Επιστροφή στο Forum : Silent Hill
:eleos: :eleos: :eleos: :eleos: :eleos: :eleos: :eleos: ποπ κορν να φτιάξω?
-roufianeuo-
simera tha exoume epeisodio.
Ασε ρε Καπουζίδη... σε μάθαμε. Πάλι επανάληψη θα βάλεις! ;p ;p ;p
oxi re. simera brady kanonika epeisodio. htan to cast se diakopes ti na ekana o kakomoiris :D
Ama kanei kai pos brexei kiollas simera opos exthes, oooooreee gousta!! Tha mpo sto klima kai tha balo aristourgimata!!!
:xmmm: :wait: :wait: :wait:
εγώ σας είπα αν δεν περάσει χρόνος δεν.......:lol:
:topiclosed:
mouaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxa xaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxaxax
Ε ε ερχεται Ε ε ερχεται Ε ε ερχεται Ε ε ερχεται
(Παρόλο που έχω ξαναβάλει την φωτό πιό κάτω, όχι μήν σας ξεγελά. Δέν είναι επανάληψη. Είναι ένα ολοκαίνουριο επεισόδιο! :D:D:D)
Η Ματίνα με την Σερχανούλα βρίσκονται πάνω στους λόφους του Σιλεντ Χίλ τρομοκρατημένες με αυτά που έχουν συναντήσει εκεί επάνω μέχρι τώρα.
Ο Σοραβερ είναι κλεισμένος μεσα σε μιά απο τις εκατοντάδες σαρκοφάγους που βρίσκονται μέσα στο υπόγειο του παλιού κτιρίου του ταχυδρομείου.
Ο Φρίμαν είναι νεκρός. Ο Νίδις αγνοείται.
Η Πίγκυ βρίσκεται στο δωμάτιο των παιδιών. Νιώθει την ασφάλεια του ιατρείου. Δέν βρίσκεται πλέον μέσα εκεί, στο ταχυδρομείο. Ούτε πάνω στους λόφους. Βρίσκεται εδώ μέσα, ασφαλής.
Πιγκυ: Όλοι βρίσκονται σε κίνδυνο! Τα κορίτσια τί να κάνουν άραγε επάνω στους λόφους; Πού είναι ο Νίδις και ο Σοραβέρος; Εγώ γιατί κάθομαι εδώ; Τί προσφέρω; επρεπε να είμαι μαζί τους! Τους εγκατέλειψα!!! Τους εγκατέλειψα...
Η Πίγκυ σηκώνεται αποφασισμένη και βγαίνει απο το κτίριο. Κατευθείνεται προς έξω απο το χωριό, στους πρόποδες των λόφων.
Πίγκυ: Ο Μέντορας. Ο μέντορας θα μου τα πεί όλα, θέλει δέν θέλει!!!
Η Πίγκυ μπουκάρει στο σπίτι του Μέντορα φωνάζοντας το όνομά του. Αλλα μάταια. Δέν είναι κανείς εκεί.
-----
Αργά το βράδυ.
Η Χουανίτα είναι ξαπλωμένη στο κρεβάτι νυσταγμένη, στα πρόθυρα του να κοιμηθεί. Ο Πλάτων δίπλα της με το διακριτικό φώς αναμένω συνεχίζει να διαβάζει.
Χουανίτα: Ακόμα να κοιμηθείς αγάπη μου;
Πλάτων: Δέν θα αργήσω μωρό μου. Κοιμήσου εσύ. Θέλω να τελειώσω λίγο το κεφάλαιο, έχει αγωνία τώρα!
Χουανίτα: Καλά. Έχε χάρη που είμαι νυσταγμένη, αλλιώς θα σου έδειχνα άν θα σε άφηνα να κοιμηθείς ;) Σε ποιό σημείο του βιβλίου είσαι;
Πλάτων: Είμαι εκεί που τα κορίτσια είναι πάνω στους λόφους τρομοκρατημένα. Μυρίζομαι χοντρό κυνηγητό.
Χουανίτα: Καλά καλά, μήν μου λές τίποτα. Ακόμα δέν έχω φτάσει σε εκείνο το σημείο. Καληνύχτα μωρό μου. Μήν αργήσεις πολύ να κοιμηθείς ναί;
Πλάτων: Οκ... λοιπόν... πού είχα μείνει...
"Σερχανούλα: Άν δέν βρώ τον Νίδι μου, δέν πρόκειται να φύγω απο αυτό το μέρος.
Ματίνα: Εγώ να σου πώ ψιλοχέστηκα για τον Νίδι. Αλλα δέν φεύγω απο δώ μόνο και μόνο για να δώ τί σκατά υπάρχει εδώ επάνω σε αυτό το μέρος. Μου την έχει δώσει στα νεύρα όλη αυτή η υπόθεση. Νιώθω σάν παγιδευμένη.
Τα κορίτσια νιώθουν έναν περίεργο φόβο. Είναι η αύρα αυτού του μέρους, η ομίχλη, τα γεγονότα που έχουν δεί. Κάπου μέσα τους φοβούνται οτι ίσως να μήν καταφέρουν να κατέβουν απο τους λόφους... είναι πολύ μακάβριο το μέρος για να καταφέρουν να παραμείνουν ψύχραιμες.
Περπατάνε προς Βορρά. Το μέρος είναι σάν ένα τεράστιο νεκροταφείο. Μιά τεράστια περιφραγμένη αυλή με φυτεμένες λακούβες, πέτρες και μαυρισμένα μάρμαρα. Ξαφνικά έμειναν ακίνητες όταν μία ακόμα γνώριμη κραυγή ακούστηκε, πιό έντονη, εκκωφαντική και ανατριχιαστική όσο ποτέ! Ένα σύρσιμο ακούστηκε κάπου απο δεξιά. Δυνατό σταθερό σύρσιμο σάν να σέρνεται μέταλλο στο πέτρινο έδαφος. Είναι πολύ σκοτεινά για να διακρίνουν κάτι.
Ματίνα: Σερχανούλα; Κοίτα εκεί! Κάτι βλέπω!
Σερχανούλα: Ναί κάτι είναι, καποιος άνθρωπος.
Τα κορίτσια βαδίζουν αργά και αθόρυβα προς το μέρος που είναι η ανθρώπινη φιγούρα. Ναί μόλις που διακρίνεται απο μακρυά ένας άνθρωπος όρθιος, γυμνός, εντελώς γυμνός, να σκάβει στο εδαφος.
Σερχανούλα: ΝΙΔΙΙΙΙΙ!!! ΝΙΔΙ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!
Εκείνη την ώρα η Ματίνα και ιδιαίτερα η Σερχανούλα τα έχασε.
Ο Νίδις σάν να μήν καταλαβαίνει τί γίνεται γύρισε και κοίταξε ήρεμα τα κορίτσια.
Νίδις: Μήν ανησυχείς αγάπη μου. Σκάβω μεγάλο λάκο. Χωράει καί τους δυό μας.
Πίσω απο τον Νίδι, μέσα απο τα σκοτάδια, εμφανίστηκε κάτι το τεράστιο. Κάτι με ανθρώπινη μορφή, τρείς φορές ψηλότερο απο ότι ένας κανονικός άνθρωπος, ένας γίγαντας με μεταλλικό ανατριχιαστικό τρίγωνο κράτος που κάλυπτε όλο το κεφάλι του μέχρι και το στήθος. Έσερνε ένα πελώριο σκουριασμένο ξίφος μαζί του. Με μία κίνηση έκοψε το κεφάλι του Νίδι που το σώμα του σωριάστηκε μέσα στην τρύπα μπροστά του. Η κραυγή που έβγαλε ο γίγαντας, έκανε την Ματίνα να λιποθυμήσει."
http://www.evilunleashed.com/v2/images/news-uploads/shmoviepyramidhead.gif
σοκαριστικό :ohh:
(εγώ που είμαι ???????;p )
stay_close
09-08-07, 23:31
enas enas to poulo.. kopse kefalia freemaaaaaan :D
που να μείνεις εκεί μέσα σφηνωμένος μέχρι το τέλος της ταινίας :P
den 8a r8eis na me swseis?
αφού θες να ψοφήσω πώς 8α έρ8ω?:crazy:
o typas me ta swlhnakia 8a 3anaemfanistei 'h tsampa perimenw?
:clap: :clap: :clap: ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!!!
