Γιατί πονάμε χωρίς λόγο;

[Piggy]

Εχετε ποτέ αναρωτηθεί ποια είναι η αιτία για κάποιους ανεξήγητους πόνους σας; Γιατί αρρωσταίνετε; Γιατί μονίμως χτυπάτε;...

Κυρίως, όμως, έχετε ποτέ συνδέσει αυτές τις καταστάσεις με μια δύσκολη συναισθηματικά περίοδο;

Ολο και περισσότερες έρευνες αποδεικνύουν ότι τα καταπιεσμένα συναισθήματα προκαλούν ασθένειες ή και προδιάθεση για ατυχήματα, ενώ το άγχος στην καθημερινή ζωή ανησυχεί τους γιατρούς πολύ περισσότερο απ' όσο ποτέ. Γνωρίστε, λοιπόν, την αιτία του κακού και χτυπήστε το στη ρίζα του!

Πολλές ιατρικές έρευνες υποστηρίζουν πια πως ελάχιστες είναι οι σοβαρές ασθένειες που δεν προκαλούνται από ένα βαθύ άγχος και γενικότερα μια συγκινησιακή ένταση. Είναι γνωστό ότι η θλίψη, η απόγνωση, ο εκνευρισμός, ο φόβος ή η απογοήτευση καταγράφονται όχι μόνο στο μυαλό αλλά και στο σώμα μας, «μπλοκάροντας» τον εγγενή μηχανισμό μας για αυτοθεραπεία. Σήμερα, είναι γνωστή στους επιστήμονες η σχέση αλληλεπίδρασης του νευρικού και του ανοσοποιητικού μας συστήματος.

Οι ίδιες εγκεφαλικές δομές που εμπλέκονται στη δημιουργία των συναισθημάτων μας ρυθμίζουν σε σημαντικό βαθμό και τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Η αναστολή ή η συγκράτηση των συναισθημάτων έχει ως συνέπεια τη διαταραχή της ανοσοποιητικής λειτουργίας. Οι άνθρωποι που δεν εκφράζουν τα συναισθήματά τους, όποια κι αν είναι αυτά, κινδυνεύουν να αντιμετωπίσουν ένα μεγάλο αριθμό προβλημάτων υγείας.

Ο θυμός και άλλα αρνητικά συναισθήματα επιδρούν «τοξικά» για το σώμα και εγκυμονούν κινδύνους. Ετσι, για παράδειγμα, μελέτες που έγιναν συνδέουν τα κρυολογήματα και τις άλλες φλεγμονές του άνω αναπνευστικού συστήματος με κάποια συναισθηματική αναστάτωση που συνέβη τρεις ή τέσσερις μέρες πριν από την εκδήλωσή τους και την επίμονη αυτοκριτική με ηπατικές διαταραχές. Επιπλέον, έχει συσχετιστεί:

- Το συναίσθημα της αντιπάθειας με διαταραχές στο κυκλοφορικό.
- Ο διαρκής εκνευρισμός με τις μολύνσεις.
- Ο καταπιεσμένος θυμός με τις ηπατικές διαταραχές.
- Η επικριτική διάθεση με γαστρορραγίες.
- Η αίσθηση ότι κάποιος μας εκμεταλλεύεται με την ακμή και τα έλκη.
- Η νοητική «υπερδραστηριότητα» με τους έντονους πονοκεφάλους.
- Το συναίσθημα της αυτολύπησης με τις γαστρεντερικές διαταραχές, τα κρυολογήματα, τα βρογχικά και τα οδοντικά προβλήματα.
- Η καταπιεσμένη σεξουαλική ενέργεια με διαταραχές (έως και καρκίνο) στα γεννητικά όργανα.
- Οι ανεκπλήρωτες φιλοδοξίες με τις φλεγμονές, τον πυρετό και τη νοητική σύγχυση.
- Η αδιάκριτη καταπίεση των συναισθημάτων, η αγωνία, η κατάθλιψη και το άγχος με τις γαστρεντερικές και τις νεφρικές διαταραχές, αλλά και προβλήματα στη χολή και στην ουροδόχο κύστη.
- Οι «τοίχοι σιωπής» με τον καρκίνο.

Φαντάζεστε, λοιπόν, πόσες οδυνηρές καταστάσεις θα μπορούσαμε να αποφύγουμε, αν δίναμε περισσότερη σημασία στο συναισθηματικό μας κόσμο;

health.eportal.gr

[Piggy]

Με βάση τα παραπάνω!!!!!!!! δεν θα τη βγάλω καθαρή στο μέλλον.

[md1032]

Join the club

Material Defender 1032

[soraver]

egw bare8hka na diabasw olo to ar8ro alla katalaba giati me lene arrwstiarh

[Mirna]

Βρωμύλε δεν περίμενα ότι θα συμφωνούσα ποτέ μαζί σου, αλλά και μένα όλο αρρωστιάρα με φωνάζουνε Εγώ βέβαια το κατάλαβα αρκετά γρήγορα ότι οφειλόταν στην ψυχολογική μου διάθεση. Ηταν μόλις είχα μετακομίσει Χαλκίδα. Κι ενώ ήμουνα πολύ χαρούμενη που μπήκα στο δικό μου σπίτι με τον άνθρωπο που αγαπούσα, συγχρόνως έκλαιγα από το πρωϊ μέχρι το βράδυ επειδή μου έλειπε η Αθήνα, οι γονείς μου, οι φίλοι μου, το σπίτι μου κλπ κλπ. Εκείνη την περίοδο λοιπόν, ήμουνα συνέχεια με στομαχικές διαταραχές, σε σημείο που δεν με πιστεύανε κιόλας!!! Αργότερα σταμάτησα το κλάμα, άρχισα να συνηθίζω, αλλά καθότι μόνη μου σε μια ξένη πόλη (χωρίς την ευχέρεια να πάρω τηλ την μαμά μου και να της πω ότι θα περάσω για καφέ ή να πάρω μία φίλη μου να πάμε μια βόλτα) και νοικοκυρά (καθώς δεν μπορείς να βρεις εύκολα δουλειά στην επαρχία με αποτέλεσμα να είσαι όλη την μέρα στο σπίτι) έρχονται στιγμές που με πιάνει πάλι το στομάχι μου, πάλι οι αναγούλες μου αλλά πλέον ξέρω πού οφείλονται και απλά προσπαθώ να σκέφτομαι "ροζ". Οχι ότι τα καταφέρνω πάντα...