|
Κομπλεξισμοί Των φρονίμων τα παιδιά κάποιο λάκκο έχει η φάβα. |
|
Εργαλεία Θεμάτων | Τρόποι εμφάνισης |
08-10-07, 21:14 | #1 | |
Είμαι μητέρας!!!!
Εγγραφή: 04-06-2006
Μηνύματα: 779
|
Φιλία
Παράθεση:
Μάλιστα μια φορά είχα πλακωθεί με μια φίλη μου μιλώντας για ένα τέτοιο θέμα, με αποτέλεσμα, να κάνει να μου μιλήσει κοντά στον ένα μήνα. Που της πέρασε η «πυράδα» και με άφησε να της εξηγήσω τι εννοώ. Η άποψη μου για την φιλία έχει ως εξής: Θα έλεγα (ίσως και να το έχω ήδη πει ή ξαναπει, δεν θυμάμαι), πως δεν πιστεύω στην φιλία με την γνωστή της έννοια, τουλάχιστον του στυλ «Φίλοι για Πάντα». Πιστεύω ότι η φιλία δύο ανθρώπων στην ουσία είναι μια καλή συνεργασία με κοινό συμφέρον . Όχι με χρηματική ανταμοιβή, αλλά ως επί το πλείστων ηθική και ψυχολογική , που μπορεί να είναι μερικές στιγμές χαράς, υποστήριξης, παρέας, χαλάρωσης κ.τ.λ. Με αυτό θέλω να πω, ότι δεν πιστεύω στην μονιμότητα της φιλίας. Γιατί και αυτή όπως όλες οι συνεργασίες μπορεί κάποτε να τελειώσει. Και όχι λόγο κάποιου κακού γεγονότος, αλλά απλά λόγο συγκυριών. Π.χ. λόγο μιας μετακόμισης, ή λόγο αυξημένων επαγγελματικών υποχρεώσεων (που σε αυτές τις περιπτώσεις «χάνεσαι» και από τον εαυτό σου τον ίδιο) ή και των δύο μαζί, λόγω του πήγατε για σπουδές σε διαφορετικά μέρη και λόγο του καινούργιου τρόπου διαβίωσης άλλαξαν τα ενδιαφέροντα σας, με αποτέλεσμα όσα κοινά είχατε, να έχουν χαθεί, λόγο το ότι κάνατε σεξ μαζί ή ακόμα λόγω του ότι τον/την παντρευτήκατε αλλά και για άλλους πολλούς . Δεν αμφισβητώ πως δεν υπάρχουν και φιλίες παντοτινές, απλά εκεί πιστεύω πως αυτές είναι απλά τυχερές και δεν τους τα χάλασαν τόσο πολύ οι συγκυρίες. Και κυρίως, δεν αμφισβητώ την φιλία σαν έννοια, γιατί θα μου πει κάποιος «και τι έγινε ρε φίλε, επειδή εσύ έφυγες από Χίο, και τους ξέχασες όλους, σημαίνει ότι δεν είσαι ακόμα φίλος με αυτούς που είναι εκεί? Γιατί αν έπαψες εσύ να νιώθεις συμπάθεια γι αυτούς και δεν σου κάνει ούτε κρύο, ούτε ζέστη και δεν στεναχωριέσαι και δεν σου λείπουν καθόλου, τότε δεν έχει να κάνει με την φιλία, αλλά με τον εγκέφαλο σου που του έχεις “ρευστοποιήσει” το “εγκέ-“ και έχεις κρατήσει το “φαλλό” και τον έχεις κάνει σφεντόνα ρε φίλε. Ήμαρτον… κατούρα και λίγο ρε αδερφέ ». Ε δεν εννοώ αυτό το πράγμα, δεν εννοώ πως ξεχνιούνται, αλλά πως σε τέτοιες καταστάσεις μία φιλία γίνετε μη πραγματοποιήσιμη στην πράξη. Δηλαδή, ο καλός ο φίλος κακά τα ψέματα φαίνεται στην «φουρτούνα». (Tip: Για να έχετε καλούς φίλους, προτιμήστε αυτούς που έχουν τελειώσει την σχολή των εμποροπλοιάρχων). Στα εύκολα και στην γαλήνη όλοι καλοί είμαστε. Έστω λοιπόν, ότι έχω μια «δοκιμασμένη» φιλία, αλλά λόγο συγκυριών