SeRxaNiTsa
10-08-07, 23:40
Φοβάμαι... :hide:
Τι επεισοδιαρα ητανα αυτη ρε? ΟΟΟΟΟΛΛΕΕΕΕΕ
να σου πω ο Πλατωνας τι ρολο βαραει .. τι βιβλιο ηταν αυτο που διαβαζε? μπας και την ειδε αρχαιος ιστορικος βιβλιογραφος? αντε μη τα σπασω ολα ...αυτος 8α μας κανει κουμαντο τη ζωή? :ban:
Σερχανουλα μου μη στεναχωριεσαι ..θα πας κοντα στον αγαπημενο σου , αλλωστε ο λακκος ηταν γαι δυο ....ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑ
ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΡΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ..?πραγματικα ανατριχιασα ακου εκει εσκαβε γυμνος το λακο του! απαπααππαπαπαπαπαππαπα στανταρ παιζει Ναυαρινο ΤΕΛΟΣ
Argonauths
16-08-07, 12:22
Xa'i'nte xa'i'nteeeeeeeeeee brhkame kefalia kai arxisame na koboume san fetes pswmiou!!!! :mlk: :xm:
;p
Η Ματίνα συνέρχεται απο την λιποθυμία. Ανοίγοντας τα μάτια προσπαθεί να συνειδητοποιήσει το πού βρίσκεται. Βλέπει τον γνώριμο πλέον σκοτεινό ουρανό, Την μουχλιασμένη ατμόσφαιρα, την καταραμένη ομίχλη. Σηκώνεται απο το εδαφος και κοιτάει τριγύρω. Η Σερχανούλα λείπει. Βλέπει τον τάφο πιό πέρα και αρχίζει να θυμάται... Εκεί ο γιγάντιος δαίμονας σκότωσε τον Νίδι. Πλησιάζει προς τον τάφο και βλέπει μέσα. Είναι πολύ βαθύς. Τουλάχιστον πέντε μέτρα βάθος. Διακρίνει το κεφάλι του Νίδι. το σώμα και τα μέλη του Νίδι μαζί με το κεφάλι όλα στοιβασμένα σε έναν σωρό. ακρωτηριασμένα.
Ματίνα: ΠΟΙΟΣ ΔΙΑΟΛΟΣ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ! ΠΟΥ ΣΚΑΤΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ! ΑΚΟΥΕΙ ΚΑΝΕΙΙΙΙΙΙΣ! ΠΟΥ ΣΚΑΤΑ ΒΡΙΣΚΟΜΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ!
---
Η Πίγκυ βρίσκεται στο σπίτι του Μέντορα. Υπάρχει μία ενοχλητική ησυχία σε αυτό οτο σπίτι. Δέν υπάρχει ούτε ένα έντομο, καθόλου σκόνη. Παρά το οτι έχει έντονα τα σημάδια της εγκατάλειψης, δέν υπάρχει πουθενα σκόνη. Ούτε θόρυβος. Σάν να έχει μιά εντελώς άλλη ατμόσφαιρα εδώ μέσα. Ή καλύτερα... σάν να μήν ανήκει στο σύνολο... σάν να μήν ανηκει πουθενά...
Αγνωστος: Τί ψάχνεις;
Ένας ηλικιωμένος άντρας με μπαστούνι και ξεφτισμένα ρούχα περνάει έξω απο το σπίτι του Μέντορα και βλέπει την Πίγκυ μέσα.
Πίγκυ: Ψάχνω τον Μέντορα. Ξέρετε πού μπορώ να τον βρώ;
Αγνωστος: Φύγε...
Πίγκυ: Ωρίστε; Σας λέω πως ψάχνω τον Μέντορα!
Άγνωστος: Γιατί ψάχνεις κάποιον Μέντορα; Δέν φοβάσαι τον Κέρβερο;
Πίγκυ: Τί μου λέτε; Ποιός είναι αυτος ο Κέρβερος; Εγώ ψάχνω τον Μέντορα, μου έχει πεί οτι μένει εδώ και οτι μπορώ να τον βρίσκω εδώ!
Άγνωστος: Άν έχεις συναντήσει τον Μέντορα όπως λές... τότε σίγουρα θα έχεις νιώσει το κόκκινο βλεμμα του Κενταυρου...
Ο ηλικιωμένος έστρεψε το κεφάλι του μπροστά και με βαριές κινήσεις άρχισε να απομακρύνεται.
---
Η Ματίνα με όση δύναμη της έχει απομείνει τρέχει προς τον δρόμο του γυρισμού. Θυμάται πως απο αυτό τον δρόμο είχαν φτάσει με την Σερχανούλα εδώ που φτάσανε. Τα πόδια της τρέμουνε. Το σόκ και η κούραση κάνουν τα πόδια της να μήν μπορούν να κινηθούν άλλο. σταματάει και πέφτει στα γόνατα ενώ ξεσπάει σε κλάμματα και σπασμούς. Τα δάκρυα πνίγουν τα μάτια της όταν ξαφνικά ακούει σθεναρα απο το βάθος παιδικά γέλια. Στρέφει το κεφάλι της προς τα δεξιά. Σκουπίζει τα μάτια της απο τα δάκρυα και βλέπει την γνώριμη πλέον αυλή, όπου όταν ήταν με την Σερχανούλα είχαν συναντήσει το κοριτσάκι που το κοράκι του είχε βγάλει τα μάτια. Ξαναφέρνει στον νού της την σκηνή οπου τα κορίτσια είχαν ορμήξει επάνω στο πληγωμένο κορίτσι και το έτρωγαν.
Τώρα βλέπει αυτή την αυλή και μέσα της βρίσκονται τέσσερα πέντε κορίτσια, όλα ίδιο ντύσιμο μεταξύ τους, όπως και τοτε...
Τα κορίτσια είναι πιασμένα χέρι χέρι και σχηματίζουν έναν κύκλο, ενώ γυρίζουν χοροπηδηχτά γύρω γύρω. Μέσα απο τα παιδικά γέλια ακούγεται και ένα τραγουδάκι.
"Η ΜΙΚΡΗΗΗ ΕΛΕΕΕΕΕΝΗ ΚΑΘΕΤΑΙ ΚΑΙ ΚΛΑΙΕΙΙΙΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΗΝ ΠΑΙΖΟΥΝΕ ΟΙ ΦΙΛΕΝΑΔΕΕΣ ΤΗΣ!"
Στην μέση γονατιστή βρίσκεται μιά κοπέλα. Φαίνεται να κλαίει, τα χέρια της καλύπτουν το πρόσωπό της. Η Ματίνα κοιτάει προσεκτικά πλέον. Αυτό το κορίτσι είναι γνωστό... είναι η Σερχανούλα!
Τραβάει τον σουγιά της απο την τσέπη της και αρχίζει να τσιρίζει και να φωνάζει! Σάν ξαφνικά να βρήκε όλη την χαμένη της δύναμη, πετάγεται επάνω και με ανοιγμένο τον σουγιά τρέχει προς την αυλόπορτα.
Ματίνα: ΦΥΓΕΤΕ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ! ΦΥΓΕΤΕ ΘΑ ΣΑΣ ΛΙΩΣΩΩΩΩ!
Δίνει ένα σάλτο και πηδάει την καγκελόπορτα. Τα κορίτσια που παίζανε πλέον απο την αναστάτωση έχουν σκορπίσει τρέχοντας εδώ και εκεί μεχρι που εξαφανίστηκαν στον ορίζοντα.
Σερχανούλα: ΤΙ ΕΠΑΘΕΣ! ΜΑΤΙΝΑ! ΠΟΥ ΗΣΟΥΝΑ!
Ματίνα: ΣΕ ΕΣΩΣΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΑ! ΕΥΤΥΧΩΣ! ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ;
Σερχανούλα: ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΠΡΑΓΜΑ ΜΙΛΑΣ ΜΑΤΙΝΑ! ΒΑΛΕ ΜΕΣΑ ΤΟΝ ΣΟΥΓΙΑ ΣΟΥ ΜΕ ΦΟΒΙΖΕΙΣ! ΤΙ ΕΠΑΘΕΣ!
Ματινα: Αυτά τα μαλακισμένα τριγύρω σου! Θα σε τρώγανε! Τα έδιωξα!
Σερχανούλα: Ματίνα ήμουν μόνη μου εδώ τόση ώρα και εκλαιγα γιατί νόμιζα οτι σε έχασα! Νόμιζα οτι έπαθες κάτι! Ήμουν μόνη μου!
Ματίνα: Δέν έπρεπε να με παρατήσεις και να φύγεις όταν λιποθύμησα Σερχανούλα!
Σερχανούλα: Μα τί λες; Μαζί ήμασταν όταν κουραστήκαμε απο την ανάβαση και είπαμε να μπούμε μέσα σε αυτή την αυλή και να ξαποστάσουμε. Ξαπλώσαμε και μας πήρε ο ύπνος. Και όταν ξύπνησα δέν σε βρήκα δίπλα μου! Νόμιζα οτι κατι σου συνέβη! Οτι χάθηκες! Μήν με ξαναφήσεις ποτέ μόνη μου σε αυτό το κωλομέρος Ματίνα! Εμπρος πάμε να συνεχίσουμε! Πρέπει να βρούμε τον Νίδι!
Ματίνα: Ο Νίδις είναι νεκρός! Ήμασταν μπροστά όταν είδαμε το τέρας να σκοτώνει τον Νίδι!
Σερχανούλα: Ματίνα τί λες! Κόψε το κακόγουστο αστείο! Τί έχεις πάθει;
Ματίνα: Ρε σύ τί δέν θυμάσαι; Θα με βγάλεις τρελή;
Η Ματίνα τραβάει άρων άρων απο το μανίκι την Σερχανούλα και κατευθύνονται προς τον τάφο. Η Σερχανούλα δύσπιστη ώς προς την εξέλιξη των γεγονότων, κάνει δύο βήματα για να κοιτάξει μέσα στον τάφο, έπειτα απο την υπόδειξη της Ματίνας.
Σερχανούλα: ΜΑΤΙΝΑ ΤΟ ΧΟΝΤΡΑΙΝΕΙΣ ΤΟ ΑΣΤΕΙΟ! Ο ΤΑΦΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΙΟΣ!
