Τραγούδια που μας αγγίζουν

[Aetonail]

Αν είσαστε όλες σας σωστές

Στίχοι: Μιχάλης Ρακιντζής
Μουσική: Μιχάλης Ρακιντζής
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Καρράς

Βάλε μια βότκα στο ποτήρι μου,
και κάτσε δίπλα για χατίρι μου,
πρόσεξε όμως ένα πράγμα μη μου πεις,
πως απ' τις άλλες είσαι διαφορετική,

Γιατί αν είσαστε όλες σας σωστές,
δε θα υπήρχαν άνδρες μες τις φυλακές,
γιατί αν είσαστε όλες σας σωστές,
δε θα μετρούσαμε ατελείωτες πληγές,

Γιατί αν είσαστε όλες σας σωστές,
δε θα υπήρχαν άνδρες μες τις φυλακές,
γιατί αν είσαστε όλες σας σωστές,
δε θα μετρούσαμε ατελείωτες πληγές,

Βάλε μια βότκα στο ποτήρι μου,
να σβήσει η πίκρα απ' τα χείλη μου,
μη λες κουβέντες και ούτε λόγια τρυφερά,
κρατά για μένα την τελευταία μαχαιριά,

Γιατί αν είσαστε όλες σας σωστές,
δε θα υπήρχαν άνδρες μες τις φυλακές,
γιατί αν είσαστε όλες σας σωστές,
δε θα μετρούσαμε ατελείωτες πληγές,

Γιατί αν είσαστε όλες σας σωστές,
δε θα υπήρχαν άνδρες μες τις φυλακές,
γιατί αν είσαστε όλες σας σωστές,
δε θα μετρούσαμε ατελείωτες πληγές.

[Xouanita]

Κι ένας Τερζής να γουστάρουμε

Μέσ’ στο άδειο σπίτι μπαίνω
τ' άρωμα σου ανασαίνω
κλαίω που δεν είσαι πια εδώ

Σε θυμάμαι κι αρρωσταίνω
δεν αντέχω να πεθαίνω
πες μου που να ψάξω να σε βρω

Κάθε βράδυ κλαίω και πονώ
και κοιτώ ψηλά στον ουρανό
Φεγγάρι μου χλωμό
Φεγγάρι μου χλωμό
φεγγάρι την αγάπη μου για πες μου που θα βρω

Φεγγάρι μου χλωμό
μια χάρη σου ζητώ
φεγγάρι αν τη βλέπεις πες της πως την αγαπώ

Δυο ποτήρια στο τραπέζι
η ζωή παιχνίδια παίζει
πίνω και απ' τα δυο τη φωτιά

Μόνος πού να βρω την άκρη
κόβει σαν γυαλί το δάκρυ
και μου χαρακώνει τη ματιά

Κάθε βράδυ κλαίω και πονώ
και κοιτώ ψηλά στον ουρανό
Φεγγάρι μου χλωμό
Φεγγάρι μου χλωμό
φεγγάρι την αγάπη μου για πες μου που θα βρω

Φεγγάρι μου χλωμό
μια χαρη σου ζητώ
φεγγάρι αν τη βλέπεις πες της πως την αγαπώ

[Aetonail]

Εντάξει τότε και ένα σκουπιδιάρικο χωράει


Στίχοι: Γιώργος Θεοφάνους
Μουσική: Γιώργος Θεοφάνους
Πρώτη εκτέλεση: Νατάσα Θεοδωρίδου

Είπες θα 'ρθεις έτσι απλά για να σε δω
κι είχες δυο δάκρυα καρφωμένα μες στα μάτια
τι να σκεφτώ να φανταστώ
πως μια κουβέντα σου θα μ' έκανε κομμάτια

Κι έβριζα και φώναζα είναι κρίμα κι άδικο
γεύτηκα σε μια βραδιά και ζωή και θάνατο
κι έβριζα και φώναζα κοίτα τι απέμεινε
μια αγάπη θρύψαλα και συντρίμμια έγινε
το πρωί τα μάζεψε ένα σκουπιδιάρικο
κι έβριζα και φώναζα είναι κρίμα κι άδικο

Είπες θα 'ρθεις έτσι απλά για να σε δω
και έπαιζες μες στο χέρι μια καρδιά σαν κέρμα
που να προλάβω να σωθώ
μια λέξη μια λαβωματιά κι ήρθε το τέρμα