είμαι σε απόσταση. Και μου συμβαίνει κάτι άσχημο, μια απλή καθημερινή μου μέρα δηλαδή. Και ιδιαίτερα εμένα, που είμαι και κλειστός χαρακτήρας ο πούστης. Δεν μου παίρνεις κουβέντα. Οπότε (α) αν ο φίλος μου δεν τύχει να με πάρει τηλέφωνο, να μάθει τι κάνω, δεν πρόκειται να του δοθεί η ευκαιρία να με βοηθήσει γιατί θα έχει άγνοια (φταίω εγώ το ξέρω, αλλά τι να κάνουμε, ο άλλος «έχει μάθει να κοιμάται με την πόρτα ανοιχτή» και μπήκανε μέσα και του πήρανε και τα σώβρακα και αγριεύτηκα και εγώ ο άνθρωπος και διπλοκλειδώθηκα) . (β) Αν έχω ένα πρόβλημα ενεργό και «τρέχει» και είναι και σοβαρό (εδώ λέμε «τον πάει γαμιώντας» και εννοούμε πως ο άλλος περνάει δύσκολα φαντάσου αυτό που τρέχει κιόλας… σέρνοντας θα με πηγαίνει, ξεγδέρνετε και η πλάτη μου ρε αδερφέ, δεν πονάω μόνο εκεί που γίνετε η «δουλειά») , επειδή είμαι πρακτικό μυαλό δεν μου βγαίνει να πάω να το πω σε κάποιον που ουσιαστικά δεν μπορεί να με βοηθήσει, αν δεν μπορώ να το πω σε αυτόν που μου το έχει δημιουργήσει, έτσι ώστε να μπορέσω να έχω μια πιθανότητα να λυθεί, άρα δεν πρόκειται ούτε και εγώ να τον πάρω τηλέφωνο. (Η μόνη περίπτωση που συζητάω κάτι που με προβληματίζει σε κάποιον που είναι άσχετος με το πρόβλημα είναι κάτι που ή έχει λυθεί, ή το έχω ξεπεράσει – τρέχω πιο γρήγορα δηλαδή- ή δυστυχώς ή ευτυχώς δεν υπάρχει λύση και πρέπει να το ανεχτώ – αν δεν μπορείς να αποφύγεις έναν βιασμό απόλαυσε τον, που λένε- ή απλά το έχω συνηθίσει – κοινώς μου έχει γίνει η σούφρα βαρέλι, οπότε δεν νιώθω τίποτα πια, δηλαδή το έχω χεσμένο, αφού έτσι και αλλιώς θα μου φεύγουνε). (γ) Έστω και να το μάθει και πάλι δεν μπορεί να βοηθήσει γιατί είναι μακριά. Το μόνο που θα μπορεί να κάνει είναι παίρνει τηλέφωνο όσο πιο συχνά μπορεί για να με στηρίξει ψυχολογικά, αλλά αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα και να θέλω να το ξεχάσω, να μου το θυμίζει και στην ουσία να μου κάνει πιο πολύ κακό παρά καλό. Ενώ αν ήταν κοντά, θα ήταν διαφορετικά, με το να βγαίνουμε, να έρχεται σπίτι, να βλέπαμε ταινίες ή τεσπα και ότι άλλο θα μπορούσε να κάνει ήθελα δεν ήθελα και έτσι με το ζόρι, να με κάνει να αποξεχαστώ. Γιατί σε ένα τηλέφωνο, μπορείς να μην απαντήσεις και εγώ το κάνω αυτό, αλλά σε μία πόρτα δεν μπορείς να μην ανοίξεις. Εν τω μεταξύ πάντα ο οποιοσδήποτε όταν δεν είναι καλά, όσο εσωστρεφής και να είναι χρειάζεται έναν ώμο , για να στηριχτεί, έστω και αν φαινομενικά το αρνείται. Ένας φίλος που βρίσκεται μακριά, δεν μπορεί να βοηθήσει ικανοποιητικά, για τους παραπάνω κυρίως λόγους. Όποτε αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, σε περίπτωση που βρεθείς σε μια δύσκολη στιγμή, να αναζητήσεις αλλού ώμο για υποστήριξη και ο ώμος γίνετε χεράκι....