Η Σερχανούλα θυμωμένη με την Ματίνα γυρίζει προς το μέρος της ωστε να την αρχίσει στο βρίσιμο, αλλα πρίν προλάβει καλά καλά να γυρίσει, βλέπει με την άκρη του ματιού της την Ματίνα να έχει σηκώσει μιά μεγάλη σανίδα με καρφιά και να το σκάει με δυναμη πάνω στο πρόσωπο της Σερχανούλας. Εκείνη πρίν να καταλάβει τί συνέβη νιώθει έναν οξύ πόνο στο προσωπο και γεμίζουν τα μάτια της με αίμα. Την ίδια στιγμή νιώθει μιά ώθηση και πόνο στην κοιλιά της και πέφτει μέσα στον τάφο. Ξαπλωμένη πλέον στον τάφο δέν νιώθει το σώμα της, δέν μπορεί να κουνηθεί. Το μόνο που νιώθει είναι η γεύση αίματος στο στόμα της να πλυμιρίζει και οξύ πόνο στα μάτια της. Ίσα που διακρίνει ψηλά, στο άνοιγμα του τάφου το κεφάλι της Ματίνας να την κοιτάει μέσα στον λάκο. Έπειτα χάνει τις αισθήσεις της...
πολύ αιμοβόρο...έχω περιέργεια θα ζήσει κανείς στο τέλος?? :dead: :xmmm:
:)
Γιατί η Ματίνα βρίζει συνέχεια άραγε?? :crazy: :crazy: :crazy: :crazy: :crazy: :crazy: :crazy:
:ohh: Δώσε κι άλλο στο λαό σου!!! Τέλειο!!!!!!
εγώ αρχίζω και τον φοβάμαι για να γράψει κάτι τέτοιο είναι θεόμουρλος HEEEEEEEEEEELPPP:eat_nails:
etsi etsi gia na psofate enas enas ;p
pou eksafanistika ego???
toulaxiston elpizo na exete ola ta meli mou mazi.mporei na mporeso na me synarmologiso!! ;p
καλα ανατριχιασα λεμε ε. Πιγκυ αγαπη μου προσεχε , θα σου ξεριζωσει καμια καρωτιδα κανα βραδυ ετσι για το λολ αυτος , θα σου σπασει τα ματια ....δε στεκει καλα
Να σου πω ? θα με βγαλεις τρελη στο τελος? και κει που ενιωθα σαν ηρωίδα , που εσωσα την καημενη τη Σερχανουλα που θα την ετρωγαν τα μαλακίδια τα κορακόπαιδα ...ξαφνικα της μπίγω σανιδια και καρφια στα ματια ?, μη χειροτερα χριστιανέ μου ...στο επομενο επεισοδιο τι 8α κανω ? θα πεινασω και θα παω να της πιω τα μυαλα?? :lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
Ερε τρεμετε !!!
Γουσταρω στο τελος να γραψεις πως βρηκανε τα παιδια μια τηλεοραση και ξεκινουσε ενα νεο παιχνιδι το surviver (5),τοσο αδύστακτη που εχω γινει , μετα το silent hil θα δηλωνα συμετοχη εκει και θα τσέπωνα ουυυυλα τα λεφτα !
εγώ αρχίζω και τον φοβάμαι για να γράψει κάτι τέτοιο είναι θεόμουρλος HEEEEEEEEEEELPPP:eat_nails:
:lol: :lol: :lol: Τον έχεις και μέσα στο σπίτι εσύ! Το βράδυ τα κλείνεις τα φώτα?
se battle royal e3elisetai pantws ;p
αντε εγω εχω αγωνια , τι θα γινει μετα
θα πιω κανα μυαλο ή μπα? Τωρα που το σκεφτομαι με τοσο μαλλι στο κεφαλι της η Σερχανουλα θα με δυσκολεψει πολυ και σιχενομαι τις τριχες στο φαι
χαχαχαχχαχαχα αλλα με τοσο κρεας που θα φαω , θα χρειαστω και πολυ οδοντονημα χαχαχαχαχχαχαχα
Η Πίγκυ ψάχνει σχολαστικά το σπίτι του Μέντορα. Οποιαδήπωτε ένδειξη θα ήταν χρήσιμη. Ήθελε οπωσδήποτε να τον βρει. Ήταν ίσως ο μόνος που θα μπορεούμε να την βοηθήσει να βγεί απο το αδιέξοδό της. Το χωριό αφιλόξενο. Ο Νίκρεντ και η Ροζάννα, απλοί κάτοικοι του τόπου, χωρίς να μπορούν να βοηθήσουν. Ένιωθε εγκλωβισμένη.
Το σπίτι σχεδόν άνω κάτω. Η Πίγκυ αποφασισμένη να μήν σταματήσει. Όλα τα δωμάτια θα τα βεβηλώσει. Βλέπει μιά σκάλα που οδηγεί στο κελάρι. Αποφασίζει να την κατέβει. Προσπαθεί να ανοίξει την πόρτα του κελαριού. Μαγκωμένη. Σκοτεινά. Χτυπάει με δύναμη, ρίχνει το βάρος του σώματός της επάνω στην πόρτα. Δύο, τρεις, τέσσερις φορές και τα καταφέρνει. Μιά έντονη μυρωδιά μούχλας και υγρασίας φτάνει στο πρόσωπό της. Τολμά να κάνει ένα βήμα προς το εσωτερικό του σκοτεινού δωματίου. Μια αίσθηση, ένα dejavu την ακινητοποιεί. ένας δροσερός αέρας αγκαλιάζει το σώμα της. Ανατριχιάζει. Νιώθει ακριβώς όπως ένιωσε τοτε, στο δωμάτιο με τις σαρκοφάγους στο παλιό ταχυδρομείο. Δέν είναι ο ίδιος χώρος αλλα αυτή η αίσθηση πάρα πολύ γνώριμη απο τότε. Τα μάτια της καρφωμένα στο σκοτάδι. Δέν χρειάζεται να δεί δεξιά της τα δύο κόκκινα μάτια να την παρατηρούν. Απλά τα ένιωθε. Ένιωθε αυτά τα μάτια να την παρατηρούν. Δέν θα έβλεπε, αλλα ήξερε οτι ήταν εκεί. Ένα βήμα μπροστά και θα κινδύνευε η ζωή της. Ένα βήμα πίσω και δέν θα μάθαινε ποτέ την αλήθεια, το τί συμβαίνει στο silent hill.
Μέντορας: Γύρνα πίσω. Έλα έξω.
Η Πίγκυ άκούει τον Μέντορα. Γυρίζει αργά προς την πόρτα και βγαίνει. Βλέπει την μορφή του. Κλείνει την πόρτα και ανεβαίνει τις σκάλες.
Μέντορας: Σου αρέσει να πέφτεις επάνω στον Κένταυρο έτσι;
Στέκεται μπροστά στον Μέντορα.
Πίγκυ: Ο Κένταυρος είναι το τέρας με τα κόκκινα μάτια έτσι; Το ένιωσα. Το ένιωσα εκεί κάτω. Τί είναι ο κένταυρος; Ποιός είσαι εσύ; Γιατί είναι εκεί κάτω, εδώ στο σπίτι σου;
Μέντορας: Σημαντικές οι ερωτήσεις σου...
Πίγκυ: Ξέρεις να μου απαντήσεις; Φυσικά και γνωρίζεις...
Μέντορας: Είναι αλήθεια. Γνωρίζω. Αλλα αυτό είναι το τίμημα του να είμαι εδώ. Ή άς πούμε... περίπου αυτό είναι το τίμημα του να είμαι εδώ.
Πίγκυ: Επειδή γνωρίζεις, είσαι εγκλοβισμένος; Αυτό μου λές αυτή την στιγμή;
Μέντορας: Κάπως έτσι. Ναί.
Πίγκυ:...
Μέντορας: Και θές να μάθεις κι εσύ... σωστά;
Πίγκυ:...
Μέντορας: Θέλεις να μάθεις την αλήθεια; Το τί συμβαίνει; Το πού βρίσκεσαι:
Πίγκυ: Ναι.
Μέντορας: Ακόμα και άν το τίμημα είναι το ίδιο; Το να μείνεις... αιώνια εδώ;
Πίγκυ: Σκοτώθηκε ο Φρίμαν, έχασα τους φίλους μου. Τον Σόραβερ, τον Νίδι, Τα κορίτσια... είμαι μόνη μου εγκλωβισμένη σε αυτό το χωριό. Ούτως η άλλος είμαι εγκλωβισμένη. Τουλάχιστον θέλω να ξέρω την αλήθεια!
Μέντορας: Θα σου πώ. Θα σου πώ το τί συμβαίνει για έναν λόγο. Έχεις ένα χάρισμα. Μπορείς να δεχτείς την αλήθεια. Μπορείς να την πιστέψεις. Απο την αρχή ένιωθες αυτόν τον τόπο. Απο την αρχή ένιωσες τον κένταυρο να σας παρατηρεί... Άς κάνουμε μιά συμφωνία λοιπόν. Θα μάθεις τί συμβαίνει, το ποιός είμαι... αλλα όταν μάθεις την αλήθεια, δέν θα μπορείς να φύγεις ποτέ απο εδώ. Το χωριό θα είναι και η φυλακή σου...
Πίγκυ: Δέχομαι.
