Βαβέλ

[ΠΛΑΤΩΝ]

ΒΑΒΕΛ
Σκηνοθεσία: Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου
Παίζουν: Μπραντ Πιτ, Αντριάνα Μπαράτσα, Κότζι Γιακούσο, Κέιτ Μπλάνσετ, Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ.
Διάρκεια: 142'

Το ''Babel'' είναι μία από τις καλύτερες ταινίες του μήνα και ένα ακόμα δείγμα του καλπάζοντος μεξικανικού κινηματογράφου με σκηνοθέτη τον Αλεχάντρο Γκονζάλες Ινιάριτου (γνωστό από τα «21 γραμμάρια») και σεναριογράφο τον Γκιγιέρμο Αριάγκα.
Η «Βαβέλ» πραγματεύεται την αδυναμία επικοινωνίας ανθρώπων που έρχονται από διαφορετικούς κόσμους και οι τροχιές τους τέμνονται τυχαία προκαλώντας τραγωδίες.
Η ζωή μπορεί να αλλάξει ξαφνικά από μια σύμπτωση φαινομενικά ασήμαντη. Στις ταινίες του Ινιάριτου η ζωή αλλάζει πάντα προς το χειρότερο. Εδώ παρομοιάζεται με το μπιλιάρδο όπου ένα χτύπημα σε μία μπάλα δημιουργεί αλυσιδωτές αντιδράσεις.
Η ταινία κλιμακώνεται μέσα από τρεις διαφορετικές ιστορίες ανθρώπων, οι οποίες συμβαίνουν σε διαφορετικό χρόνο, αλλά διαπλέκονται από τον σκηνοθέτη.


Η πρώτη ιστορία διαδραματίζεται σε μια γυμνή ορεινή περιοχή του Μαρόκου. Ενας Μαροκινός αγοράζει στη μαύρη αγορά μια καραμπίνα για να προφυλάξει το κοπάδι του από τα τσακάλια. Τα δύο μικρά και ανυποψίαστα παιδιά του αρπάζουν την κυνηγετική καραμπίνα του πατέρα τους και στοιχηματίζοντας ότι η σφαίρα δεν φτάνει τα τρία χιλιόμετρα, πυροβολούν απερίσκεπτα ένα τουριστικό λεωφορείο στο βάθος μιας κοιλάδας με αποτέλεσμα να τραυματίσουν σοβαρά μια άτυχη Αμερικανίδα τουρίστρια (Κέιτ Μπλάνσετ) που επιβαίνει στο λεωφορείο.


Ποιος το έκανε; Η αμερικανική πρεσβεία και το CNN ανακαλύπτουν -φυσικά- μουσουλμάνους τρομοκράτες, οι τοπικές αρχές βγαίνουν στα βουνά, ενώ ο σύζυγος της άτυχης γυναίκας (Μπραντ Πιτ) βυθίζεται στις ενοχές επειδή ο ίδιος είχε πείσει τη γυναίκα του να τον ακολουθήσει σ’ αυτό το ταξίδι.
Οι επιβάτες στρέφονται εναντίον του τρελαμένου συζύγου γιατί εκείνος θέλει το πούλμαν να τους μεταφέρει στο πλησιέστερο χωριό, εκείνοι όμως να επιστρέψουν στην πρωτεύουσα για να γλιτώσουν από τον Μπιν Λάντεν.


Στη δεύτερη ιστορία η Μεξικάνα υπηρέτρια που φροντίζει τα δύο παιδιά του ζεύγους των Αμερικανών, αδυνατώντας να βρει αντικαταστάτρια για ένα βράδυ, πρέπει να φύγει προκειμένου να παραβρεθεί στον γάμο του γιου της και παίρνει μαζί της τα παιδιά.
Με οδηγό έναν επιπόλαιο ανιψιό (Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ) διασχίζουν τα σύνορα που χωρίζουν τον αμερικανικό πολιτισμό από το καθυστερημένο Μεξικό.

Το ταξίδι της επιστροφής μετατρέπεται σε τραγωδία εξαιτίας της προκατάληψης και μιας ανόητης λεκτικής σύγκρουσης ανάμεσα στον ανιψιό και σε έναν τελωνειακό φρουρό. Ο γάμος καταλήγει σε κηδεία. Ο λόγος απλός και συνηθισμένος. Τη νύκτα πέφτουν πάνω σε μπλόκο της αμερικανικής αστυνομίας και ο ανιψιός είναι λαθρομετανάστης οπότε καταλαβαίνετε τι γίνεται...


