|
Μουσική ΘΑ ΒΓΑΛΕΙΣ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΑ ΑΚΟΥΣΤΙΚΑ ΝΑ ΣΟΥ ΜΙΛΗΣΩ;;; |
![]() |
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
![]() |
#641
![]() |
Anamella
![]() |
![]()
Το όνειρο
(του Νίκου Ζούδιαρη, με τη φωνή του Αλκίνοου Ιωανίδη) Πανε δυο μήνες που’ χω να σε δω Ποιος ξέρει τώρα πια τι είμαι για σένα Ίσως ακόμα και να παρεξηγηθώ για τον Θεό όμως μην νοιάζεσαι για μένα για μένα Δεν είναι δύσκολο πιστεύω να μαντέψεις Πως της μορφής σου το πορτραίτο ξεθωριάζει Όμως αληθινά στο λεω δεν πειράζει Κλείνω τα μάτια μου ξανά για να με κλέψεις να με κλέψεις Σε είδα στον ύπνο μου την πόρτα να χτυπάς να ’ξερες πόσο με πονάς και ύστερα λεει σε είδα να φεύγεις σκυφτή και τρομαγμένος ξυπνώ .. Αν πω σ’ αρνήθηκα το ξέρεις θα ’μαι ψεύτης και ο χρόνος σαν να αφήνει μια ελπίδα Για μένα είναι οδυνηρό που δεν σε είδα ν’ αστράφτεις μέσα στης ψυχής μου τον καθρέφτη τον καθρέφτη Σε είδα στον ύπνο μου την πόρτα να χτυπάς να ’ξερες πόσο με πονάς και ύστερα λεει σε είδα να φεύγεις σκυφτή και τρομαγμένος ξυπνώ .. |
![]() |
![]() |
![]() |
#642
![]() |
υπόθετο
![]() Εγγραφή: 27-01-2008
Περιοχή: Σεϊχέλες
Ηλικία: 44
Μηνύματα: 8.379
|
![]()
How could he know
This new dawn's light Would change his life forever? Set sail to sea But pulled off course By the light of golden treasure Was he the one causing pain With his careless dreaming? Been afraid Always afraid Of the things he's feeling He could just be gone He would just sail on He'll just sail on How can I be lost, If I've got nowhere to go? Search for seas of gold How come it's got so cold? How can I be lost? In remembrance I relive And how can I blame you When it's me I can't forgive? These days drift on Inside a fog It's thick and suffocating His sinking life Outside it's hell Inside, intoxication He's run aground Like his life Water much too shallow Slipping fast Down with his ship Fading in the shadows Now a castaway They've all gone away They've gone away How can I be lost If I've got nowhere to go? Search for seas of gold How come it's got so cold? How can I be lost? In remembrance I relive And how can I blame you When it's me I can't forgive? Forgive me Forgive me not Forgive me Forgive me not Forgive me Forgive me not Forgive me Forgive me Why can't I forgive me? (Solo) Set sail to sea But pulled off course By the light of golden treasure How could he know This new dawn's light Would change his life forever? How can I be lost, If I've got nowhere to go? Search for seas of gold How come it's got so cold? How can I be lost? In remembrance I relive So how can I blame you When it's me I can't forgive? click to show
__________________
![]() Τώρα τελευταία, έτσι ξυπνάω click to show |
![]() |
![]() |
![]() |
#643
![]() |
χοντρομαλάκας
![]() |
![]()
Brainstorm - Maybe
My body, My hand My heaven, My land My guardian angel is mine You say My dreams, My head My sex, My bed And it's my Corona with lime And then I say... Maybe we could divide it in two Maybe my animals live in Your Zoo You say... My hate, My frown My kingdom, My crown My palace and court is mine You say... My lights, My show My years to grow The time that I spend is fine But then I say... Maybe we could divide it in two Maybe my animals live in Your Zoo Maybe I'm in love with You But You say My coat, My hat My bones, My fat My zipper is shut by me You say... My Skin, My blood My devil, My God My freedom is what You see But still I say Maybe we could divide it in two Maybe my animals live in Your Zoo Maybe I'm in love with You. My beginning, My end My nuclear bomb to pretend...