Η Ματίνα περπατάει κουρασμένη στα δύσβατα σοκάκια του λόφου.
Ματίνα: Είμαι σίγουρη οτι είχα περάσει απο εδώ με την Σερχανούλα. Αλλα τώρα νιώθω σάν να κάνω συνέχεια κύκλους! Έχω χαθεί! Νιώθω σάν να είμαι εγκλωβισμένη σε έναν τεράστιο λαβύρινθο!
Φωνή: ΨΙΤ!
Ματίνα: ώπα; Τί είναι αυτό;
Φωνή: Ψίτ! Εδώ! Εδώ στον θάμνο! Έλα!
Η Ματίνα σκιάζεται. Κοιτάει αριστερά της, σε εναν θάμνο που ακουγονταν μιά φωνή να την καλεί.
Φωνή: Έλα έλα μήν φοβάσαι! Εγω είμαι!
Δέν μπορεί να καταλάβει τί σόι φωνή είναι αυτή. Θα το ρισκάρει. Μιά βοήθεια την χρειάζεται. Πήγαίνει προς τον θάμνο. Κοιτάει απο πίσω και βλέπει τον Νίδι πληγωμένο και πεσμένο στο έδαφος.
Ματίνα: ΝΙΔΙ! Εσύ εδώ! Πώς είναι δυνατόν να είσαι ζωντανός!
Νίδις: Είμαι ζωντανός αλλα δέν ξέρω για πόσο ακόμα! Βοήθησέ με! Βγάλε με απο εδώ! Με κυνηγάει!
Ματίνα: Ποιός? Το τερας είναι κάπου εδώ!
Νίδις: Σήκωσέ με! Δέν με κυνηγάει το τέρας, σήκωσέ με γρήγορα!
Η Ματίνα προσπαθεί να σηκώσει τον Νίδι ο οποίος είναι γεμάτος με αίματα. Το αριστερό του χέρι είναι σχεδόν βγαλμένο, σχεδόν κομμένο απο τον ώμο. Έχει ένα υπερβολικά βαθύ τραύμα. Είναι χτυπημένο μέχρι και το κόκκαλο! Καθώς προσπαθεί να τον σηκώσει τραβώντας τον απο το δεξί του χέρι, ο Νίδις βγάζει μιά κραυγή απο τον πόνο.
Σερχανούλα: ΤΟ ΗΞΕΡΑ!
Η Ματίνα σηκώνει το κεφάλι της και βλέπει την Σερχανούλα ματωμένη να κρατάει ένα βαρύ σίδερο με μύτη. Έμοιαζε κομμάτι απο κάγκελο.
Η Ματίνα δέν ξέρει τί να σκεφτεί. Νιώθει οτι θα πανικοβληθεί. Το σώμα της δείχνει ενδείξεις οτι έρχεται ο πανικός, ιδρώτας, τα πόδια της μουδιαζουν, αλλα το μυαλό της κολλημένο στην εικονα της Σερχανούλας κρατώντας αυτό το σίδερο.
Το βλέμμα της άγριο, υπερβολικά θυμωμένο. Ρίχνει ένα ειρωνικό χαμόγελο προς τα παιδιά. Η Ματίνα βλεπει το πρόσωπο της Σερχανούλας. Ιδρωμένο, λερωμένο με χώμα και κόκκινο. Απο παντού τρέχει αίμα. Το χαμόγελο της ίσα που διακρίνεται πίσω απο το αίμα που ρέει απο τα δόντια της.
Ματίνα: Σερχ... γκουχου Σερχανούλα...
Σερχανούλα: Καλά το κατάλαβα. Ήθελες να με ξεκάνεις. Ήθελες να βρείς τον Νίδι, να τον πάρεις και να φύγετε. Αλλα σε πρόλαβα. Δέν έχει να πάει πουθενά. Ούτε αυτός ούτε εσύ ρουφι@ν@!
Με μιά γρήγορη κίνηση η Σερχανούλα εκσφενδονίζει το σίδερο και αυτό καρφώνεται με δύναμη στον λαιμό του Νίδι που είναι πεσμένος στο έδαφος.
Η Ματίνα πετάγεται έντρομη, δίνει ένα σάλτο απο τον θάμνο και αρχίζει να τρέχει. Σκοντάφτει και την ίδια στιγμή σχεδόν νιώθει έναν οξύ πόνο στην γάμπα της. Προσπαθεί να σηκωθεί. τα καταφέρνει για λίγο αλλα δέν μπορεί να ισορροπήσει καλά. Μόλις πατάει το πόδι της κάτω, παραλύει και την τρελαίνει ένας δυνατός πόνος.
Ματίνα: Γ@μήθηκε ο τένοντας γαμώτο!
Μιά ύστατη προσπάθεια να σηκωθεί και νιώθει τον ίδιο πόνο στο άλλο πόδι αυτή την φορά, συνοδεία και με έναν μεταλλικό ήχο.
Σερχανούλα: Δέν έχει να πάς πουθενά! Σου τσάκισα τα πόδια κ@ργιόλ@!
Η Ματίνα δέν δίνει σημασία. Ούτε κάν κοιτάει πίσω της. Θέλει να σηκωθεί να ξεφύγει πάση θυσία! Προσπαθεί να συρθεί με κάθε τρόπο. Να φύγει! Μπήγει τα δάχτυλα των χεριών της στο χώμα για να συρθεί. Με το ένα χέρι παίρνει μιά χούφτα χώμα και το πετάει πίσω της με την ελπίδα να πετύχει το προσωπο της Σερχανούλας, να την τυφλώσει έστω για λίγο προσωρινά. Ένας ακόμα πόνος όμως στον μηρό της. Νιώθει το αίμα της στο έδαφος. Η κοιλιά της κολυμπάει στο ίδιο της το αίμα. Πρέπει να ήταν απο ώρα εκεί στο έδαφος αλλα ήταν ζεστό και δέν το ένιωθε. Εξασθενεί, κρυώνει, ζαλίζεται... παραδίδεται στις αισθήσεις της...
stay_close
03-09-07, 01:33
xose xose Freeman.. fatous olous laxano ;p
ΣΕ ΦΟΒΑΜΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ
ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ ΣΠΙΤΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ :sniff:
παραδίδεται στις αισθήσεις της...
lol ;p
λεξεις για την καρτελα "εγκλωβισμος, εγκλωβισμενος , εγκλωβιστηκε" χαχαχαχαχαχχαχα
ρουφιανα? καριολα? Ε ΠΟΤΕ , θα γινει χαμος στο λεω αν με ξαναμιλησει ετσι
siga mh skiseis kana kaltsos/ spaseis kana nuxi ;p
εσυ εισαι ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΟς , μη μιλας
kala, perimene
egw esteila fragka ston fantastiko senariografoulh/skhno8etoulh mas, kai exw kalopiasei kai thn fwteinoula tou gia thn analogh krebatomourmoura
8a sou dei3w egw 8a deis ti 8a pa8eis
ρε την αλλη την καρφωσα τη σανιδα στα ματια τι με λες? θα σε βαλσαμωσω τα φρυδια , θα σε τσαλακωσω τις φτερνες.. λοοοοοολ
pros apanthsh sou 8a parw ena quote apo thn parastash "me lene poph" tou osiou panousiou
panousis: ena duo tria
mpasistas me ntountouka: (ena duo fou fou) 8A MAS KLASEIS TARXIDIA
Argonauths
03-09-07, 10:48
Popoooo exw pa8ei plaka. Re Free, ti farmaka perneis paidi mou? :ohh:
lexotanil ,
αληθεια που ειναι αυτος σημερα?
sthn ek8esh, klasika....
kai xtes sthn ek8esh etrexe.... kuriakatika....
ρε την αλλη την καρφωσα τη σανιδα στα ματια τι με λες? θα σε βαλσαμωσω τα φρυδια , θα σε τσαλακωσω τις φτερνες.. λοοοοοολ
:lol: :lol: :lol: :lol: :lol:
Έλα έλα να βγαίνει στη φόρα το μυστικό του κουμπάρου :crazy:
ΕΓΩ ΕΓΩ ΚΙ ΕΓΩ ΑΑΑΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ ΚΙ ΕΓΩΩΩΩ;p
oxi mh!!
tragoudaei sth 8essalonikh brexeis thn a8hna!
xmmmmm
ok, tragouda :D
ποιος θα ζήσει τελικα?
Εγώ θα ζήσω σίγουρα πάντως.... :P :P :P :P
les na balei sto serial kai enan periergo me flogera pou ton peritrugirizoun kti brwmoskula?
les na balei sto serial kai enan periergo me flogera pou ton peritrugirizoun kti brwmoskula?
Υπονοείς κάτι με το "βρωμόσκυλα" ??? :P :P ;p ;p
eisai h den eisai o ghteuths twn skulwn?
eisai h den eisai o ghteuths twn skulwn?
:dog: :dog: :dog: :dog: :dog: :dog: :dog: :dog: :dog: :dog: :dog: :dog: :dog: http://www.freesmileys.org/emo/sex017.gif (http://www.freesmileys.org)
/me foraei ta gialia tou
nai nai, einai alh8eia! kai to kafe serniko einai!!!
