Τραγούδια που μας αγγίζουν

[Λατρεία]

Συγκινήθηκαααααααα

[maRtina]

καραβι που κυλαει στα νερα
γλυκος προορισμος η φυλακη σου
και αν πηγαινα αλλου σε αλλη στερια
με μαγεψε το βλεμμα της ψυχης σου
.Και αφησες τα δωρα στα ανοιχτα
δεν ειχες να τα δωσεις πουθενα

Στο χειλος της καταστροφης μου δινεισ το φιλι της ζωης
και παω εκει που πας και εσυ καρδια μου
στο πελαγο της ανοχης μου δινεισ το φιλι της ζωης
Νησι εγω νησι και εσυ στερια μου
ΜΗ ΦΥΓΕΙΣ ΜΗ ΤΡΕΞΕΙΣ ΣΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΑΝΟΙΞΩ ΦΤΕΡΑΑΑ


Ο ηλιος σε φυλαει στην κουπαστη
σε ξερω τοσο λιγο μα πεθαινω
να βλεπω στη μεγαλη μας σκηνη τα χρονια που ημουν καστρο πορθυμενο
μυστηριο ο ερωτας χτυπα εκει που δεν τον ψαχνεις πουθενα

Στο χειλος της καταστροφης μου δινεις το φιλι της ζωης
και παω εκει που πας και εσυ καρδια μουυυ
Στο πελαγος της ανοχης μου δινεισ το φιλι της ζωης
νησι εγω νησι και εσυ στερια μου

ΜΗ ΦΥΓΕΙΣ ΜΗ ΤΡΕΞΕΙΣ ΣΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΝΤΕΞΕΙΣ
ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΑΝΟΙΞΩ ΦΤΕΡΑΑΑΑΑ

[Xouanita]

ΤΡΕΞΕ
Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη
Μουσική: Χρήστος Δάντης
Πρώτη εκτέλεση: Πέγκυ Ζήνα & Χρήστος Δάντης ( Ντουέτο )



Θ΄άλλαζαν όλα αν δε σ΄αγαπούσα
θα΄μουν πιο ψύχραιμη δε θα ξεσπούσα
θα σ΄ελευθέρωνα θα το μπορούσα
όλα τα λάθη σου θα προσπερνούσα
Δεν θα΄ταν πόλεμος δε θα νικούσα
δε θα περίμενα δε θα αργούσα
μόνο για μένα δε θα σε κρατούσα
θ΄άλλαζαν όλα αν δε σ΄αγαπούσα πια

Τρέξε να γλιτώσεις τώρα τρέξε
αν σε πιάσω μπορεί να νιώσεις
πως η αγάπη δυναμώνει
κι έχει δύναμη που σκοτώνει
τώρα τρέξε αν φοβάσαι
απ΄τον έρωτα πιο μακριά,πιο μακριά

Θ΄άλλαζαν όλα αν δε σ΄αγαπούσα
την ηρεμία σου δε θα χαλούσα
θα καταλάβαινα θα συγχωρούσα
δε θα χρωστούσες και δε θα χρωστούσα
Δεν θα΄ταν πόλεμος δε θα νικούσα
δε θα περίμενα δε θα αργούσα
μόνο για μένα δε θα σε κρατούσα
θ΄άλλαζαν όλα αν δε σ΄αγαπούσα πια

Τρέξε να γλιτώσεις τώρα τρέξε
αν σε πιάσω μπορεί να νιώσεις
πως η αγάπη δυναμώνει
κι έχει δύναμη που σκοτώνει
τώρα τρέξε αν φοβάσαι
απ΄τον έρωτα πιο μακριά,πιο μακριά

Τρέξε από μένα πιο μακριά...

[Xouanita]

Στίχοι: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Μουσική: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Πρώτη εκτέλεση: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας


Έλα στ' όνειρό μου και περπάτησε
κι άμα σταθείς στα ίδια μέρη
κι αν αγαπήσεις τις ίδιες μουσικές
θα πει ότι τυχαία δε βρεθήκαμε
θα πει ότι δε φύσηξε τυχαία
ο άνεμος που σμίγει των ανθρώπων τις ζωές

Μικρό καλοκαίρι, κρυφή πυρκαγιά
βαθιά μες στην καρδιά μου τώρα καις
μικρό καλοκαίρι, κρυφή πυρκαγιά
βαθιά μες στην καρδιά μου σιγοκαίς

Ψεύτικα τραγούδια με κυκλώνουνε
κλείνω τ' αυτιά, κλείνω τα μάτια
και ταξιδεύω μες στο φως άλλου καιρού
και γράφω τ' όνομά σου με το κόκκινο
το κόκκινο μελάνι της αγάπης
και είμ' εδώ κι αντέχω κι ας φυσάει από παντού.