και το χεράκι αγκαλίτσα και η αγκαλίτσα φιλάκι και το φιλάκι....ωπ...λάθος τοπικ.... Οπότε εγώ το κακό παιδί τους συνανθρώπους με τους οποίους συναναστρέφομαι και έχω καλές σχέσεις και κυρίως αυτούς που πιο πολύ για χάριν ευκολίας, αποκαλούμαστε φίλοι, γιατί οποιοσδήποτε άλλος χαρακτηρισμός, επιβάλλει και εξηγήσεις, που δεν είναι δυνατόν, κάθε φορά που το λες, να πρέπει να το αναλύεις, οπότε λες ένα «φίλοι» και τελείωσες. Χωρίζονται στις παρακάτω κατηγορίες: Γνωστοί : Αυτοί που συναντάς έξω και με τους οποίους λες συνήθως ένα γεια και σπανίως πάς και για ένα καφέ. Παρέα: Ως επί τω πλείστων άτομα που τα συναντάς μόνο για νυχτερινή έξοδο ή γενικότερα όταν θες να περάσεις καλά, γιατί ταιριάζετε στον τρόπο διασκέδασης Φίλοι: Αυτοί που δεν τους συναντάς έξω (τυχαία), αλλά θα τους πάρεις ένα τηλέφωνο, για κάνα καφέ, ή για μία βραδινή έξοδο ή για να πείτε καμιά κουβέντα παραπάνω και για προσωπικά θέματα, περιορισμένου εύρους. πολύ καλοί φίλοι: άτομα που θα πεις πολλές κουβέντες παραπάνω και προσωπικά σου ζητήματα σχεδόν σε όλη την γκάμα τους, θα βγεις να διασκεδάσεις μαζί τους και γενικότερα νιώθεις πολύ άνετα μαζί τους. Και ξέρεις πως σε όποια στιγμή τους χρειαστείς, θα είναι δίπλα σου. Κολλητός/τη : Άτομο το οποίο είναι αδερφός σου, και θα σε σκεφτεί και φερθεί καλύτερα και από τον ίδιο σου τον εαυτό . Αυτός που είναι σίγουρο και δοκιμασμένο, ότι θα σε στηρίξει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Αυτά τα ολίγα για την φιλία.... η δική σας η άποψη? Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη kako_paidi® : 08-10-07 στις 21:24. |
|
08-10-07, 22:25 | #2 |
flamingo lol
Εγγραφή: 25-05-2007
Ηλικία: 42
Μηνύματα: 296
|
μ αρεσε πολύ η κατηγοριοποίηση! συμφωνώ απόλυτα . μπορεί να τα είπες κάπως ωμά αλλά έτσι είναι τα πράγματα!(αλλά πάντα με στεναχωρεί το γεγονός ότι χάνεις κάποιους ανθρώπους με τους οποίους έχεις περάσει πολλά λόγω απόστασης κτλ)
|
08-10-07, 22:46 | #3 |
Φυσική Ξανθιά
|
είναι κάτι το αναπόφευκτο αλλά πιστεύω ότι μπορεί να χάνεσαι από έναν φίλο όμως μπορείς να κερδίσεις έναν άλλο δεν είναι τόσο εύκολο βέβαια αλλά συμβαίνει.Το πάν είναι να μην χάνεις επαφή και όσο σου δίνουν να δίνεις κι εσύ γιατί μονόπλευρες καταστάσεις δεν κρατάνε ποτέ σε κάθε είδους σχέση .
|
09-10-07, 09:16 | #4 |
I live my own script...
|
Η Κατηγοριοποίηση σάν κατηγοριοποίηση όπως την έχεις θέση είναι πολύ καλή. Απλά εγώ δέν μπαίνω στην διαδικασία να εντάξω τις επαφές μου σε κατηγορίες καθότι θα έχω συνέχεια σκαμπανεβάσματα, τουτέστιν θα βαριέμαι όλη την ώρα να δίνω μεσα μου προαγωγές ή στερήσεις βαθμών.