UNDER THE RAINBOW
Πλάτων: Καλά ε, άπαιχτο το βιβλίο. Εχθές το βράδυ σταμάτησα να το διαβάσω την στιγμή που πέθαινε η Ματίνα απο...
Χουανίτα: ΩΠ ΩΠ ΩΠ! ΜΗΝ ΜΟΥ ΠΕΙΣ! Στόπ μήν συνεχίσεις να λές γιατί δέν το διάβασα αυτό το σημείο.
Πλάτων: Σήμερα το βράδυ θα το πάρω μονορουφι για να δώ τί σόι πράγμα είναι και αυτός ο Μέντορας.
Χουανίτα: Διάβασε όσο θα διαβάσεις και όταν φύγεις για δουλειά μήν το πάρεις μαζί σου. Θέλω να το διαβάσω κι εγώ.
Πλάτων: Τί μαγειρεύεις;
Χουανίτα: :S έλα ντε... Τί να φάμε σήμερα;
Πλάτων: Καλά. Θα παραγγείλω κατιτίς.
Χουανιτα: Θα φαει και ο ΜακJr μαζί μας. Ο Πατέρας του απο δίπλα θα πάει σε έναν πελάτη και με παρακάλεσε άν μπορούμε να κρατήσουμε τον γιό του για λίγο.
Πλάτων: Άααα ωραία! Στο μεταξύ μέχρι να έρθει το φαγητό ανεβαίνω λίγο επάνω. Οκ αγάπη μου; Θέλεις κάτι;
Χουανίτα: Όχι όλα καλα :) Πήγαινε. :)
...
Ο Νίδις βρίσκεται κάπου δεμένος. Δέν μπορεί να κουνηθεί. Δέν νιώθει τα χέρια του και τα πόδια του. Είναι μουδιασμένος ολόκληρος. Αισθάνεται αφυδατωμένος, έτοιμος να ξεψυχίσει. Είαι κάπου δεμένος, σε κάτι σάν σανίδα σε ένα ψηλό βάθρο ή κάτι τέτοιο, σχεδόν οριζοντιομένος. Το κεφάλι του επίσης δεμένο και ακίνητο. Δέν μπορεί να κουνήσει τίποτα παρα μόνο τα μάτια του. Βλέπει τον ουρανό. Ή μάλλον... αυτό το μπορντοκόκκινο πράγμα με σύννεφα και καπνούς που θεωρειται ουρανός.
Νίδις: (Εξουθενωμένα) Πεινάωωωω... πεινάωωω....
Βήματα ακούγονται γύρω του. Δέν μπορεί να δεί ποιός είναι. Νιώθει την μία παρουσία.
Νίδις: Ποιός είναι; Ποιός είναι εκεί;
Νίδις: Ποιός είναι; Βοήθησέ με σέ παρακαλώ! Βοήθησέ με!
Ακούγονται κρυφά γέλια. Στην άκρη του ματιού του ξεπροβάλει σιγά σιγά το πρόσωπο απο ένα κοριτσάκι το οποίο προσπαθεί να κρατήσει το γέλιο του.
Νίδις: Βοήθησε με κοριτσάκι! Βοήθησέ με! Είμαι μουδιασμένος δέν μπορώ να κουνηθώ! Πάρε με απο δώ! Λύσε με!
Το κοριτσάκι φεύγει απο το οπτικό πεδίο του Νιδι. Αλλα σε εάν λεπτό ξαναεμφανίζεται μαζί με ένα ακόμα. Τα κοριτσάκια γελάνε και κρατάνε ένα κουτάλι με σούπα. Πλησιάζουν το κουτάλι στο στόμα του Νίδι. Θέλουν να τον ταίσουν.
Νίδις: ΕΥΤΥΧΩΣ!!! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!
Τα κοριτσάκια ταίζουν ζεστή, σχεδόν καυτή σούπα στον Νίδι. Απο την πείνα του δέν καταλαβαίνει ούτε κάψιμο ούτε τίποτα! Την ευχαριστιέται απόλυτα!
Νίδις: Υπέροχη! Είναι υπέροχη ευχαριστώ! Καρότο! Κρέας! κρεμμύδι! πατάτα! Είναι και γαμό τις σούπες!
Ξαφνικά ακούγεται πάλι ο γνωστός ήχος απο το σύρσιμο μετάλλου στο έδαφος. Τα κοριτσάκια πετάνε την σούπα στο έδαφος και τρέχουν. Ο Νίδις δέν μπορεί να δεί τί γίνεται. Το σκηνικό κρατάει για λιγα δευτερόλεπτα και τα κοριτσάκια επανέρχονται στον Νίδι.
Νίδις: Διψάω! Διψάω ακόμα σάς παρακαλώ! Δώστε μου κάτι να πιώ σάς παρακαλώ!
Τα κοριτσάκι πολύ σβέλτα τοποθετούν στα χείλη του Νίδι κάτι σάν λάστιχο, όπως τα λάστιχα που έχουν στις αυλές. Ο Νίδις ρουφάει δυνατά τρέις με τέσσερις φορές μέχρι να φύγει ο αέρας απο το λάστιχο. Νιώθει πλέον το υγρό να κατεβαίνει απο τον λαιμό του. δέν μπορεί να καταλάβει γεύση. Είναι τόσο στεγνός ο λάρυγγάς του πού δέν μπορεί να καταλάβει γεύση. Του αρκεί που πίνει, που θα ξεδιψάσει. Νιώθει το υγρό ζεστό, αρχίζει σιγά σιγά να νιώθει μιά ξινή γεύση και γεύση αίματος. Σταματάει και φτύνει το λάστιχο.
Νίδις: ΤΙ ΕΙΝΑΙ! ΤΙ ΜΟυ ΔΙΝΕΤΕ ΚΑΙ ΠΙΝΩ!!!
Τα κοριτσάκια σκάνε στα τσιριχτά γέλια απολαμβάνοντας την θέα του Νιδι. Το ένα απο αυτά πάει και του λύνει το κεφάλι. Ο Νίδις έτσι όπως ήταν ξαπλωμένος δέν μπορούσε να κουνήσει τίποτα παρα μόνο το κεφάλι του. Όλο του κορμί είναι μουδιασμένο. Νιώθει σαν παράλυτος. Σκύβει το κεφάλι του για να δεί το σώμα του. Ο Νίδις παρατηρεί το σωληνάκι που έπινε πρίν απο λίγο. Το ακολουθεί με το μάτι του και βλέπει πως η άλλη άκρη του καταλλήγει στην κοιλιά του και εκεί είναι μπιγμένο μέσα, μέσα στο στομάχι του! Βλέπει το σώμα του... δέν έχει πόδια, ούτε χέρια. Είναι όλα τα μέλη του κομμένα αγαρμπα, παντού υπάρχει αίμα.
Αρχίζει να τσιρίζει και να ουρλιάζει, γυρίζει ουρλιάζοντας και κοιτώντας προς τα κορίτσια. Τα δύο τον κοιτούσαν απο μικρή απόσταση, τον δείχνανε και γελούσαν. Ένα τρίτο κοριτσάκι ήταν γονατιστό στο έδαφος. Ο Νίδις είδε εκεί, δίπλα απο το κοριτσάκι κομμάτια κρέας και κόκκαλα πεταμένα κάτω και παντού πασαλιμένα με αίμα. Αναγνωρίζει τα πόδια του και τα χέρια του. Το κοριτσάκι έσκιζε την σάρκα απο το πόδι του Νίδι, μερικά μέτρα πιό πέρα, και την έβαλε μέσα σε μιά κατσαρόλα.
Κοριτσάκι: ....Ηρέμησε... θα σου δώσουμε κι άλλη σούπα να φάς....
...
Χουανίτα: ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ!!! ΕΛΑ ΚΑΤΕΒΑ! ΕΦΤΑΣΕ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ!
Ο Πλάτων κατεβάινει κάτω απο καθιστικό.