Μικρό καλοκαίρι, κρυφή πυρκαγιά
βαθιά μες στην καρδιά μου τώρα καις
μικρό καλοκαίρι, κρυφή πυρκαγιά
βαθιά μες στην καρδιά μου σιγοκαίς

[Xouanita]

Στίχοι: Μενέλαος Λουντέμης
Μουσική: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας
Άλλες ερμηνείες: Χάρης&Πάνος Κατσιμίχας




Έλα κοντά μου δεν είμαι η φωτιά
τις φωτιές τις σβήνουν τα ποτάμια
τις πνίγουν οι νεροποντές
τις κυνηγούν οι βοριάδες

Δεν είμαι... δεν είμαι η φωτιά

Έλα κοντά μου δεν είμαι ο άνεμος
τους άνεμους τους κόβουν τα βουνά
τους βουβαίνουν τα λιοπύρια
τους σαρώνουν οι κατακλυσμοί

Δεν είμαι... δεν είμαι ο άνεμος

Εγώ δεν είμαι παρά ένας στρατολάτης
ένας αποσταμένος κατακτητής
που ακούμπησε στη ρίζα μιας ελιάς
ν΄ακούσει το τραγούδι των γρύλων
κι αν θέλεις έλα να τ' ακούσουμε μαζί

Απίστευτο κομμάτι!!!

[Cj]

Να προσθέσω και εγώ ενα που με ακολουθούσε 6μιση χρονια
From the Edge of the Deep Green Sea
Artist(Band):Τhe Cure

every time we do this
i fall for her
wave after wave after wave
it's all for her
"i know this can't be wrong" i say
(and i'll lie to keep her happy)
"as long as i know that you know
that today i belong right here with you"

right here with you...

and so we watch the sun come up
from the edge of the deep green sea
and she listens like her head's on fire
like she wants to believe in me
so i try
"put your hands in the sky
surrender
remember
we'll be here forever
and we'll never say goodbye... "

i've never been so
colourfully-see-through-head before
i've never been so
wonderfully-me-you-want-some-more
and all i want is to keep it like this
you and me alone
a secret kiss
and don't go home
don't go away
don't let this end
please stay...
not just for today...

"never never never never never let me go" she says
"hold me like this for a hundred thousand million days"
but suddenly she slows
and looks down at my breaking face
"why do you cry?
what did i say?"
"but it's just rain" i smile
brushing my tears away...

i wish i could just stop
i know another moment will break my heart
too many tears
too many times
too many years i've cried over you

how much more can we use it up?
drink it dry?
take this drug?
looking for something forever gone
but something we will always want...

"why why why are you letting me go" she says
"i feel you pulling back
i feel you changing shape"
and just as i'm breaking free
she hangs herself in front of me
slips her dress like a flag to the floor
and hands in the sky
surrenders it all...

i wish i could just stop
i know another moment will break my heart
too many tears
too many times
too many years i've cried for you
it's always the same
wake up in the rain
head in pain
hung in shame
a different name
same old game
love in vain
and miles and miles and miles and miles and miles
away from home again...





comment junker100 (8 months ago)
Certainly it's amongst my favorite Cure songs. And it's the sort of song that almost has to be associated with someone in your life. But only one someone. Because to know this song, you have to have elevated that someone to the status of a god. And while there is a God, she's not it.

[Cj]

Active member - Φύλακας Άγγελος

Ρε, δε με νοιάζει από που 'ρθες σου λέω
κι εμείς εδώ είμαστε περαστικοί
στον ουρανό ν' ανέβω και να τα λέω
πάω στοίχημα πως θα 'σαι και εκεί
Ρε, δε με νοιάζει ποιος σ' έστειλε, τι θες
ούτε αν είσαι από άλλο πλανήτη,
εδώ χρωστάμε λύπες και χαρές
σ' ένα φύλακα άγγελο αλήτη.