Γενικά στην ζωή τα πράγματα είναι ρευστά. Γιαυτό τα έχω κι εγώ στο φλού και όπως κάτσουν. Σε τίποτα δέν είμαι απόλυτος και ποτέ δέν λέω "Ποτέ" Αυτά τα θέματα όσο αφορά φιλίες ή ακόμα και ερωτικές σχέσεις (παρόλο που έχω κάτι το ρομαντικό μέσα μου) τα βλέπω λίγο πολύ ωμά. Απλά επειδή έτσι με έχει μάθει η ζωή. Φιλίες δεκαετιών και εικοσαετών έχουν γκρεμιστεί μέσα σε μιά νύχτα. Αισθηματικές σχέσεις, το ίδιο. Στην τελική το λέει και το τραγούδι. Μόνοι ερχόμαστε στην ζωή, και φευγουμε ακόμα πιό μόνοι... Σάν την μάνα σου δέν σε αγαπάει κανείς... Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Freeman : 09-10-07 στις 09:39. |
09-10-07, 09:53 | #5 |
viva la κλαψα!
|
se ena thlefono mporeis na min apantiseis , alla otan xtypaei i porta thn anoigeis? kai an exei mataki i porta? pali mporeis na min anoixeis.....
exo thn idia apopsi me to kako paidi , alla nomizo pos ayti i apopsi den einai realistiki oute kai antistixei sthn pragmatikothta kai ayto exei na kanei me to poso paidi nio8ei kapoios akomi mesa tou , otan eimaste mikroi oi filoi mas einai poli simantikoi einai olos mas o kosmos ..to ka8e kainourgio paidaki pou gnorizoume leme "aytos einai o kainourgios mou filos" megalonontas ta blepoume allios ta pragmata kai ayto exei na kanei eite me tis sygkiries opos pro-anafer8ike , eite me prosopikes empiries -foles apo filous opos episis pro anafer8ike. Kala ego logo kai tou zodiou mou eimai ...tespa , den pisteyo sth filia kai simfono me to silogismo tou kakou paidiou , alla pisteyo oti eimai poli paidi akoma mias kai ka8e neo atomo pou gnorizo to empistyeyomai poli amesa ...to diaforetiko kai mallon einai sunepeia ths fisikis orimothtas pou epil8e logo ton 28 mou xronon mouxaxaxxa.. einai oti den stenaxoriemai pleon an xano atoma apo dipla mou oute kai apogoiteyomai an katalabo pos den axizan empistosini i to xrono pou tous die8esa.
__________________
Είμαι και γαμώ τα παιδια ! Τυχαίο; Δεν νομιζω !!!! click to show ...... Yet I know that the goal Is to keep me from falling" Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη maRtina : 09-10-07 στις 10:05. |
09-10-07, 10:02 | #6 |
Χαζοχαρούμενη housewife
Εγγραφή: 09-02-2007
Περιοχή: Στην καρδια του κακόπαιδου
Ηλικία: 50
Μηνύματα: 7.124
|
α) Να τονίσω πως μου άρεσε ο τρόπος που τα είπες Τα σχόλια, οι παρομοιώσεις και τα tip με έστειλαν!
β) Οι κατηγοριοποίηση ήτο άψογη γ) Καλά τα λες... αλλα όπως ελέχθη ήδη, οι κατηγορίες μπορεί να σου γίνουν αχταρμάς απ τη μια μέρα στην άλλη. Επίσης κάποιοι μπορεί να σε εκπλήξουν, με τη λογική ότι πολλές φορές απ αυτούς που έχεις σίγουρη τη συμπαράσταση θα πάρεις... (μην πω τι), ενώ απο κάποιον που δεν το περίμενες μπορεί να βρεις αναπάντεχη στήριξη. Σε γενικές γραμμές είναι πολύ καλό να πιστεύει κανείς στη φιλία και να δίνει όσα περισσότερα μπορεί για τους φίλους του. Κι ας έχει απλώς στην άκρη του μυαλού του ότι όπως όλα στη ζωή αλλάζουν, κάποια στιγμή άλλάζουν και οι άνθρωποι. Μ αυτούς που είχες πολλά κοινά δεν έχεις πια, μ αυτούς που έκανες καθημερινή παρέα δεν μπορείς να κάνεις πια, αλλά τα συναισθήματα συμπάθειας και εκτίμησης δεν εξαφανίζονται χωρίς λόγο. Κάποια στιγμή παρακάτω μπορεί να αλλάξουν και πάλι οι συσχετισμοί και οι καταστάσεις. Αυτά τα λίγα, γιατί νυστάζω κιόλας Υ.Γ. Αν οι φίλοι ξεχνούσαν και "διέγραφαν" φίλους λόγω απουσιών, θα την είχα πολύ άσχημα! Στα δύσκολα εννοείται ότι θα είμαι εκεί, απλά λόγω καθημερινότητας και δουλειάς δεν μπορώ να κάνω παρέες τόσο συχνα πια. Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Xouanita : 09-10-07 στις 10:06. |
09-10-07, 10:04 | #7 |
I live my own script...