Πλάτων: Α έφτασε; ... Ωραία (αηδιασμένος) εντάξει αγάπη μου... φάτε άν είναι εσείς... εγώ δέν πεινάω... κάτι διάβασα και... θα φάω μετά... :S:S:S
το σημειο που πεθανα? Λοιπον ε θα γινει χαμος! θα τα σπασω ολα , ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ ΡΕΕΕ :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry:
ο καημενος ο Νιδις ,....fREEMAN αγορι μου πρεπει να ελατωσεις τις δωσεις ή τουλαχιστον ψωνιζε απο αλλο βαπορακι
πω πω μεσημεριάτικο και έχουμε και φαΐ με σάλτσα
σαλτσα? μακρυα απο σαλτσες απο σουπες με κρεας και κοκκαλο , απομακρυνετε μαχαιρια , διαβητες τριγωνα μοιρογνωμονια ....να μη τον ξυπνατε ιδεες
να κρύψω το κοπίδι μου λολ
kai to psalidaki gia ta nuxia kai gia ta petsakia kai gia ta nuxia twn podiwn kai gia tis trixes sth muth kai gia tis trixes sto auti kai gia tis trixes sta magoula kai ths kouzinas kai genika otidhpote aixmhro exeis
λιμα? ξερεις τι τροχησμα το κοκκαλο κανει η λιμα? λοοοοοοοοοοολ
anatrixiasa.... san ton allo pou h8ele na 3erizwsei thn kardia enos pio allou allou me koutali epeidh leei den kobei
θα σε αλφαδιασει τα κοκκαλα με τη λιμα looool
--ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ--
:SΕπειδή ξαφνικά και χωρίς να καταλάβω τον λόγο που γίνεται αυτό, παρατήρησα μιά έντονη κινητοποίηση έξω απο το σπίτι μου απο 2 βαν λευκά φορτηγάκια και κάτι λευκοντυμένους κυρίους, δηλώνω υπεύθυνα πως το επεισόδιο το έγραψα παρακινούμενος απο το κακό_παιδί. Εκείνος μου έλεγε και έγραφα ωστε να αποθαρυνθεί ο κόσμος απο το κρέας και να αρχίσουν όλοι να τρώνε ψάρι, ωστε να πουλάει το κακό_παιδί περισσότερα ψάρια, να ανεβουν οι πωλήσεις, να πάρει προαγωγή και αύξηση. Γιαυτό κύριοι λευκοντυμένοι φύγετε.. πατε προς τα κει! ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΕΙ!! :(:(:S
Όποιος ξανατολμήσει να μου κάνει edit στο ποστ θα τον τσακώσω απο την καρωτίδα και θα του ταίσω με το ζόρι τα κομμάτια της Ματίνας που η Σερχανούλα τα έχει βάλει στην κατάψυξη για αργότερα :D:D:D:lol:
γιατί καλέ το ψάρι δεν έχει κρέας ? όχι πιάστε τον
ΤΙΜΩΡΙΑ:
ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΩ EDIT ΑΛΛΙΩς ΘΑ ΜΕ ΦΑΝΕ ΤΑ ΤΣΑΚΑΛΙΑ
ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΩ EDIT ΑΛΛΙΩς ΘΑ ΜΕ ΦΑΝΕ ΤΑ ΤΣΑΚΑΛΙΑ
ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΩ EDIT ΑΛΛΙΩς ΘΑ ΜΕ ΦΑΝΕ ΤΑ ΤΣΑΚΑΛΙΑ
ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΩ EDIT ΑΛΛΙΩς ΘΑ ΜΕ ΦΑΝΕ ΤΑ ΤΣΑΚΑΛΙΑ
ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΩ EDIT ΑΛΛΙΩς ΘΑ ΜΕ ΦΑΝΕ ΤΑ ΤΣΑΚΑΛΙΑ
ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΩ EDIT ΑΛΛΙΩς ΘΑ ΜΕ ΦΑΝΕ ΤΑ ΤΣΑΚΑΛΙΑ
ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΩ EDIT ΑΛΛΙΩς ΘΑ ΜΕ ΦΑΝΕ ΤΑ ΤΣΑΚΑΛΙΑ
ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΩ EDIT ΑΛΛΙΩς ΘΑ ΜΕ ΦΑΝΕ ΤΑ ΤΣΑΚΑΛΙΑ
ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΩ EDIT ΑΛΛΙΩς ΘΑ ΜΕ ΦΑΝΕ ΤΑ ΤΣΑΚΑΛΙΑ
ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΩ EDIT ΑΛΛΙΩς ΘΑ ΜΕ ΦΑΝΕ ΤΑ ΤΣΑΚΑΛΙΑ
ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΩ EDIT ΑΛΛΙΩς ΘΑ ΜΕ ΦΑΝΕ ΤΑ ΤΣΑΚΑΛΙΑ
ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΩ EDIT ΑΛΛΙΩς ΘΑ ΜΕ ΦΑΝΕ ΤΑ ΤΣΑΚΑΛΙΑ
ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΩ EDIT ΑΛΛΙΩς ΘΑ ΜΕ ΦΑΝΕ ΤΑ ΤΣΑΚΑΛΙΑ
ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΩ EDIT ΑΛΛΙΩς ΘΑ ΜΕ ΦΑΝΕ ΤΑ ΤΣΑΚΑΛΙΑ
ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΩ EDIT ΑΛΛΙΩς ΘΑ ΜΕ ΦΑΝΕ ΤΑ ΤΣΑΚΑΛΙΑ
ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΩ EDIT ΑΛΛΙΩς ΘΑ ΜΕ ΦΑΝΕ ΤΑ ΤΣΑΚΑΛΙΑ
ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΩ EDIT ΑΛΛΙΩς ΘΑ ΜΕ ΦΑΝΕ ΤΑ ΤΣΑΚΑΛΙΑ
gmt eprepe na sbhsw teliws to diko tou keimenaki...
den fanhke to edit ;p
--ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ--
Όποιος ξανατολμήσει να μου κάνει edit στο ποστ θα τον τσακώσω απο την καρωτίδα και θα του ταίσω με το ζόρι τα κομμάτια της Ματίνας που η Σερχανούλα τα έχει βάλει στην κατάψυξη για αργότερα :D:D:D:lol:
ευχη και καταρα ρε σας δινω οποιος με φαει να του πεσουν τα δοντια απο το παγωμενο μου κρεας
Μόλις διάβασα κ μου άνοιξε η όρεξη.... :cooking: :cooking: :cooking:
kako_paidi®
04-09-07, 22:24
den pate kala! :sad:
Eides re bro ti kanoun ston bro sou??Kane mia guest emfanisi kai ela na mas soseis :)
Μετά απο αρκετά λεπτά συζήτησης της Πίγκυ με τον Μέντορα, η πρώτη δέν νιώθει και πολύ καλά.
Μέντορας: Λοιπόν; Τώρα που ξέρεις όλη την αλήθεια... είσαι καταδικασμένη να μείνεις αιώνια στο χωριό του silent hill.
Πίγκυ: Τουλάχιστον ξέρω τί συμβαίνει πλέον...
Μέντορας: Είναι η κατάρα. Όποιος μαθαίνει την αλήθεια, την κουβαλάει για πάντα μαζί του εδώ... φυλακισμένος στο χωριό... είναι η κατάρα τέτοια.
Πίγκυ: Δέν με νοιάζει... ούτως η άλλος δεν έχω πλέον πού να πάω...
Η Πίγκυ χαιρετάει τον Μέντορα με χαμηλωμένο το κεφάλι.
Πίγκυ: Μέντορα... ευχαριστώ...
Περπατάει με άδειο το βλέμμα κολλημένο μπροστά της. Δέν έχει κάποιον προορισμό. Στην πλατεία. πηγαίνει προς την πλατεία με το συντριβάνι. Τα ματια της είναι δακρυσμένα. Στο μυαλό της φέρνει το πρόσωπο του Φρίμαν. Χαμογελαστός και πειραχτήρι. Θυμάται στιγμές που την πείραζε και εκείνη τον κυνηγούσε. Πόσο της λείπουν πλέον αυτές οι στιγμές. Τα παιδια. Να σου και τα παιδιά στην σκέψη της. Ο Σοραβερούλης, ο Νίδις, η Σερχανούλα, η Ματίνα, ο Αετονέιλ. Τί να κάνει ο Αετονέιλ πίσω στην πατρίδα. Τί να κάνει το μπάρ. Άραγε ανησυχεί ο Αετονείλ που έχει καιρό να μάθει νέα τους; Θα ανησυχεί :(
Πίγκυ: (Ψιθυρίζει στον εαυτό της) Πόσο λυπάμαι... Πόσο λυπάμαι τον καημένο που εγώ μαζί με τις άλλες τις παλαβές κάναμε συχνά το μπάρ άνω κάτω, ενώ ο καημένος ο Αετούλης μαζί με τον Φριμανάκο συγυρίζανε :(
Η Πίγκυ φτάνει στο σιντριβάνι. Όλες αυτές οι σκέψεις την βασανίζουνε. Απλώνει τις χούφτες τις μέσα στο νερό. Ρίχνει δύο τρείς φορές νερό στο προσωπό της. Το κρύο νερό αντικαθιστά τα ζεστά δάκρυα.
Θυμάται τα λόγια του Μέντορα. "Οι φίλοι σου χαθήκανε για πάντα."
Η Πίγκυ απομακρύνεται απο το συντριβάνι και βαδίζει γοργά προς το δωμάτιό της στο κτίριο του ιατρείου. Βλέπει τα πράγματα των παιδιων τριγύρω βουρκωμένη. Τα πόδια της δέν την κρατούν. Κάθεται σε ένα γραφειάκι εκεί δίπλα και κλαίγοντας σηκώνει ένα χαρτί και ένα στυλό και αρχίζει κάτι να γράφει. Δέν είναι κάποιο σημείωμα υπενθύμισης ή κάτι τέτοιο. Είναι ένα κειμενάκι. Κάτι σάν... ιστοριούλα...
---
Ο γιγάντιος δαίμονας του silent hill περπατάει αργά σέρνοντας απο πισω του το τεράστιο μέταλλο - όπλο του. Δέν είναι σπαθί, ούτε τσεκούρι. Είναι κάτι πολύ πιό τεράστιο. Άθλιο αισθητικά κατασκεύασμα, ένα κομμάτι μέταλλο που η μόνη χρήση για την οποία κατασκευάστηκε είναι για να τσακίζει οστά και να σκίζει σάρκες. Αυτό το σύρσιμο με τον εκκωφαντικό ήχο του μετάλλου, πολλοί θα λέγανε οτι χρησιμεύει και σάν ακόνισμα της κόψης του. Πλησιάζει σε έναν βωμό. Μοιάζει πολύ με θυσιαστήριο. Στο ένα του χέρι σέρνει το όπλο του τεράστιο, ενώ στο άλλο του χέρι κρατάει ένα άψυχο ανθρώπινο γυναικείο σώμα με ελάχιστα κουρελιασμένα ρούχα επάνω του, τόσο κακοποιημένο που πολύ εύκολα θα το μπέρδευε κάποιος με σώμα ζωου βουτηγμένο στο αίμα.