Σ' έχω δει στα πιο παράξενα και όμορφα μέρη
όπου κρατούσα μικρόφωνο βρισκόσουν εκεί

με ένα τσιγάρο ή μ' ένα ποτήρι στο χέρι
κάπου στο βάθος μακριά από τη σκηνή...

σ' είδα χειμώνα σ' ένα χώρο ζεστό μικρό
και καλοκαίρι σε φευγάτο νησί

σ' είδα σε γήπεδο σε κάποιο μακρινό χωριό
και στην Αθήνα σε μεγάλο μαγαζί.

Σ' είδα κι αλλού με κόσμο πολύ στριμωγμένο
και σε μέρος που ήμασταν εμείς κι εμείς

σ' είδα να γελάς και άλλοτε θυμωμένο
και γούσταρα λόγω τιμής

σ' έχω ακούσει δυνατά να τραγουδάς και να φωνάζεις
να τα κάνεις τριγύρω σου κομμάτια

σ' έχω πιάσει για ώρα προσεκτικά να κοιτάζεις
τα 'χουμε πει τόσες φορές με τα μάτια.

Σ' είδα να μου χτυπάς την πλάτη και να φεύγεις
να δακρύζεις και το κεφάλι να σκύβεις

σ' έψαχνα κάπου στο φως, αλλά κι εσύ τ' αποφεύγεις
στην αρχή μου φαινόταν πως κι εσύ κάτι κρύβεις

με την πάρτη σου που λες είχαν πολλοί τρελαθεί
σ' είχαν περάσει για χαμένο ή ασφαλίτη

τώρα ξέρω το Low Bap όπου βρεθεί
έχει ένα φύλακα άγγελο αλήτη.

Ρε, δε με νοιάζει από που 'ρθες σου λέω
κι εμείς εδώ είμαστε περαστικοί
στον ουρανό ν' ανέβω και να τα λέω
πάω στοίχημα πως θα 'σαι και εκεί
Ρε, δε με νοιάζει ποιος σ' έστειλε, τι θες
ούτε αν είσαι από άλλο πλανήτη,
εδώ χρωστάμε λύπες και χαρές
σ' ένα φύλακα άγγελο αλήτη.

Δε σ' έχω πιάσει πάνω απ' άλλους να θέλεις ν' ακουστείς,
όμως μαντεύω πως καλά με τα λόγια θα τα πας

δεν αγριεύεις χωρίς λόγο κι αν πιαστείς
τότε κουλάρεις ξανά και στο τοίχο ακουμπάς

υποψιάζομαι περίπου ποιο τραγούδι γουστάρεις
και νιώθω πως ακούς πάντα τ' "Ονειρολόγιο",

ωραία..., ακόμα ένας τρελός ταξιδιάρης
που είν' η ζωή του ένα Low Bap δρομολόγιο.

Υπάρχουν φίλοι που δεν έχουν δώσει δραχμή,
ενώ εσύ πληρώνεις μάλλον εισιτήριο

υπάρχουνε κι αυτοί που δεν είχανε τιμή,
ποιο θα τους διάλεγες, για πες μου, εσύ μαρτύριο

υπάρχουν κι άλλοι όχι και τόσο κουρασμένοι
θυμίζουν μαθητές μέσα στην τάξη

μπροστά που κάθονται οι καλά οι διαβασμένοι
και πίσω αυτοί που είναι αλλού μα και οι εντάξει

Μου 'παν στα δύσκολα πως ρώταγες για μένα
τότε γέλασα πολύ κι η ψυχή μου το χάρηκε

τους είπα να σε βρουν, όμως τα ίχνη σβησμένα
κάποιος τους είπε πως ο αλήτης χάθηκε

εγώ όμως ξέρω την επόμενη φορά
όταν θα ψάξω από πάνω απ' τη σκηνή

σε μια γωνιά, στη τελευταία τη σειρά
πάω στοίχημα ξανά πως θα 'σαι εκεί.