Κι έβριζα και φώναζα είναι κρίμα κι άδικο
γεύτηκα σε μια βραδιά και ζωή και θάνατο
κι έβριζα και φώναζα κοίτα τι απέμεινε
μια αγάπη θρύψαλα και συντρίμμια έγινε
το πρωί τα μάζεψε ένα σκουπιδιάρικο
κι έβριζα και φώναζα είναι κρίμα κι άδικο

Κι έβριζα και φώναζα είναι κρίμα κι άδικο
γεύτηκα σε μια βραδιά και ζωή και θάνατο
κι έβριζα και φώναζα κοίτα τι απέμεινε
μια αγάπη θρύψαλα και συντρίμμια έγινε
το πρωί τα μάζεψε ένα σκουπιδιάρικο
κι έβριζα και φώναζα είναι κρίμα κι άδικο

[Xouanita]

Μάκης

Δεν κοιμάμαι τώρα πια τα βράδια
σβήνω στο ουίσκι τα δικά σου τα σημάδια
γέμισε η ζωή μου με καπνούς από σκοτάδια
και σωρούς από πακέτα άδεια

Με βρήκε πάλι χάραμα
πέντε στο παρα κάτι
κι αλήθεια δεν ξεδίψασα
στη σκέψη σου ξενύχτησα
δε με χωράει το κρεβάτι

Δεν κοιμάμαι τώρα πια τα βράδια
σβήνω στο ουίσκι τα δικά σου τα σημάδια
γέμισε η ζωή μου με καπνούς και με σκοτάδια
και σωρούς από πακέτα άδεια

Βουνό τα αποτσίγαρα
το στόμα δηλητήριο
άδεια νύχτα πέρασα
όμως δε σε ξεπέρασα
νύχτα σωστό μαρτύριο

Δεν κοιμάμαι τώρα πια τα βράδια
σβήνω στο ουίσκι τα δικά σου τα σημάδια
γέμισε η ζωή μου με καπνούς από σκοτάδια
και σωρούς από πακέτα άδεια

[Aetonail]

[Xouanita]

εχω μαρακλώσει τώρα... έρχεται κι άλλο!

[Xouanita]

Σφακιανάκης (απ τα καλά)


Άλλο δεν αντέχω θέλω να πετάξω-είπες-και ν' αλλάξω τα σημάδια μου.
Κι έγινε ο πόνος άγρια καταιγίδα μαύρη νυχτερίδα στα σκοτάδια μου.

Έρωτα με την αγρύπνια
πάλι έκανα για σένα
κι’ έμεινε η νύχτα ξύπνια
για χατίρι σου

Έρωτα με την αγρύπνια
και δυο μάτια κουρασμένα
ότι σε θυμίζει ήπια
στο ποτήρι σου

Τι ν' αφήσω λόγια, σήκωσα τα λάθη, πες μου ποιος θα μάθει τι να έφταιξε
σαν σουγιάς με κόβει τώρα η αγάπη πήγε εφτά και κάτι και δεν έφεξε.

Έρωτα με την αγρύπνια
πάλι έκανα για σένα
κι έμεινε η νύχτα ξύπνια
για χατίρι σου

Έρωτα με την αγρύπνια
και δυο μάτια κουρασμένα
ότι σε θυμίζει ήπια
στο ποτήρι σου.

[Aetonail]

Την αστυνομία μετά από τη ώρα τη φωνάζουν για διατάραξη ησυχίας; Να ξέρω να τους έχω κανα ποτάκι έτοιμο.

[Xouanita]

Σωστός ο μπαρμαν!

[Aetonail]

Και ο ύμνος


Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Μουσική: Μίμης Πλέσσας
Πρώτη εκτέλεση: Στράτος Διονυσίου
Άλλες ερμηνείες: Γιώργος Νταλάρας

Βρέχει φωτιά στη στράτα μου
φωτιά που μ' έχει κάψει
για τα φτωχά τα νιάτα μου
κανένας δε θα κλάψει

Η ζωή, η ζωή εδώ τελειώνει
σβήνει το καντήλι μου
κι η ψυχή, η ψυχή σαν χελιδόνι
φεύγει απ' τα χείλη μου

Κύμα πικρό στην πλώρη μου
και τα πανιά σκισμένα
ούτε αδελφός αγόρι μου
δε νοιάστηκε για σένα

Η ζωή, η ζωή εδώ τελειώνει
σβήνει το καντήλι μου
κι η ψυχή, η ψυχή σαν χελιδόνι
φεύγει απ' τα χείλη μου