Ο δαίμονας φτάνει στον βωμό. Αφήνει το μέταλλο στο έδαφος και πιάνει το κορμί με τα δύο του χέρια και με ένα τίναγμα το σκίζει στην μέση. Πετάει το ένα κομμάτι επάνω στον βωμό και το άλλο λίγο παραδίπλα. Σηκώνει το μέταλλο και φεύγει.
Δέν πρόλαβε να κάνει δύο βήματα φεύγοντας και απο τους θάμνους άρχισαν να τρέχουν μερικά κοριτσάκια προς τον βωμό. Σε μερικά δευτερόλεπτα αυτά μεταμορφώνονται σε κάτι τέρατα σαν λύκοι με κόκκινα μάτια και κατασπαράζουν τις σάρκες. Δέκα δευτερόλεπτα περίπου κράτησε αυτό το σκηνικό και ξαναμεταμορφώθηκαν απο τέρατα σε κοριτσάκια. Το ένα απο αυτά έψαξε τα κουρελιασμένα ρούχα που ήταν πεταμένα κάτω. Σε μία τσέπη βρήκε ένα σουγιά. Δέν του άρεσε το λάφυρο και το πέταξε πέρα ενώ έτρεχε για να προλάβει τα άλλα κοριτσάκια που είχαν απομακρυνθεί...
poia eixe mazi to sougia eipame?
η μαρτινα λοοοοοοοοοοοοοολ
xaaaa EPITELOUS DIKAIOSUNH
TWRA H MARTINA EINAI TAYLAAA POPO KKLAAA POPO KKKLAAAA
εχετε γεια βρυσουλες λογγοι βουνα ραχουλες ,
ΘΑ ΣΕ κυνηγω ΣΑΝ ΤΡΕΛΟ ΦΟΡΤΗΓΟΟΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΦΡΕΝΑ ΣΠΑΣΜΕΕΕΕΕΝΑ
καλα ρε με καθαρισες? τι 8α καταλαβετε ρε ξενερωτοι ? τι θα καταλαβετε? να δω ποιος θα σας σωσει τωρα , ολοι σα τα σκυλια στ'αμπελια θα πατε
egw pantws eimai akomh zwntanos. mporei na eimai se anaphrikh karekla me swlhnakia alla eimai kalytera apo pollous ekei mesa (soraver, martina, nidis, klp) :P
ρε συ εχει πολυ ωραιο καιρο γιατι δεν ανεβαζεις κανενα βροχερο σκοτεινο επεισοδειο? να πεφτουν οι κεραυνοι , να σκοτωνουν κορακια και να σκιζουν δεντα ....ΧΑΜΟΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ
eisai arrwsth kopela mou!
Μπά δεν προλαβαίνω. Το βράδυ όμως θα μπεί το τελευταίο επεισόδιο. Το ΦΙΝΑΛΕ!
ΝΑ 'ΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ !!!
πόσες φορές το έχω ακούσει αυτό ?
malakia , telionei to silent hill? poli apotoma re si
pws 8a mpei to finale?
Κανονικά. Μετά τις 10.30. Σε κάποια φάση κατα την διάρκεια της εκπομπής μου το βράδυ ;)
malakia , telionei to silent hill? poli apotoma re si
Ε δέν έμεινε και πολύς κόμσος ζωντανός... :P :lol: ;p
edw kolage auto pou elege o giannopoulos "skhno8eta koftous" mono pou o giwrghs to phre sta sobara ;p
Ε δέν έμεινε και πολύς κόμσος ζωντανός... :P :lol: ;p
αφου εισαι ηληθιος :lol: :lol: :lol: :lol:
Looooooooooooooooooooooooooooollll re
εγώ; ή εσείς που σκαρφαλώνετε στους λόφους που δέν πρέπει. Δείτε την Πιγκούλα πώς είναι ζωντανή μιά χαρά που έκατσε στα αυγά της και δέν σας ακολουθησε! Στον λαιμό σας θα την παίρνατε!
as katsei na stoixiosei ekei Totes
esyti xeresai re? akoma den eskases mesa sto ntoylapi soy? paliokatsarida?
bre pou na se mazepsoun kai na se kanoun salami
kai na se balei o father sou mazi me kaseri sta santouits
pou 8a me peis katsarida
salami 8a se kano esen akai 8a se petaxo sth 8alassa na taiso tous glarous
MAAAARTINAAAA SALAMAAAAAKIIIIII
:wait:
Anteee na doume ti tha ginei
:eat_nails: :eat_nails: :eat_nails:
Η Πίγκυ βάζει το γράμμα μέσα σε ένα φάκελο. Σηκώνεται απο το γραφειάκι και κοιτάει τριγύρω της. Δέν έχουν στεγνώσει ούτε λεπτό τα μάτια της απο τα δάκρυα. Αφήνει τα πράγματά της στο δωμάτιο όπως ήταν. Θα μείνει για πάντα εδώ. Δέν χρειάζεται να τα πάρει μαζί της. Βγαίνει απο το δωμάτιο και κατευθύνεται προς το παλιό ταχυδρομείο. Νιωθει μιά παρουσία να την παρακολουθεί. Δέν κάνει τον κόπο να κοιτάξει πίσω της. Νιώθει πιό έντονα αυτή την αίσθηση τώρα. Είναι σίγουρη οτι την παρακολουθούν. Όχι μία, όχι δύο, αλλα πολλές παρουσίες. Μένει ατάραχη. Ξέρει πού να πάει και τί θα κάνει.
Προσπερνάει το ταχυδρομείο και πηγαίνει προς τα παλιά ξύλινα σπίτια. Βλέπει το σπίτι του Μέντορα. Κοντοστέκεται κοιτώντας τριγύρω. Σφίγγει τα δοντια και συνοφρυώνεται. Ορμάει τρέχοντας στον σπίτι του Μέντορα. Φυσικά γνωρίζει πως το σπίτι είναι άδειο, κλασσική περίπτωση. Δέν κάνει κάν τον κόπο να ψάξει να τον βρεί. Απο την προηγούμενη φορά που ήταν εδώ και έψαχνε το σπίτι, θυμάται κάποια ντουλάπια με κάτι μπιτόνια μέσα. Πηγαίνει. Παίρνει 2-3 μπιτόνια παραμάσχαλα και τρέχει χωρίς να χάσει χρόνο σε ένα επίσης ξύλινο, παλιό, εγκαταλελειμμένο και απομονωμένο χαμόσπιτο. Μπαίνει μέσα και αδειάζει το περιεχόμενο των μπιτονιών γύρω γύρω στο εσωτερικό του σπιτιού. Ο χώρος βρωμάει βενζίνη. Η Πίγγυ χωρίς να το πολυσκεφτεί ανάβει ένα σπίρτο και το πετάει ενώ είναι και εκείνη μέσα. Όλο το εσωτερικό του σπιτιού σε πολύ λίγα δευτερόλεπτα έχει αρπάξει φωτιά! Η Πίγκυ ίσα που έχει προλάβει να τρέξε και να σκαρφαλώσει στην σοφίτα και απο εκει απο ένα άνοιγμα στην σκεπή. Στέκεται στην κορυφή ακριβώς! Όρθια. Νιώθει την ζέστη της φωτιάς στα πόδια της ακριβώς στον όροφο κάτω. Το βλέμμα της ατενίζει τριγύρω. Η έκφρασή της αποφασιστική. Ένα ειρωνικό χαμόγελο είναι η απάντηση στα βλέμματα των δαιμόνων. Κάτω στον δρόμο. Γύρω γύρω απο την μονοκατοικία που είναι σκαρφαλωμένη η Πίγκυ, υπάρχουν δεκάδες δαίμονες. Τέρατα με κόκκινα μάτια. Κάθονται και την κοιτούν. Την περιμένουν να κατέβει. Την περιμένουν σάν γεύμα.
Πιγγυ: ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΦΑΤΕ ΚΑΡΙΟΛΙΔΕΣ!!!! ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΠΙΑΣΕΤΕ ΠΟΤΕ ΖΩΝΤΑΝΗΗΗΗΗ!
Οι φλόγες αρχίζουν να χαιδεύουν τα ξυπόλητα πόδια της Πίγκυ. Νιώθει την θερμοκρασία να ανεβαίνει ακαριαία. Κλείνει τα μάτια και βλέπει τον φρίμαν. Θυμάται το όνειρο που είχε δεί. Τον Φρίμαν καθισμένο να κλαίει στο σιντριβάνι. Η Πίγκυ είναι δακρυσμένη. Τα δάκρυα ανακατεμένα με τον ιδρώτα, αποτέλεσμα της κάψας της φλόγας. Βλέπει τον Φρίμαν να σηκώνει το κεφάλι του και να την κοιτάει. Και εκείνη την στιγμή όλο το συντριβάνι να ξεχυλίζει αίμα. Άιμα κόκκινο. Όπως τώρα κόκκινη φωτιά ξεχειλίζει απο απο την σκεπή και την αγκαλιάζει. ! Νιώθει πόνο, νιώθει μοναξιά, νιώθει πίκρα και λύπη... μέχρι την στιγμή που... παύει να αισθάνεται, παύει να ονειρεύεται.