[maRtina]

Έχω έναν πόλεμο ανοικτό
με τον ίδιο μου τον εαυτό
έχω κάποιες τάσεις διαφυγής
σοβαρά δε θέλω να με δεις
δεν υπάρχει τρόπος να σωθώ
απ' τους κόμπους όλους θα λυθώ
θα φύγω

Έχω τα σημάδια του καιρού
και τη συνταγή ενός γιατρού
η ζωή να έχει αλλαγές
κι όχι μόνιμες επιλογές
παίζω με φωτιές από παιδί
και τις κλειδαριές χωρίς κλειδί
ανοίγω

Μην πλησιάζεις
ακόμα πιο κοντά
στην αγκαλιά σου
ανήκω προσωρινά
τίποτα δεν με κρατάει
και πουθενά εμένα

Μην πλησιάζεις
κοντά μου θα χαθώ
άνεμος ήταν
η μοίρα να γεννηθώ
δεν με κρατάει αγάπη καμιά
τις αλυσίδες τις σπάει η καρδιά
για να φύγει ξανά

Έχω έναν πόλεμο ανοιχτό
με τον ίδιο μου τον εαυτό
έχω μια εικόνα της ζωής
που εσύ δε γίνεται να δεις
γύρω μου οι δρόμοι σταματούν
κι όλα όσα είχαν να μου πουν
τα είπαν

Έχω τη δική μου λογική
λίγο αυτοκαταστροφική
μα τα καταφέρνω τελικά
και δεν παίρνω ηρεμιστικά
έχω μάθει μέσα μου το πως
να το πολεμάω μοναχός
το σύμπαν

[Xouanita]

Κάπου θα βρεθούμε - Γιάννης Κότσιρας

Πες μου πες μου τι σε φέρνει
και με παρασέρνει άλλη λογική
πες μου πες μου ποια αλήθεια
μες στα παραμύθια γίνεται σιωπή

Αν μ’ αγαπάς μη νοιάζεσαι πού πάω και πού πας
μα κρύψε με στο βάθος της καρδιάς
και κάπου θα βρεθούμε αν μ’ αγαπάς
Αν μ’ αγαπάς τα σύνορα μαζί μου να περνάς
τα όχι και τα πρέπει να ξεχνάς
και κάπου θα βρεθούμε αν μ’ αγαπάς

Δωσ’ μου δωσ’ μου μια στιγμή σου
το κρυφό φιλί σου σώμα και ψυχή
δωσ΄ μου δως’ μου μια αγάπη
έστω κι αυταπάτη για να ζω εκεί

Αν μ’ αγαπάς μη νοιάζεσαι πού πάω και πού πας
μα κρύψε με στο βάθος της καρδιάς
και κάπου θα βρεθούμε αν μ’ αγαπάς
Αν μ’ αγαπάς τα σύνορα μαζί μου να περνάς
τα όχι και τα πρέπει να ξεχνάς
και κάπου θα βρεθούμε αν μ’ αγαπάς

[Xouanita]

Θα 'μαι κοντά σου όταν με θες - Αλκίνοος Ιωαννίδης

Ξύπνησα μες στον ύπνο μου κι άκουσα δυο φωνές
Η μία μου 'πε ξέχνα τη και πάψε πια να κλαις
Μα η άλλη ήταν η δική σου μέσα απ' του ύπνου, του εφιάλτη οι γραμμές
Μου 'λεγε αγάπη μου κοιμήσου
θα 'μαι κοντά σου όταν με θες

Τα χρόνια είν' αμέτρητα μα είν' η ζωή μικρή
Συνήθισα να σ' αγαπώ συνήθισες και συ

Μα είναι τα χρόνια ένα δοχείο, ένα φτηνό ξενοδοχείο για δυο στιγμές
Για να χωράει κάπου ο πόνος τις νύχτες όταν μένω μόνος
Τις σιωπές μου να μετράω να σε θυμάμαι όταν πονάω να μου λες
Θα 'μαι κοντά σου όταν με θες

Το παραμύθι τελείωσε κι αρχίζει η ζωή
Αχ να 'ταν η αλήθεια σου σαν ψέμα αληθινή

Τι να την κάνω τη ζωή μου στο παραμύθι θα τη ρίξω να πνιγεί
Να παραμυθιαστεί η ψυχή μου να σε πιστέψει πάλι από την αρχή
Να σε πιστεύει όταν μ' αγγίζεις τις νύχτες όταν ψιθυρίζεις
Όταν λες θα 'μαι κοντά σου όταν με θες....



Υπέροχο κομμάτι, από τα πολύ αγαπημένα μου.