|
Κινηματογράφος, Θέατρο Πάρτε το φτυάρι και θάψτε! |
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
13-10-11, 19:45 | #1 |
Φέριστος παράφρων
|
Αι Ειδοί του Μαρτίου
ΑΙ ΕΙΔΟΙ ΤΟΥ ΜΑΡΤΙΟΥ Σκηνοθεσία: George Clooney Παίζουν: Ryan Gosling, George Clooney, Paul Giamatti, Marisa Tomei, Jeffrey Wright, Evan Rachel Wood Διάρκεια: 101' «Τα μεγαλεία να φοβάσαι, ω ψυχή/ Και τες φιλοδοξίες σου να υπερ-νικήσεις» γράφει ο Καβάφης στο ποίημά του «Μάρτιαι Ειδοί». Εμπνευσμένος, όπως ο Σαίξπηρ, από την προφητεία που έλεγε ότι στις 15 Μαρτίου, δηλαδή στις ειδούς του Μαρτίου, ο παντοδύναμος Ιούλιος Καίσαρ θα δολοφονηθεί. Από την ίδια προφητεία εμπνευσμένος και ο θεατρικός συγγραφέας Μπο Γουίλιμον του έργου «Farragut North», με το οποίο ο Κλούνι υπογράφει την καλύτερη, μέχρι τώρα, αμερικανική παραγωγή με τον τίτλο «Αι Ειδοί του Μαρτίου»! Τρεις οι αρετές αυτής της ταινίας, της πιο ώριμης από τις τέσσερις μεγάλου μήκους που σκηνοθέτησε αυτός ο γοητευτικός μάγκας. Με πατημένα τα 50 και με μια καριέρα που τραμπαλίζεται ισορροπημένα από το Nespresso και τον Ocean με τους 11 έως τις δικές του επεξεργασμένες κατευθύνσεις. Από πού νομίζετε προκύπτουν τα φράγκα που στη συνέχεια θα επενδυθούν σε ιστορίες που τις απολαμβάνει κανείς χωρίς να μασουλάει ποπ κορν; Από τη βαριά κουλτούρα; Βλακείες. Τρεις λοιπόν οι αρετές του Τζορτζ. Η πρώτη, η σκηνοθετική του οπτική. Από τη μια ακολουθεί τα πατήματα σπουδαίων υπογραφών της φιλελεύθερης, αριστερίζουσας, αμερικανικής παράδοσης. Του Σίντνεϊ Λουμέτ, του Νόρμαν Τζούισον, του Μάρτιν Ριτ. Από την άλλη, χαμηλόφωνα και διακριτικά ξεσκονίζει και εκσυγχρονίζει τα πατήματα τα παραδοσιακά. Η δεύτερη αρετή του είναι η θεματική. Του πάνε το παρασκήνιο και η πολιτική. Απόδειξη; «Good night and good luck» («Καληνύχτα και καλή τύχη»). Η τρίτη είναι η ερωτική του σχέση με το cast (διανομή ρόλων). Πάρτε μολύβι και χαρτί: πρωταγωνιστής ο Ράιαν Γκόσλινγκ. Το 30χρονο αστέρι μ' ένα σερί πρωτοκλασάτων ερμηνειών. Από το «Half Nelson» και το «Drive» μέχρι αυτό εδώ. Κόβω τον σβέρκο μου. Σε λίγους μήνες θα είναι υποψήφιος ο μικρός Καναδός. Ακολουθούμενος από τον Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν και τον Πολ Τζιαμάτι. Και εν μέσω αυτών, των θηρίων, η 24χρονη Εβαν Ρέιτσελ Γουντ. Γατόνι θηλυκό. Πάει για μεγάλη καριέρα αυτό το πλάσμα το χαρισματικό. Και ο Τζορτζ; Για τον εαυτό του κράτησε τον ρόλο που του ταιριάζει εντελώς. Ως η λευκή εκδοχή ενός Μπαράκ Ομπάμα. Οικογενειάρχης, άμεσος, αντιπολεμικός, φιλολαϊκός. Ο κυβερνήτης Μάικ Μόρις που διεκδικεί το χρίσμα των Δημοκρατικών. Ο επόμενος πλανητάρχης. Ενα «προϊόν» που οι δύο σύμβουλοι - Ράιαν Γκόσλινγκ και Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν - το