ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ!

[Aetonail]

Αγαπητοί σεναριογράφοι ο ρυθμός των επεισοδίων είναι σαν νεές ταινίες οπότε .. fre σκέψου το και εσύ αυτό με τα κόκκινα

[kako_paidi®]

lol arpa tin freeman!


Eyxaristw niko!

[Egw]

Με φωνάξατε?

[Piggy]

άνοιξέ του του τρελού που δεν έχει που να πάει χαχαχαχαχαχα

[fofoka]

πολυ καλό!!!

[kako_paidi®]

Γυρίζουν και οι δύο προς το μέρος που ακούστηκε η φωνή και βλέπουν ένα νεαρό άντρα, γύρω στα 27, ντυμένο στα λευκά!

Πλάτων: Ποιος είσαι εσύ?

Ροζ Σακβουαγιάζ :Ναι…Ποιος είσαι εσύ?

Egw: Εγώ είμαι ο Egw!

Πλάτων: Και εγώ…εγώ είμαι….. αλλά….

Egw: Όχι εσύ είσαι ο Πλάτων και εσύ (στρέφοντας το βλέμμα του προς το ροζ σακβουαγιάζ) είσαι η Fofoka!

Πλάτων: Αυτή είναι η Fofoka? Δηλαδή δεν είμαι εγώ?

Egw: Όχι είπαμε εγώ είμαι Egw, εσύ είσαι ο Πλάτων και εσύ η Fofoka!

Πλάτων: Μα εγώ νόμιζα πως η Fofoka ήταν……

Ροζ Σακβουαγιάζ : Εγώ είμαι η Fofoka?

Πλάτων: ….. απλά ένα δημιούργημα της φαντασίας μου…

Ροζ Σακβουαγιάζ : Εγώ είμαι η Fofoka?

Πλάτων: …. Και πως είχα αρχίσει να τρελαίνομαι και ….

Ροζ Σακβουαγιάζ :Εγώ είμαι η Fofoka?

Πλάτων:….πως μιλούσα με τον εαυτό μου…..

Ροζ Σακβουαγιάζ : Εγώ είμαι η Fofoka?

Πλάτων: Δηλαδή δεν είμαι τρελός?

Ροζ Σακβουαγιάζ : Εγώ είμαι η Fofoka?

Egw: Όχι δεν είσαι τρελός και ΝΑΙ εσύ είσαι η Fofoka!

Ροζ Σακβουαγιάζ : Μα που (?) …. Πως (?) …. Πότε (?)

Πλάτων: Ναι αλήθεια, πως γίνεται να μιλάει ένα σακβουαγιάζ?

Ροζ Σακβουαγιάζ : Ναι …. Πως?

Egw: Λοιπόν η Fofoka δεν ήταν πάντοτε ένα σακβουαγιάζ. Πριν περίπου 2000 χρόνια, η Fofoka ήταν ένα όμορφο ροζ φλαμέγκο, που ζούσε στο «Μαγεμένο δάσος» ,ανατολικά της βαγδάτης. Ζούσε ευτυχισμένη μαζί με την οικογένεια της , μέχρι που μία ημέρα εισέβαλλαν στο δάσος μία συμμορία αδίστακτων λαθροκυνηγών, που αψηφώντας τα ακούσματα και τους μύθους γύρω από αυτό, θέλησαν να ψάξουν την λεία τους εκεί. Με αποτέλεσμα η Fofoka να είναι ένα από τα θύματα τους. Την σκότωσαν και την έγδαραν. Πήραν το δέρμα της, για να το πουλήσουν ,μιας και τα ροζ φλαμέγκο ήταν πολύ σπάνια και η τιμή τους ήταν πολύ υψηλή. Οι λαθροκυνηγοί βέβαια δεν πρόφτασαν να φτάσουν στον τελικό τους σκοπό, μιας και κανείς ποτέ δεν είχε καταφέρει να επιστρέψει από το «Μαγεμένο δάσος». Το δέρμα της Fofokaς με τον καιρό κατέληξε στα χέρια ενός περίοικου, που τύχαινε να περνάει λίγο πιο έξω από το μαγεμένο δάσος, οπού το βρήκε εκεί που το είχε παρασύρει ο άνεμος. Μη ξέροντας όμως την αξία του, δεν κοίταξε να το πουλήσει, αλλά το κράτησε. Και μέσα από το πέρασμα των γενεών, κατέληξε η Fofoka στην μορφή που έχει σήμερα. Μιας και η τελευταία κάτοχος της, τυχαίνει να είναι η κόρη μιας μοδίστρας με εξειδίκευση στα σακβουαγιάζ.

