Νίκρεντ: Οι λόφοι του Silent Hill. Υπαρχει ένα νεκροταφείο. Μιά σπάνια μή ομιχλώδη ημέρα, μπορεί κάποιος απο εδώ, απο μακρυά να διακρίνει αχνά κάποιους τάφους. Δέν ξέρουμε τίποτα άλλο και δέν μπορούμε να μάθουμε τίποτα άλλο! Ματίνα: Γιατί; Ροζάνα: Γιατί όσοι έχουν αποπειραθεί να πάνε εκει πάνω, απλά δέν ξαναγύρισαν ποτέ. Δέν τους ξαναείδαμε ποτέ!... Και τώρα έχω τρομάξει αρκετά! Μπορούμε να γυρίσουμε στο ιατρείο μάς παρακαλώ; Η Ροζάνα ξεκίνησε με γοργό βήμα. Ακολουθεί ο Νίκρεντ. Τα υπόλοιπα κορίτσια κοντοστέκονται λίγο και ψιθυρίζουν μεταξύ τους Σερχανούλα: Δέν πρέπει να κάτσουμε εδώ κλαψουρίζοντας! Πίγκυ: Ναί! Καί δέν πρόκειται να μας βοηθήσει κανείς απο αυτό το κωλοχώρι! Ματίνα: Κορίτσια; Χρειαζόμαστε την κάθε βοήθεια! ... Νομίζω πως έφτασε η ώρα να πιούμε εκεινο το τσάι... |
![]() |
![]() |
![]() |
#278
![]() |
Κάνω υπομονή...
![]() Εγγραφή: 04-06-2006
Μηνύματα: 2.461
|
![]()
Καλό να σας κάνει
![]()
__________________
![]() "Όλη μου η ζωή είναι στιγμές..." ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
#279
![]() |
Φυσική Ξανθιά
![]() |
![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
#280
![]() |
skroutz
![]() |
![]()
mpoouoououououoo!
__________________
![]() ![]() ![]() click to show |
![]() |
![]() |
![]() |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 2 (0 μέλη και 2 επισκέπτες) | |
|
|