γυαλίζουν, το πακετάρουν, του βάζουν κορδέλες με κουδουνάκια και το πουλάνε στις μάζες. Γιατί ο πολιτικός είναι «προϊόν». Και η καμπάνια, μια επένδυση που μπορεί να αποφέρει εκατομμύρια. Η πολιτική δεν παίζεται με όρους χολιγουντιανής, κραυγαλέας μηχανής, με κακούς και καλούς. Συνήθως η μάχη κρίνεται από τις λεπτομέρειες. Ποιες είναι αυτές; Περισσότερη σημασία είχε το σπέρμα του Μπιλ Κλίντον και λιγότερη η πολιτική του για τις τσέπες των φτωχών. Ολοι αιχμάλωτοι του Image. Επομένως, η πολιτική ως εικονική πραγματικότητα. Επομένως, εικονικό το προϊόν. Ομως η εξουσία είναι αληθινή. Και η ταινία εξαιρετική. Τζορτζ, ορκίζομαι, θα το ξαναδώ! Κριτική του Δημήτρη Δανίκα (Τα Νέα) Βαθμολογία (με άριστα το 5): Τα Νέα: 4 Ελευθεροτυπία: 4 Lifo: 4 |
14-10-11, 16:50 | #3 | |
Gourouni apo ratsa
Εγγραφή: 07-10-2006
Περιοχή: USA
Μηνύματα: 1.443
|
Παράθεση:
(2) Επειδή γέρασε ο Δανίκας νομίζει ότι ένας 30χρονος είναι "μικρός"?? Μικρό είναι το μάτι του. ΟΚ, έχω συνηθίσει να τους αποκαλούν "νεαρούς" και όχι απλώς "νέους" όπως παλιότερα, οι λέξεις έχουν χάσει πια τη σημασία τους, αλλά όχι και μικρός. (3) Ο Μπάμιας ποτέ δεν ήταν "αντιπολεμικός". Ήταν εναντίον ενός συγκεκριμένου πολέμου, αυτού στο Ιράκ. Αλλά ακόμη και τότε που, ως υποψήφιος για πρόεδρος του Αυνανιστάν, εξαπατούσε τον κόσμο ότι όταν έρθει επάνω θα φέρει την Αλλαγή (Αντρέα ζεις εσύ τον οδηγείς), υποστήριζε τον πόλεμο στο Αφγανιστάν. Και στα debates με τον ΜκΚέην ελεγε ανοιχτά ότι θα μπομπάρδιζε τον "σύμμαχο" Πακιστάν, και του είχε φύγει η μασέλα του γέρου μ' αυτό που άκουσε. (4) Αν ο Κλίντον υποστήριζε πολιτική που θα ευνοούσε τις τσέπες των φτωχών δεν θα έφτανε ποτέ στη θέση να έχει σημασία το σπέρμα του. Κανείς δεν ευνοεί τις τσέπες των φτωχών. Οι δημοκρατικοί απλώς θέλουν να τους ρίχνουν μερικά ψίχουλα από το βαρυφορτωμένο τραπέζι των πλούσιων... οι ρεπουμπλικάνοι θέλουν να τους τα παίρνουν κι αυτά. Υποψιάζομαι ότι όλοι οι κριτικοί / παρουσιαστές τις ταινίας θα πρέπει να έχουν και μία παράγραφο να εξηγεί τον τίτλο... ποιος ξέρει πια τι σημαίνουν αι Ειδοί του Μαρτίου? Εδώ δεν ξέρουν καν τι ήταν ο Ιούλιος Καίσαρας (εκτός αν διαβάζουν Αστερίξ). Χώρια που το 99% όσων ξέρουν το όνομα θα νομίζουν ότι ήταν αυτοκράτορας. Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Egw : 15-10-11 στις 16:53. |
|
15-10-11, 01:38 | #4 |
υπόθετο
Εγγραφή: 27-01-2008
Περιοχή: Σεϊχέλες
Ηλικία: 44
Μηνύματα: 8.379
|
Αστεριξ διαβαζουν πολλοί! Κι ακόμα περισσότεροι ξέρουν τον Βρούτο! Τωρα αν δεν ξέρουν ότι είναι του Σεξπηρ... μικρό το κακό δεν νομίζεις;
__________________
Τώρα τελευταία, έτσι ξυπνάω click to show |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
Εργαλεία Θεμάτων | |
Τρόποι εμφάνισης | |
|
|