Πλάτων: Ναι αλλά η Fofoka μιλάει και σκέπτεται. Πως γίνεται αυτό?

Egw: Στο «Μαγεμένο δάσος» τα πάντα ήταν μαγεμένα. Τα δέντρα, τα πουλιά τα ζώα…. Όλα σκεπτόντουσαν και μιλούσαν….. έτσι λοιπόν και η Fofoka!

Ροζ Σακβουαγιάζ : (Ξεσπάει σε κλάματα)

Πλάτων: Έλα σταμάτα μην κλαις… ηρέμησε…

Ροζ Σακβουαγιάζ : Πώς να ηρεμήσω…. Δεν το άκουσες τι είπε?

Πλάτων: Σταμάτα μωρέ… τουλάχιστον είσαι ζωντανή… και το κυριότερο… δεν είμαστε τρελοί….

Ροζ Σακβουαγιάζ :….. (συνεχίζει να κλαίει)

Πλάτων: Σταμάτα καλέ….. μην κλαίς….. σώπα…. (προς το Egw)… Κάνε την να ηρεμήσει…εσύ την έκανες έτσι….

Egw: Μην ανησυχείς σε λίγο θα σταματήσει έτσι και αλλιώς….

Πλάτων: Τι εννοείς με το «θα σταματήσει έτσι και αλλιώς»? Και στην τελική τι κάνεις εσύ εδώ… κανονικά θα έπρεπε να ήσουν πάνω με τους επιβάτες….

Egw: Εγώ ήρθα εδώ για να σας πάρω…..

Ροζ Σακβουαγιάζ και Πλάτων: Να μας πάρεις?


Την ίδια στιγμή στον χώρο για τα κατοικίδια.....

Stay_close: Τι έγινε θα μου μιλήσεις καμιά φορά?

Piggy:.....

Stay_close: Μα έλα μίλησε μου.... ακόμα μου κρατάς κακία? Αφού και εσύ πρέπει να το παραδεχτείς, ότι με προσέβαλλες.

Piggy: Εσύ σηκώθηκες και έφυγες....

Stay_close: Μα αφού με έδιωξες.... δεν με έδιωξες

Piggy: Ναι αλλά όχι τώρα...παλιά!

Stay_close: Καλά τέλος πάντων, περασμένα ξεχασμένα. Θα με συγχωρέσεις?

Piggy: Δεν ξέρω ....

Stay_close: Έλα βρε piggoula, σε παρακαλώ....

Piggy: Μου υπόσχεσαι ότι δεν θα με ξανά-πειράξεις?

Stay_close: Στο υπόσχομαι....

Piggy: Και ότι δεν θα ξαναφύγεις, να με αφήσεις μόνη μου?

Stay_close: Στο υπόσχομαι και αυτό!

Piggy: Αλήθεια λες?

Stay_close: Αλήθεια!

Piggy: Ορκίσου μου!

Stay_close: Ορκίζομαι!

Piggy: Όχι θέλω να το πεις!

Stay_close: Καλά... σου ορκίζομαι, ότι δεν θα ξαναφύγω να σε αφήσω μόνη και πως από την στιγμή που θα κατέβουμε από αυτό το αεροπλάνο, εγώ θα γίνω ένα αγγελούδι!

Την ίδια στιγμή στην καμπίνα των επιβατών.....

Nidis: Πω…. Πω…. Ακόμα να φτάσουμε?

Aetonail: Έχουμε ακόμα μία ώρα διαδρομή…. Υπομονή…. Ξεκόλλα ρε και απόλαυσε το ταξίδι

Nidis: Μία ώρα? ΑΚΟΜΑ?

Aetonail: Ωωωωωω… σταμάτα πια. Να! Κοίτα κάτω… κοίτα το νησάκι κοίτα τι όμορφο που είναι. Άραγε ποιο νησί να είναι αυτό?

Nickred: Πάνω από την θάλασσα είμαστε? Μα από όσο ξέρω, κανονικά τώρα έπρεπε να έχουμε στεριά από κάτω μας….