__________________
![]() A pessimist is what an optimist calls a realist The nice part about being a pessimist is that you are constantly being either proven right or pleasantly surprised. The more things change, the more they stay the same... BEWARE EXPLICIT CONTENT BELOW! click to show |
![]() |
![]() |
![]() |
#644
![]() |
Χαζοχαρούμενη housewife
![]() Εγγραφή: 09-02-2007
Περιοχή: Στην καρδια του κακόπαιδου
Ηλικία: 49
Μηνύματα: 7.124
|
![]() Φορτωμένο αναμνήσεις. Απλά, Το πιο αγαπημένο μου τραγουδι. (Συνήθεις Υποπτοι- Ημερολόγιο) |
![]() |
![]() |
![]() |
#645
![]() |
χοντρομαλάκας
![]() |
![]()
Διάφανα Κρίνα - Έγινε Η Απώλεια Συνήθεια Μας
Γλύφω το οξύ απ' τις ρωγμες των χειλιών σου και προσπαθώ να σου απαλύνω τον πόνο τα χρόνια που περάσανε μ' αφήσανε μόνο να ψάχνω την πνοή μου στο νεκρό εαυτό σου. Ζητάω βοήθεια από ανήμπορα χέρια που ριγούν στην αγάπη και στον τρόμο πήρες λάθος τον δικό μου δρόμο και ψάχνεις το φώς μου σε σβησμένα αστέρια. Η απουσία σου μ' εξουθενώνει και δεν μπορώ να συνηθίσω νοιώθω να προχωράω μπροστά μα πάντα φθάνω πίσω κι αυτή η αλήθεια με σκοτώνει. Σβήνω τα ίχνη απ' τα ψέμματά μας παραπατάω στη σιωπή έγινε η απώλεια συνήθειά μας κι ο έρωτας μια άρρωστη κραυγή.
__________________
![]() A pessimist is what an optimist calls a realist The nice part about being a pessimist is that you are constantly being either proven right or pleasantly surprised. The more things change, the more they stay the same... BEWARE EXPLICIT CONTENT BELOW! click to show |
![]() |
![]() |
![]() |
#646
![]() |
Χαζοχαρούμενη housewife
![]() Εγγραφή: 09-02-2007
Περιοχή: Στην καρδια του κακόπαιδου
Ηλικία: 49
Μηνύματα: 7.124
|
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
#647
![]() |
Χαζοχαρούμενη housewife
![]() Εγγραφή: 09-02-2007
Περιοχή: Στην καρδια του κακόπαιδου
Ηλικία: 49
Μηνύματα: 7.124
|
![]() "ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΟΥΜΕ ΑΓΚΑΛΙΑ" Στίχοι: Γιώργος Κλεφτογιώργος Μουσική: Σοφία Βόσσου Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου Πάλι μέτρησα τ΄αστέρια κι όμως κάποια λείπουνε μόνο τα δικά σου χέρια δε μ΄ εγκαταλείπουνε πώς μ΄αρέσουν τα μαλλιά σου στη βροχή να βρέχονται τα φεγγάρια στο κορμί σου να πηγαινοέρχονται Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας και στων φιλιών τη μουσική ρυθμό να δίνει η καρδιά μας Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας για μια ολόκληρη ζωή να είναι η βραδιά δικιά μας Τα φιλιά σου στο λαιμό μου μοιάζουνε με θαύματα σαν τριαντάφυλλα που ανοίγουν πριν απ΄τα χαράματα στων ματιών σου το γαλάζιο έριξα τα δίχτυα μου στις δικές σου παραλίες θέλω τα ξενύχτια μου Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας και στων φιλιών τη μουσική ρυθμό να δίνει η καρδιά μας Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας για μια ολόκληρη ζωή να είναι η βραδιά δικιά μας ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
#648
![]() |
υπόθετο
![]() Εγγραφή: 27-01-2008
Περιοχή: Σεϊχέλες
Ηλικία: 44
Μηνύματα: 8.379
|
![]()
ρε πουστη μου, βαλτη εισαι?
__________________
![]() Τώρα τελευταία, έτσι ξυπνάω click to show |
![]() |
![]() |
![]() |
#649
![]() |
Χαζοχαρούμενη housewife
![]() Εγγραφή: 09-02-2007
Περιοχή: Στην καρδια του κακόπαιδου
Ηλικία: 49
Μηνύματα: 7.124
|
![]()
Μουά? όχι, δεν ειμαι βαλτή, καψούρα ειμαι
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
#650
![]() |
χοντρομαλάκας
![]() |
![]()
που είναι το ζοραμπερ να το σχολιάσει :p
__________________
![]() A pessimist is what an optimist calls a realist The nice part about being a pessimist is that you are constantly being either proven right or pleasantly surprised. The more things change, the more they stay the same... BEWARE EXPLICIT CONTENT BELOW! click to show |
![]() |
![]() |
![]() |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
|
|