|
Με μιά κίνηση ΜΑΤ βγάινει μπροστά και προηγείται η Ματίνα. Έτσι είναι. Πραγματικά έτσι όπως το έθεσε διαπιστώνω πως ναί και σε μένα έτσι συμβαίνει. Ανοίγομαι σχετικά εύκολα και λόγο της παιδικότητάς μου θέλω να βλέπω καποιον κατευθείαν σάν φίλο μου. Άν στην τελική πληγωθώ τότε όκ, θα το ξεπεράσω λόγο της μιάς ωριμότητας των 28 επίσης ετών που διαθέτω
|
09-10-07, 10:07 | #8 |
viva la κλαψα!
|
|
09-10-07, 12:01 | #9 |
Gourounaros
Εγγραφή: 09-09-2007
Ηλικία: 41
Μηνύματα: 270
|
Ας μεταφέρω για άλλη μια φορά έναν στοίχο ,που νομίζω δεν έχει τίποτα λιγότερο από όλα αυτά που γράψατε , και με τα οποία συμφωνώ!
"Βρήκα δυο μάτια ν'αγαπώ, παρέα για να πίνω, φίλους για να τσακώνομαι και ότι έχω να τους δίνω " Αλλά η φιλία δεν μπορεί να περιοριστεί σε ορισμούς , όπως και η λέξη αγάπη! Δεν πιστεύω ότι χάνετε η φιλία λόγο απόστασης! Δεν με ενδιαφέρει να μιλάω στο τηλέφωνο ή να στελνω γράμματα! Με ενδιαφέρει οταν θα ξανασυναντηθούμε να νιώθω το ίδιο άνετα και να μην σκέφτομαι<<και τώρα για ποιο θέμα να μιλήσουμε?>> Και υπάρχουν άνθρωποι(2-3) στην ζωή μου , που κάνω να τους δώ 6 μήνες, και όμως είναι σαν να βγήκαμε για καφέ το πρωί! Υ.Γ οι κοπελιές μιλούσανε αλλά τα αγοράκια ήταν τόσο απορροφημένα που χαμπάρι δεν πήρανε! |
11-10-07, 17:33 | #10 |
Η όμορφη
|
Πριν από 6 μήνες θα έλεγα "Λεωνίδα άρχισες πάλι τις μαλακίες" Κι ως ένα σημείο , πάλι άρχισες τις μαλακίες Η φιλία δεν μετριέται ούτε χιλιομετρικά ούτε χρονολογικά. Δεν γίνεται να έχεις φάει σκατά με τον άλλον, να τον νιώθεις αδερφό και ξαφνικά επειδή μετακόμισε, η σχέση σας να μην είναι όπως πριν. Σίγουρα δεν θα μπορείς να βρίσκεσαι όποτε θες, αλλά τα υπόλοιπα για μένα είναι μαλακίες! Και παπαριές καμαρωτές! Και είμαι απόλυτα εξαγριωμένη! Γιατί εγώ έχω χάσει φίλο (ξέρεις εσύ για ποιον λέω) χωρίς ούτε μια εξήγηση και χωρίς να μάθω ποτέ αν έκανα μαλακία και χωρίς φυσικά να έχω ποτέ την δυνατότητα να διορθώσω την πιθανή μαλακία. Και επίσης, έχω και πιο πρόσφατο παράδειγμα με εκείνη που θεωρούσα αδερφή μου! Που προφανώς κι εκείνη είχε το ίδιο ηλιθιο μυαλό να μετράει την φιλία με τα χιλιόμετρα και να θεωρεί πως ο φίλος πρέπει να μένει ένα στενό παρακάτω και να είναι σε χρόνο dt δίπλα σου ανά πάσα ώρα και στιγμή! Ε λοιπόν όχι ρε παρτάκια! Δεν είναι έτσι η φιλία! Θα τρέξω στον φίλο μου έστω και τηλεφωνικά όποτε έχω την ανάγκη του (και φυσικά το ίδιο θέλω να κάνουν και οι φίλοι μου, δεν είμαι ο Τειρεσίας ούτε μέντιουμ να μυρίζω τα νύχια μου