Ο παππούς και τα εγγονάκια

[ΠΛΑΤΩΝ]

Ήτανε Μεγάλη Εβδομάδα και πετάχτηκα μέχρι το Multirama να πάρω μελάνια για τον εκτυπωτή μου. Μπροστά από μένα, στο ταμείο, στεκόταν ένας παππούς με τα δύο του εγγονάκια (ένα αγοράκι κι ένα κοριτσάκι). Τα παιδάκια ήτανε μέσα στην τρελή χαρά καθότι ήταν προφανές ότι ο παππούς τούς αγόρασε δώρα για το Πάσχα, τα οποία διαλέξανε τα ίδια τα παιδιά.
Ο ταμίας έκανε τη σούμα και εκφωνίζει το ποσό στον παππού:
- 352 ευρώ!

Ο παππούς έπαθε σοκ! Άλλαξε χίλια χρώματα και έβγαλε δειλά-δειλά το πορτοφόλι του για να συνειδητοποιήσει αυτό που φοβότανε. Ότι δεν είχε τόσα χρήματα για να πληρώσει τα δώρα που ήθελαν τα εγγόνια του.
Και το χειρότερο; Του έφταναν ίσα-ίσα για το ένα δώρο και έπρεπε να διαλέξει ποιο εγγόνι θα ήταν αυτό που θα έμενε χωρίς δώρο!
Το σκηνικό που παίχτηκε μπροστά στα μάτια μου, λες και ήταν βγαλμένο από κάποιο άρρωστο μυαλό. Ο παππούς τράβηξε λίγο παραπέρα τα εγγόνια του, τα αγκάλιασε, και όπως ήταν σκυμμένος πάνω τους, σχεδόν με δάκρυα στα μάτια, κάτι τους ψιθύρισε -δεν άκουσα τι, αλλά υποψιάζομαι.
Στο επόμενο δευτερόλεπτο και τα δύο παιδιά άρχισαν να κλαίνε. Εγώ είχα μουδιάσει. Είναι από αυτές τις περιπτώσεις που δεν ξέρεις τι να κάνεις. Ο παππούς απεγνωσμένος ζητούσε από τα εγγόνια του να τον καταλάβουν, αλλά εκείνα έκλαιγαν ασταμάτητα.
Ο παππούς τα μέτραγε και τα ξαναμέτραγε τα χρήματα, τα έδωσε και στον ταμία να τα μετρήσει, κι αυτός του είπε με ευγένεια ότι τα χρήματα δεν φτάνουν και ότι δυστυχώς δεν μπορεί να κάνει τίποτα.
Ο ταμίας μού έκανε νόημα να προχωρήσω μπροστά να με εξυπηρετήσει. Έριξα ένα τελευταίο βλέμμα στον παππού και στα εγγόνια του. Τους έλεγε να μην κλαίνε γιατί όταν πάρει τη σύνταξη του επόμενου μήνα, θα ξαναέρθουν στο μαγαζί για να αγοράσει και το δεύτερο δώρο.
''Τί άλλο να κάνω;'' έλεγε στα εγγόνια, τα οποία προσπαθούσαν μέσα στα κλάματα και στα αναφιλητά να πάρουν καμιά ανάσα.

Έφυγα από το μαγαζί με σφιγμένο το στομάχι. Σκέφτηκα και τον παππού, πόσες θυσίες θα κάνει, πόσες μέρες θα μείνει νηστικός για να κρατήσει την υπόσχεσή του. Το βλέμμα του τα έλεγε όλα. Ήταν αποφασισμένος να το πάρει εκείνο το δώρο. Κι ήταν επίσης αποφασισμένος να το πάρει με οποιαδήποτε προσωπική θυσία.

[pastoula]

εμ καλα κι ο χριστιανος, γιατι δεν τους ειπε διαλεξτε κατι μεχρι αυτο το ποσο?

Εμας τουλαχιστον ετσι μας εκαναν!

Οχι οτι φταιει ο κακομοιρος ο παππους, να ευχαριστισει τα εγγονια του ηθελε, αλλα για να γλυτωσει τετοιες καταστασεις!

[Xouanita]

[thiseas]

etsi mas katantisane

[maRtina]

και αυτος που πηγε ρε παιδια εκει στο λακο με τα φιδια?
δεν πηγαινε σε κανα καραμελοπωλειο να τα αγορασει τσιχλες και καραμελες?> η εστω σε κανα τζαμπο , σε κανα μαγαζι με ρουχα ..στη μουλτιραμα τα πηγε? μη χειροτερα ...

[Xouanita]

Που να ξέρει ο καημένος σε τι τιμές έχουν φτάσει τα παιχνιδια σημερα? Αμα δίνεις 300-φεύγα για ΔΥΟ μονο παιχνιδια!!! ΑΙΣΧΟΣ.

Παντως χθες το σκεφτόμουν και το ξανασκεφτόμουν αυτό το περιστατικό. Αν ημουν εκει, λόγω τιμής θα έλεγα στον ταμία να κρατήσει απο μένα τη διαφορα. Δεν θα την πάλευα να παω σπίτι και να το ξεχάσω.

Επίσης σκέφτηκα ότι αν ποτέ μου πουν οι παπούδες/γιαγιάδες να πάνε το παιδάκι μου να του πάρουν δώρο, ή θα πάω κι εγώ μαζι ή θα του πω να δώσει την "παραγγελία" του και να του το φέρουν στο σπίτι.

[maRtina]

Ναι στο δευτερο θα συμφωνησω και εγω !

[Xouanita]

Ρε, καταστεναχωρήθηκα λέμε.
Από τη μια ειναι περιγραφικός ο Κωνσταντινος (αχ τι εικόνα ηταν αυτή με τον παπού να σκύβει και να τα αγκαλιάζει για να τους μιλησει!), απο την άλλη είμαι κι εγω ευσυγκίνητη λόγω της εγκυμοσύνης... αστα να πανε!!!

[pastoula]

Αρχικό μήνυμα απο Xouanita

Ρε, καταστεναχωρήθηκα λέμε.
Από τη μια ειναι περιγραφικός ο Κωνσταντινος (αχ τι εικόνα ηταν αυτή με τον παπού να σκύβει και να τα αγκαλιάζει για να τους μιλησει!), απο την άλλη είμαι κι εγω ευσυγκίνητη λόγω της εγκυμοσύνης... αστα να πανε!!!

esy koita na ma8eis to paidi oti epeidh einai o pateras tou gadjetakias den xreiazetai na einai ki ekeino, kai kala 8a ta pane oi pappoudes!

[Λατρεία]

Tιμές δε γραφανε πάνω;