Rozanna: Ίσως να μας πηγαίνουν, από άλλο δρόμο… εξάλλου είναι τόσο ρομαντικά…. Αχ….κοίτα το νησάκι που λέει ο Aetonail… είναι πράγματι, πολύ όμορφο.

Nidis: χμμμ τι βλέπεται όλοι εκεί…για να δω και εγώ….

Aetonail: Να εκεί βλέπεις? Κοίτα πόσο πράσινο είναι. Στοιχηματίζω, πως θα είναι κάποιο από τους εξωτικούς παράδεισους, που βλέπουμε στην τηλεόραση.

Nickred: Μην λες αηδίες. Δεν γίνεται να υπάρχει κάτι τέτοιο εδώ από κάτω…. Κανονικά έπρεπε να…. (κάνει μία στο παράθυρο να δει) ωχ έχεις δίκιο… έχει θάλασσα από κάτω…. Μα που είμαστε?

Rozanna: Τι σε νοιάζει που είμαστε μωρέ? Λες ο πιλότος να μην ξέρει τον δρόμο? Εξάλλου πόσο καιρό έχεις να ταξιδέψεις με αεροπλάνο. Μπορεί να έχουν αλλάξει διαδρομή

Nickred: Η αλήθεια είναι ότι έχω καιρό να ταξιδέψω. Που ξέρεις μπορεί να έχεις δίκιο. Πάντως αυτό το νησί δεν το έχω ξαναδεί….

Rozanna: Δεν είναι πολύ ωραίο?

Nickred: Ναι πραγματικά είναι….

Rozanna: Αχ πολύ θα ήθελα να ζούσα εκεί… κοίτα πόσο όμορφο είναι!

Nidis: Τελικά ωραία, είναι από εδώ πάνω…. Και αυτό το νησί πανέμορφο. Κοίτα πόσο μεγάλο φαίνεται, αν και είμαστε τόσο ψηλά…..

Aetonail: Είδες που στα έλεγα?

Nidis: Ναι δίκιο είχες, μου φαίνεται πως από εδώ και στο εξής, θα ταξιδεύω πιο συχνά με αεροπλάνα... άδικα φοβόμουνα!

Την ίδια στιγμή στα μπροστινά καθίσματα.....

soraver: Λοιπόν φιλαράκο, ήρθε η ώρα να πιούμε…..

Freeman: Τι εννοείς?

soraver: Τι … τι εννοώ. Δεν σου είπα προηγουμένως? Αν το παίξεις λίγο αδιάθετος, ότι και καλά σε πειράζει η διαδρομή, ότι σε αγχώνει το αεροπλάνο, σου φέρνουν να πιείς ουίσκι.

Freeman: Α…. μα δεν με πειράζει η διαδρομή…. Μια χαρά αισθάνομαι…

soraver: Δεν είπα ότι σε πειράζει, είπα να το παίξεις πως σε πειράζει

Freeman: Τι να παίξω?

soraver: Έλα ντε…. Μήπως το έχεις σταματήσει και ποτέ σου…. Να προσποιηθείς ρε άνθρωπε. Αυτό σου λέω.

Freeman: Τι να προσποιηθώ μωρέ?

soraver: Ότι σε πειράζει η διαδρομή….

Freeman: Γιατί?

soraver:Α! δεν θα μου σπάσεις εσύ τα νεύρα! Τελείωσε… θα πεις ότι είσαι άρρωστος θες δεν θες…

Freeman: Μα αφού δεν είμαι άρρωστος…..

soraver: Και ποιος το είπε?

Freeman: Τι ποιος μου το είπε? Δεν αισθάνομαι άρρωστος

soraver: Νομίζεις….

Freeman: Όχι δεν νομίζω, είμαι 100% σίγουρος….

soraver: Νομίζεις…. Έχεις δει τον εαυτό σου στο καθρέφτη….

Freeman: Γιατί τι έχω?

soraver: Είσαι χλωμός…. Σίγουρα ρε νιώθεις καλά? Σοβαρά τώρα.

Freeman: Ναι μια χαρά νιώθω….αλλά γιατί είμαι χλωμός?

soraver: Δεν ξέρω ρε… σίγουρα δεν ζαλίζεσαι καθόλου, δεν νιώθεις μια ατονία…. Τα πόδια σου, να είναι σαν μουδιασμένα…. Τα χέρια σου, δεν είναι λίγο κρύα… μία ελαφριά τάση προς εμετό?