πότε εσύ (ο κάθε εσύ) δεν είσαι καλά και περιμένεις μήπως τυχαία σε πάρω τηλέφωνο και αφού καταλάβω ότι δεν είσαι καλά, να προσπαθώ με χίλιους δυο τρόπους να σε κάνω να μου πεις τί τρέχει κατά πρώτης για να μάθω τί σου συμβαίνει και κατά δευτέρης για να μπορέσω να σου πω μια κουβέντα υποστήριξης που ίσως εκείνη την στιγμή σε γεμίσει αισιοδοξία). Εκείνον θα πάρω τηλέφωνο όταν δεν νιώθω καλά, σε εκείνον θα πω τα απόκρυφα μυστικά μου, εκείνος θα μάθει πρώτος ότι παντρεύομαι, εκείνος θα είναι ένα από τα πρώτα άτομα που θα ανακοινώσω ότι περιμένω παιδί και εκείνος θα είναι ένα από τα πρόσωπα που θα θέλω να αντικρύσω μόλις βγω από χειρουργείο! Σίγουρα θα κάνω γνωριμίες στον τόπο που μένω ώστε να μπορώ να πάω για έναν καφέ, αλλά ΠΟΤΕ δεν θα ξεχάσω τον φίλο μου. Εκείνον που μου χάιδευε το κεφάλι όταν εγώ μυξόκλαιγα για τον γκόμενο που με άφησε, εκείνον που με πήρε αγκαλιά και με άφησε να ξεφτιλιστώ μπροστά του αφού πρώτα είχα ξεφτιλιστεί παρακαλόντας τον παραπάνω γκόμενο να γυρίσει πίσω, εκείνον που μου κράτησε το χέρι όταν το είχα ανάγκη και μου είπε "όσο είμαι δίπλα σου μην φοβάσαι τίποτα εγώ είμαι εδώ ρε" εκείνον που κάναμε την μία τρέλλα πίσω από την άλλην και έχουμε τώρα να θυμόμαστε ευτυχισμένα χρόνια, εκείνον που χοροπήδαγε μαζί μου όταν ήμουνα χαρούμενη επειδή βρήκα τον άντρα της ζωής μου, εκείνον που δάκρυσε μαζί μου όταν του ανακοίνωσα ότι παντρεύομαι! Και όλα αυτά γιατί για μένα την φιλία την συνθέτουν πράγματα πολύ πιο ανώτερα από αποστάσεις και συγκυρίες και καταστάσεις. Και όλες οι δικαιολογίες που θέλετε να βρίσκετε και ονομάζετε "απόσταση - συγκυρίες - καταστάσεις" είναι μόνο και μόνο για να σας κάνουν να νιώθετε καλά με τον εαυτό σας "προδίδοντας" μια φιλία.
Σιχτίρ, με δαιμόνισες μεσημεριάτικα! Κλείνω απότομα τις σκέψεις μου γιατί έχω πάρει φόρα και έχω εξοργιστεί και προφανώς μπορεί και να μην βγάζουν νόημα αυτά που λέω! Α! Οσο για σένα Γιαννακάκη -όταν-έχω-πρόβλημα-δεν-πρόκειται-να-πάρω-τηλέφωνο-και-δεν-πρόκειται-να-το-συζητήσω α) είσαι πολύ σίγουρος για τον εαυτό σου ότι θα τα καταφέρεις μόνος σου β) βάζεις ένα τεράαααστιο τοίχο σε σένα και στον φίλο που θα ενδιαφερθεί να μάθει γ) δεν εμπιστεύεσαι αρκετά τους φίλους για να τους πεις τί σου συμβαίνει δ) ΔΕΝ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΑΝΕΤΑ ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΤΙ ΖΟΡΙΑ ΤΡΑΒΑΣ |
Συνδεδεμένοι χρήστες που διαβάζουν αυτό το θέμα: 1 (0 μέλη και 1 επισκέπτες) | |
|
|