Η τρίτη ιστορία διαδραματίζεται στο Τόκιο με ήρωες μια νεαρή κωφάλαλη, που μετά την αυτοκτονία της μητέρας της αναζητεί μάταια ερωτικό σύντροφο, και τον μοναχικό πατέρα της, ο οποίος κάποτε βρέθηκε στο Μαρόκο για αναψυχή και χάρισε την κυνηγετική του καραμπίνα σε έναν ντόπιο...


Με την εξαίρεση του τρίτου επεισοδίου που λαμβάνει χώρα στην Ιαπωνία, όλα τα υπόλοιπα, δηλαδή τα δύο τρίτα είναι καλώς σχεδιασμένα, οικοδομημένα, ταξινομημένα.
Το πλαίσιο της "Βαβέλ'' είναι παρόμοιο με αυτό των ''21 γραμμαρίων''. Ξεχωρίζει όμως η οπτική που είναι εντελώς ντοκιμαντερίστικη, ώστε ο θεατής να λειτουργεί σαν αυτόπτης μάρτυρας. Ο σκηνοθέτης με μια εξαιρετική και μεθοδική διαχείριση του νεκρού (αργού) χρόνου και της σιωπής, χαρτογραφεί τη σύγχρονη ανθρώπινη έρημο και υπογράφει άλλη μία πολύ καλή ταινία.

Στην πραγματικότητα ο εγκέφαλος πίσω απ' αυτό το δαιδαλώδες δράμα είναι ο Γκιγιέρμο Αριάγκα, ένας από τους καλύτερους σεναριογράφους παγκοσμίως.
Το νόημα απλό. Δεν είμαστε άνθρωποι, λέει ο Αριάγκα. Μπίλιες του μπιλιάρδου είμαστε και όλοι ένοικοι της ίδιας Βαβέλ.


Οι ερμηνείες του Μπραντ Πιτ και κυρίως της Αντριάνα Μπαράζα στον ρόλο της Μεξικάνας νταντάς είναι εξαιρετικές.
Η δύναμη και η εκφραστικότητα που βγάζει το ''Βαβέλ'' αναπτύσσεται όχι μόνο μέσα από τις ερμηνείες των πρωταγωνιστών αλλά και από τη ροή των εικόνων. Eπιθυμία του σκηνοθέτη ήταν να συνδυάσει τον υπερρεαλισμό με πιο ποιητικές ονειρικές σεκάνς, με στόχο να τρυπώσει ο θεατής βαθύτερα στην "εσωτερική ζωή" των χαρακτήρων.
Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε η δουλειά του διευθυντή φωτογραφίας Ροντρίγκο Πριέτο αλλά και του συνθέτη, Γκουστάβο Σάνταολάγια, οι οποίοι εργάζονται μαζί με τον σκηνοθέτη από το "Χαμένες Αγάπες", την πρώτη του ταινία.


Συν:
+ H επικαιρότητα του θέματος: μικρογραφία της σύγχρονης κοινωνίας όπου η αδυναμία της ανθρώπινης επικοινωνίας είναι απόρροια του φυλετικού ρατσισμού, της ξενοφοβίας, της αδιαφορίας και της απάθειας.
+ Το δύσκολο σενάριο του Γκιγέρμο Αριάγα («Οι τρεις ταφές του Μελκιάδες Εστράδα»). Ενα πολύγλωσσο κέντημα.
+ Ο Μπραντ Πιτ αριστεύει στον πιο μαύρο ρόλο της καριέρας του.
+ H «Βαβέλ» ενδέχεται να «παίξει» στα Οσκαρ. Έχει κερδίσει ήδη 3 βραβεία στο Φεστιβάλ των Καννών, μεταξύ των οποίων και το Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας, ενώ ήταν υποψήφια και για τον Χρυσό Φοίνικα.

Μείον:
- Θάνατος, θάνατος και πάλι θάνατος. H παγκοσμιοποίηση των «21 γραμμαρίων» του Ινιαρίτου.
- Μεγάλη διάρκεια και όχι ισάξιας σημασίας όλα τα «επεισόδια».

Βαθμολογία: 3,5 (με άριστα το 5).

[Κοκκινονίκος]

το είδαμε και δαυτο!

χμμμ...το λες ότι ήταν κουραστικό!2 ώρες και κάτι ψιλά! έλεγα αντε να τελειώσει εντάξει, καλή ήταν σε γενικές γραμμές. αφού είχες βαρεθεί, περίμενες να δεις πως θα συνδέσει τα επεισόδια μεταξύ τους...

πιο πολύ μ'αρεσαν τα 21γρ :p