Freeman: Κοίτα να δεις… τώρα που το λες…. Κάτι νιώθω. Πραγματικά με πονάει λίγο το κεφάλι μου, αλλά το είχα και πριν ανέβουμε στο αεροπλάνο, όσο αφορά τα πόδια μου, είναι λίγο μουδιασμένα, αλλά νόμιζα πως ήταν επειδή καθόμαστε τόση ώρα…. Και το στομάχι μου με πονάει λίγο, αλλά πίστευα ότι ήταν επειδή είμαι νηστικός…. Όσο για τα χέρια μου, είναι λίγο κρύα, αλλά και πάλι πίστευα ότι ήταν επειδή κράταγα το ποτήρι, με το αναψυκτικό…. Το πρόσωπο μου όμως…. Δεν ήξερα ότι ήταν χλωμό.

soraver: Είδες που στα έλεγα?

Freeman: Λες να έχεις δίκιο….?

soraver: Εμ… γιατί φωνάζω τόση ώρα….

Freeman: Ωχ… δεν αισθάνομαι καλά….. κάνε κάτι…..

soraver: Κάτσε να φωνάξω την αεροσυνοδό…. Αεροσυνοδός… ερχόσαστε λίγο εδώ σας παρακαλώ?

Αεροσυνοδός: Παρακαλώ τι θα θέλατε?

soraver: Γεια σας, ο φίλος μου από εδώ, δεν αισθάνεται καλά, μάλλον φοβάται λιγουλάκι… πρώτη του φορά βλέπεται, μήπως θα μπορούσατε, να του φέρετε κάτι να πιεί, να πάρει τα πάνω του?

Freeman: Και γρήγορα σας παρακαλώ, δεν αισθάνομαι καθόλου καλά….

Αεροσυνοδός: Μα και βέβαια κύριε…. Μισό λεπτό, επιστρέφω αμέσως.

soraver:Και φέρτε μου και εμένα ένα σας παρακαλώ (γυρίζει προς τον Freeman με ένα χαμόγελο ικανοποίησης) χιχιχιχι… είδες που σου έλεγα, ορίστε έπιασε το κόλπο…

Freeman: (Σε άθλια κατάσταση) Αααααααααααα……υποφέρω…..αααααααα σβήνω…. Πιο κόλπο?

soraver: Σκάσε ρε δεν έχεις τίποτα…..

Freeman: Τι δεν έχω τίποτα….ααααααα….. σβήνω, θέλω να λιποθυμήσω……

soraver: Σταμάτα μωρέ να κλαίγεσαι. Ψέματα ήταν όλα μια χαρά είσαι.

Freeman: Και εγώ γιατί αισθάνομαι χάλια? Αααααααααααααα και τι δεν θα έδινα, να κατέβαινα από αυτό το αεροπλάνο, αμέσως τώρα……

Ξαφνικά ακούγεται ένας εκκωφαντικός θόρυβος και το αεροπλάνο αρχίζει ξαφνικά να χάνει ύψος. Όλοι μέσα στο αεροπλάνο έχουν πανικοβληθεί, από τα μεγάφωνα ακούγονται οδηγίες για ψυχραιμία , οι μάσκες οξυγόνου πέφτουν. Η καμπίνα των επιβατών «γεμίζει» με φωνές και κραυγές απελπισίας….προσευχές καθώς και κάτι ακατανόητες για την στιγμή εκφράσεις του τύπου…. «βγες από το αυτί μου Nidis». Μετά από όλο αυτόν τον πανικό, ακολουθεί άλλος ένας εκκωφαντικός θόρυβος που υποδηλώνει την συντριβή του αεροσκάφους στην θάλασσα!

ΤΕΛΟΣ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ

[Aetonail]

Αν το νησί που βλέπαμε είναι το langkawi και πέσαμε και κοντά του χαλάλι !

Το μόνο κακό είναι πως δεν πρόλαβε να έρθει η αεροσυνοδός και σε μας

[kako_paidi®]

ypomoni..... katse na doume poioi tha zhsete!

[Aetonail]

Αρα η αεροσυνοδός μπορεί και να ζήσει !

[kako_paidi®]

giati dipsas?