|
CiNE-SyMPOSiON Κινηματογραφικά έργα με την υπογραφή των ΚακώνΠαιδιών |
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
05-07-07, 00:59 | #401 |
E.M.A.A.
|
Ενημερώστε κανα 5λεπτο πριν ε, μην ξεχάσετε !
__________________
|
05-07-07, 01:39 | #402 |
I live my own script...
|
Η Σερχανούλα με την Ματίνα ανεβαίνουν προς τους σκοτεινούς λόφους.
Η ομίχλη πικνή και το σκοτάδι παντού. Τα ουρλιαχτά όσο πάνε και δυναμώνουν. Η Πίγκυ έχει πάρει τον δρόμο της επιστροφής προς το ιατρείο. Πρέπει να ενημερώσει τον Νίκρεντ και την Ροζάννα οτι τα κορίτσια έφυγαν για τους λόφους του silent hill. Νύχτα. Όλο το χωριό άδειο τέτοια ώρα, δέν κυκλοφορεί κανείς έξω. Καθώς περπατάει προς το ιατρείο παρατηρεί και πάλι το περίεργο ταχυδρομείο. Είναι παντού σκοτεινά, βαθιά νύχτα αλλα... κάτι διακρίνει! Πίγκυ: Τί είναι εκεί; Κάτι διαφορετικό φαίνεται στο ταχυδρομείο... Η Πιγκυ βαδίζει προς τα εκεί. Πίγκυ: Μα! ΜΑ Η ΠΟΡΤΑ! Η πόρτα του ταχυδρομείου είναι μισάνοιχτη! Τώρα είναι η ευκαιρία να δώ τί υπάρχει εκεί μέσα!!! Ο Σόραβερ παραμένει στριμωγμένος. Δέν μπορεί να κουνηθεί καθόλου. Πεινάει τρομερά! Διψάει! Ανασαίνει με το ζόρι! Είναι υπερβολικά στριμωγμένα! Αναρωτιέται γιατί να του συνέβη αυτό! Ποιός μπόρεσε να τον θάψει! Γιατί να το έχει κάνει αυτό! Τί ηθελε απ' αυτόν!! Νιωθει να παραλύει. Μουδιάζει, προσπαθεί να μιλήσει αλλα μουδιάζει ολόκληρος, νιώθει μουδιασμένο ακόμα και το στόμα του! Αφήνεται και το σώμα του γλιστράει λίγο προς τα κάτω και συνειδητοποιεί πως τελικά δέν είναι οριζοντιωμένος. Το φέρετρό του ή οτι άλλο είναι κλεισμένος εκεί μέσα, δέν είναι οριζοντιωμένο αλλα όρθιο. Προσπαθεί να κουνηθεί κι άλλο ωστε να ταλαντεύσει το φέρετρό του... αλλα μάταια. Είναι πολύ αδύναμος πλέον. Στο κάτω κάτω, μπορεί να είναι έτσι θαμμένος... για τον οποιοδήποτε λόγο. Σερχανούλα: Η ομίχλη κάπως σπάει. Καλυτερεύει ο καιρός εδώ πάνω. Ματίνα: Χμμμμ δέν θα το έλεγα. Κάνει αρκετό κρύο εδώ πάνω. Το τοπίο καθάρισε σχετικά. Πλέον τα κορίτσια βλέπουν πως η περιοχή είναι γεμάτη με τάφους. Κλειστούς και ανοιχτούς τάφους. Οι περισσότεροι έχουν χαραγμένα επάνω τους κάτι ακαταλαβίστικα σύμβολα. Τα κορίτσια τα βλέπουν για πρώτη φορά. Πιό πέρα φαίνονται αστραπές που η βροντή τους είναι τόσο τρομαχτική! ακούγεται σάν αυτός ο γνώριμος βρυχηθμός, σάν αυτό το γνώριμο ουρλιαχτό κάποιου ζώου. Ματίνα: Αυτοί οι τάφοι δέν γράφουν επάνω τους ονόματα. Σερχανούλα: Ίσως αυτά τα σύμβολα να λένε κάτι. Αλλα είναι σε κάποια περίεργη γλώσσα συμβόλων προφανώς. Ματίνα: Δέν υπάρχουν ούτε φωτογραφίες ούτε τίποτα... Τα κορίτσια συνέχισαν να βαδίζουν μέσα σε αυτό το περίεργο νεκροταφείο. Ένας ήχος αλυσίδας ακούγεται απο το βάθος. Ματίνα: Τί είναι εκεί; Σερχανούλα: Έλα πιό κοντά να δούμε. Έχει αρκετή ομίχλη. Μοιάζει με κάποια πόρτα. Κουνιέται. Τα κορίτσια πλησιάζουν και βλέπουν μιά αλυσοδεμένη καγκελόπορτα. Υπάρχει κάποια κίνηση εκεί μέσα, μεσα σε αυτή την αυλή. Σερχανούλα: Δεν είναι δυνατόν! Βλέπεις εκεί; εκεί μακρυά; Ματίνα: Ναί! Σερχανούλα: Τί βλέπεις; Ματίνα: Είναι... είναι ένα κοριτσάκι! Είναι ένα κοριτσάκι και χοροπηδάει παίζοντας!!! Σερχανούλα: Αυτό το κοριτσάκι είχα δεί όταν είχαμε το τροχαίο! Που είχα πεί να το ακολουθήσουμε! Ναί ναί είμαι σίγουρη θυμάμαι! Φορούσε αυτά τα λευκά ρούχα και είχε αυτά τα μαύρα μαλλια! Ματίνα: Φώναξέ το! Φώναξέ το να το ρωτήσουμε για τα παιδιά! Τί είναι αυτό εδώ το μέρος! Πώς μπορούνε να μένουν άνθρωποι σε ένα μέρος σάν κι αυτό!!! Σερχανούλα: ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ! ΕΙ ΨΙΤ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ! Το κορίτσι σταμάτησε να χοροπηδάει και γύρισε το βλέμμα του προς την Σερχανούλα. Έκανε δύο βήματα προς την καγκελόπορτα αλλα ήταν ακόμα αρκετά μακρυά όταν ακούστηκε ένα σφύριγμα, ένας ήχος απο τον ουρανό. Το κορίτσι κοίταξε ψηλά. Η Σερχανούλα και η Ματίνα έβλεπαν ένα κοράκι να πετάει πάνω απο το κοριτσάκι στον ομιχλώδη ουρανό! Με μιά ξαφνική κίνηση το κοράκι όρμηξε στο πρόσωπο του κοριτσιού. Τα κορίτσια είδαν οτι το κοριτσάκι δέν είχε πλέον μάτια και άρχισε να αιμορραγεί. Το κοράκι φαινόταν να έχει στο στόμα του τα μάτια του κοριτσιού και να τα τρώει όταν τελικά απομακρύνθηκε και πάλι πετώντας στον ουρανό. Το κορίτσι έπεσε στο έδαφος με ένα τσίριγμα. Η Σερχανούλα και η Ματίνα έχουν τρομοκρατηθεί με το συμβάν! Η Σερχανούλα ταρακούνησε την καγκελόπορτα τσιρίζοντας σάν να ήθελε να την σπάσει! Κάποιες σκιές άρχισαν να κινούνται κοντά στο πεσμένο κοριτσάκι και ένα ποδοβολητό ακούστηκε! Εμφανίστηκαν άλλα δέκα κοριτσάκια, με το ίδιο λευκό φόρεμα, τα ίδια μαλλιά, το ίδιο ανάστημα! Έτρεξαν προς το κοριτσάκι και γονάτισαν γρήγορα γύρω του. Εσκυψαν απο επάνω του και άρχισαν να το ξεσκίζουν. Άρχισαν να το τρώνε λυσσαλέα τσιρίζοντας! Η Σερχανούλα και η Ματίνα έχασαν την λαλιά τους. Άρχισαν να τρέχουν μέσα στο νεκροταφείο, θέλησαν να πάρουν τον δρόμο του γυρισμού για το χωριό αλλα ήταν αργά! Αυτή η ομίχλη δέν θα τις άφηνε να πάνε πουθενά. Οι "πόρτες" για το Χωριό είχαν πλέον κλείσει...τουλάχιστον για σήμερα... Σκοτάδι. Ένα απαλό, αργό τρίξιμο ακούγεται. Πίγκυ: Είμαι πλέον μέσα. Μυρίζει μούχλα το ταχυδρομείο! Όλο και κάπου θα υπάρχει κάποιο κερί εδω τριγύρω για να ανάψω. Η Πίγκυ καθώς βαδίζει αργά προς το βάθος της αίθουσας νιώθει ένα περίεργο ρίγος. Πιγκυ: Θα είναι απο τον φόβο μου. Πρέπει να είμαι ήρεμη. Δέν είναι καλή ιδέα αυτό που κάνω, το να μπαίνω μόνη μου τέτοια ώρα εδώ μέσα. Αλλα είμαι σίγουρη πως δέν θα έβρισκα ξανά ευκαιρία με την πόρτα ανοιχτή. Η Πίγκυ ένιωθε μιά περίεργη έλξη. Θυμάται πως είχε δεί ένα κοριτσάκι εδώ μέσα. κΑπου εδώ μέσα στο ταχυδρομείο κατα το παρελθον... εκτός κι άν ήταν η ιδέα της. Επάνω στο ράφι μπροστά της βρίσκει ένα κερί με σπίρτα. Το ανάβει. Γυρίζει πίσω να δεί την πόρτα αλλα έχει στρίψει στην γωνία. η πόρτα δέν φαίνεται. Έχει προχωρήσει αρκετά μέσα στην αίθουσα. Ο χώρος είναι μαύρος. Παντου! Όλα βαμένα μαύρα! Σάν κάποιος να μήν θέλει να μπάινει ούτε ίχνος φώς μέσα! Μαύροι τοίχοι, μαύρα έπιπλα και αντικείμενα. Μαύρο ακόμα και το κερί! Πιγκυ: Πολύ περίεργο μερός! Κέτι συμβαίνει εδώ μέσα... γιά στάσου... παντού στους τοίχους υπάρχουν ιστοί απο αράχνες εκτός απο αυτό το σημείο εδώ στον τοίχο! Πλησιάζει τον τοίχο και διακρίνει μιά χαραμάδα. Σίγουρα είναι πόρτα! Σίγουρα είναι πόρτα που χρησιμοποιείται και γιαυτό δέν έχει πιάσει αράχνες επάνω της! Η πόρτα ανοίγει! Ο Σόραβερ είναι σχεδόν μισολιπόθυμος. Έχει εξαντληθεί! Μιά λάμψη νιώθει μπροστά του. Σοραβερ: Αυτό είναι... πάω στον άλλο κόσμο Ανοίγει αργά τα μάτια του. Βλέπει ένα φώς στο τζαμάκι μπροστά του, κάτι να γυαλίζει. Συγκεντρώνει όλες τις δυνάμεις του και προσπαθεί να κοιτάξει απο το τζάμι. Σοραβερ: ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ! ΣΩΘΗΚΑ!!! ΕΙΝΑΙ Η ΠΙΓΚΥ!!! Ο Σοραβερ βλέπει μιά πόρτα να έχει ανοίξει και την πίγκυ κρατώντας ένα κερί να μπάινει μέσα στο δωμάτιο οπου βρισκεται ο Σοραβερ! Με ότι δυνάμεις του έχουν απομείνει προσπαθεί να κουνηθεί αλλα μάταια. Προσπαθεί να κάνει θόρυβο, να χτυπήσει κάτι, ανεπιτυχώς. Φωνάζει! Ξεψυχισμένα μέν αλλα φωνάζει όσο μπορεί! Είναι αδύνατον να πάρει βαθιές ανάσες, αλλα προσπαθεί όσο μπορεί! Ναί θα τον δεί! Δέν μπορεί! Θα νιοώσει την παρουσία του στο ίδιο δωμάτιο και θα τον σώσει!!! Σοραβερ: ΠΙΓΚΥΥΥΥΥΥ! ΠΙΓΚΥΥΥΥΥΥΥΥΥ! ΠΙΙΙΙΙΙΓΚΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥ!!! Η Πίγκυ έχει ανοίξει την μυστική πόρτα! Δέν είναι δυνατόν αυτό που αντικρίζει! Την πιάνει δέος και τρόμος! Μιά τεράστια αίθουσα! Μιά τεράστια αποθήκη που μοιάζει σάν να μήν έχει αρχή και τέλος! Μοιάζει απεραντη και είναι γεμάτη απο... είναι γεμάτη απο σαρκοφάγους! Πίγκυ: Δέν είναι δυνατόν! Τί είναι μέσα εδώ! Μοιάζει λές και είναι τεράστια αποθήκη απο εργοστάσιο που φτιάχνει σαρκοφάγους για τους Φαραώ της Αιγύπτου! Είναι φρικιαστικό!! Μαύροι τοίχοι, μαύροι γυαλιστεροί σαρκοφάγοι να στέκονται όρθιοι και να είναι σάν να την κοιτάζουν μυρωδιά αίματος και θανάτου παντού! Πίγκυ: Νιώθω λές και είμαι μέσα σε έναν τεράστιο τάφο και είναι ΩΡΑ ΝΑ ΦΥΓΩΩΩ!! Η Πίγκυ γυρίζει και τρέχει έξω απο την μακάβρια αίθουσα με τις σαρκοφάγους της πέφτει το κερί κάτω και σβήνει αλλα προλαβαίνει παρά το σκοτάδι να φτάσει στην έξοδο του ταχυδρομείου! Η πόρτα πίσω της κλείνει. Τρέχει όσο πιό γρήγορα μπορεί προς το στο ιατρέιο. |
05-07-07, 10:48 | #404 |
klikanthropaki
|
8a pe8anei kaneis h tsampa perimeno?
|
05-07-07, 11:41 | #406 |
Sherlock
Εγγραφή: 06-05-2007
Περιοχή: Fairyland
Μηνύματα: 3.483
|
Έλεος ρε γαμώτο...
Ξεφτίλα... Να κινδυνεύω από κάτι κουτσούβελα???
__________________
Ονειρευόμαστε γιατί χανόμαστε click to show |
05-07-07, 12:02 | #408 |
Sherlock
Εγγραφή: 06-05-2007
Περιοχή: Fairyland
Μηνύματα: 3.483
|
Ωραίες ταινίες βλέπεις...
__________________
Ονειρευόμαστε γιατί χανόμαστε click to show |
05-07-07, 12:31 | #409 |
Ναύς των ονείρων
Εγγραφή: 12-06-2006
Περιοχή: Βόλος
Ηλικία: 42
Μηνύματα: 523
|
WOW, poly tromero epeisodio.
Ante to epomeno
__________________
click to show |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 16 (0 μέλη και 16 επισκέπτες) | |
|
|