---
Η Ροζαννα Πλησιάζει στο γραφειάκι και βλέπει τον φάκελο που άφησε η Πίγγυ. Κοιτάει απο έξω και διαβάζει "Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ SILENT HILL." Ανοίγει τον φάκελο και βγάζει το χαρτί με το κείμενο:
"Κάπου στον κόσμο, στον κόσμο που δέν πιάνουν οι αισθήσεις μας, υπάρχει εάν χωριό. Ένας τόπος ψυχών. Εκεί στο κατώφλι του διαχωρισμού και της διαλογής. Όπως στην ζωή της ύλης, έτσι και στην ζωή των ψυχών, υπάρχουν γεγονότα, καταστάσεις που σε ελκύουν να πάς μαζί τους. Δαίμονες, άγγελοι, εκεί οπου όλα υπάρχουν μαζί. Αλλα όπως και τότε... υπάρχει το απαγορευμένο μήλο.
Αλλα άς πάρουμε τα πράγματα απο την αρχή.
Ένας Άνθρωπος έκανε συμφωνία με τον διάβολο. Θα του στέλνει ψυχές. Αρκεί ο ίδιος να ζεί για πάντα... έστω και ακίνητος... έστω και διασωληνωμένος. Το όνομα αυτού; Κουρέ. Οι άτυχοι που η μοίρα τους θα τους αναγκάσει να περάσουν απο το ξενοδοχείο που είναι η "Πύλη του ενδιάμεσου κόσμου", περνάνε μία νύχτα καθοριστική. Το καλό και το κακό. Ο άγγελος και ο δαίμονας. Είναι εκεί. ο άγγελος συνήθως δίνει ένα βιβλίο για το τί εστί silent hill. Ένας τουριστικός οδηγός, αλλα κρυμμένη στις σελίδες του η αλήθεια. Μία ανάγνωση αρκεί για να αποτρεπεί το μοιραίο. Ο μονος τρόπος για να γλιτώσει κάποιιος.
Απο την άλλη πάλι, ο δαιμονας με τα κόκκινα μάτια. Έτοιμος να προκαλέσει το ατύχημα που θα ελευθερώσει τις ψυχές.
Όποιος διαβάσει τον οδηγό του Silent hill σώζεται. Άν όμως αυτό δέν γίνει, τότε το χωριό θα είναι ο επόμενος σταθμός της ψυχής. Οι δαίμονες έχουν εναν σκοπό. Να καραδοκούν απο παντού. Έτοιμοι να σκοτώσουν οποιονδήπωτε αναζητά. Οι άγγελοι έχουν έναν επίσης σκοπό. Να αποτρέψουν κάποιον να ανέβει στους λόφους του sillent hill, εστία των δαιμόνων και του διαβόλου. Πρέπει να αποτρέψουν, χωρίς όμως να επέμβουν στην ελεύθερη βούληση των ψυχών. Αυτό θα συμβαίνει για 40 ημέρες. Έπειτα οι ψυχές που επιβιώνουν στο χωριό χωρίς να πέσουν θύματα των δαιμόνων απελευθερώνονται και πηγαίνουν στην είσοδο των αγγέλων. Μακάριοι πλέον, αναπαυμένοι. Όσες ψυχές δέν επιβιώσουν, στοιχειώνουν στον λόφο. Γίνονται δαίμονες με κόκκινα μάτια. Όσοι πάλι παρακούσουν τους αγγέλους και ανέβουν... τότε ζούν φοβίες, ζούν πόνο, ζούν μίσος, δέν πεθαίνουν ποτέ αλλα βιώνουν κακία για όσο το ξίφος του δαίμονα θα σέρνεται στην γή...
---
Πλάτων: Αγάπη μου; Τελείωσα το βιβλίο! :S Το τέλος θα σε συναρπάσει! :S:S:S
Χουανίτα: Μήν πείς τίποτα! Θα το διαβάσω!
Πλάτων: ΟΚ μωρό μου! Λοιπόν φεύγω στην δουλειά!
Χουανίτα: Καλό δρομολόγιο μωρό μου!!!
Ο Πλάτων μπαινει στο κιτρινοπράσινο φορτηγό του και ξεκινάει.
Σούρουπο πλέον με ομίχλη δυνατή. Σκέφτεται το μυθιστόρημα. Ξαφνικά βλέπει φώτα να έρχονται καταπάνω του. Κορνάρει απο αντανακλαστικά! Το αυτοκίνητο που ερχόταν κατα πάνω του κάνει μιά απότομη τιμονιά και βγαίνει εκτός πορείας. Ακούγεται ήχος συγκρουσης! Ο Πλάτων φρενάρει το φορτηγό και βγάινει έξω. Βλέπει ένα αυτοκίνητο αναποδογυρισμένο. Πλησιάζει να βοηθήσει αλλα μία έκρηξη τον ακινητοποιεί. Χάνει τις αισθήσεις του και πέφτει κάτω. Συνέρχεται σχετικά γρήγορα. Τριγύρω βλέπει περιπολικά που μόλις έχουν φτάσει.
Αστυνομικός: Είστε καλά κύριε;
Πλάτων: Ναί δέν έχω πάθει κάτι. Βοηθήστε τους επιβάτες του αυτοκινήτου!
Αστυνομικός: Ελάτε παρακαλώ στο ασθενοφόρο.
Ο Πλάτων μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο για προληπτικούς λόγους. Το βράδυ το περνάει σκεπτόμενος και θλιμμένος. Δέν μπορεί να συνειδητοποιήσει οτι κάποιοι σκοτώθηκαν, έτσι απλά...
Ξημερόνοντας ο Πλάτων βλέπει κόσμο απέξω απο ένα δωμάτιο. Πλησιάζει να δεί. Είναι και ένας αστυνομικός εκεί.
Παραπίσω κοντά σε ένα desk υπήρχε ένα ντοσιέ με το σήμα της αστυνομίας. Ο Πλάτων πλησιάζει εκεί και ανοίγει κρυφά τον φάκελο.
Διαβάζει μέσα:
Πιγκυ - Απανθρακώθηκε απο την φωτιά που ακολούθησε το ατύχημα.
Σοραβερ: - Απανθρακωμένος. Αλλα ο θάνατος είχε προκληθεί απο πιό νωρίς απο ασφυξία όταν το τιμόνι κατ ατο ατύχημα χτύπησε τον θώρακά του.
Νιδις: Θάνατοα απο διαμελισμό που προκλήθηκε απο κομμάτια λαμαρίνας του αυτοκινήτου.
Ματίνα: Θάνατος απο κακώσεις.
Σερχανούλα: Θάνατος απο κακώσεις.
Φρίμαν: Επιβίωσε του ατυχήματος.
Ο Πλάτων πηγαίνει στο δωμάτιο και μέσα στον συνωστισμό βλέπει τον Φρίμαν.
Πλάτων: Τί συνέβη; Γιατί είναι όλοι μαζεμένοι εδώ;
Αστυνομικός: Είναι ο μόνος επιζών. Τον είχανε χάσει για κάποια στιγμή, αλλα οι γιατροί τον επανέφεραν.
ΑΠο το δωμάτιο ακούστηκε ο Φρίμαν.
Φρίμαν: :cry: Αφήστε με.Γιατί δέν με αφήσατε με τους φίλους μου! Με χρειαζόντουσαν! Γιατί με τραβήξατε πίσω! Ήμουν εκεί και με αγκάλιαζαν, και εσείς λωποδύτες με πήρατε! Με πήρατε απο τους φίλους μου!
Το κινητό του Πλάτων χτυπάει.
Πλάτων: Ναί έλα!
Χουανίτα: Έλα αγάπη μου! Ανησύχησα! Πώς συνέβη; Έρχομαι εκεί!
Πλάτων: Αγάπη μου! Το βιβλίο! Συνέβη κάτι περίεργο με το βιβλίο! Αυτό που διάβασα, τα παιδιά του βιβλίου, με τους επιβάτες του αυτοκινήτου στο ατύχημα εδώ... Όταν το διαβάσεις θα καταλάβεις...
Χουανίτα: Τί περίεργο αγάπη μου; Δέν διάβασα ακόμα το βιβλίο. Είμαι στην σκηνή που η Πίγκυ γράφει το σημείωμα. Τέλος πάντων μωρό μου. Έρχομαι εκεί αμέσως!
Κατα την διαδρομή της Χουανίτας προς το νοσοκομείο, συνειδητοποιεί οτι δέν έχει τσιγάρα. Το άγχος την έχει κάνει να αδειάσει όλο το πακέτο με την μία.
Χουανίτα: Τί είναι αυτό; Λοιπόοοον. Ένα ξενοδοχείο. Ωραία. Εδώ ελπιζω να πουλάνε τσιγάρα!
Μπαίνει μέσα στο ξενοδοχείο βλέπει έναν άνθρωπο να κάθεται σε μιά πολυθρόνα με κάτι σωληνάκια.
Χουανίτα: Καλησπέρα! Μήπως τυχαίνει να έχετε τσιγάρα παρακαλώ;
-----THE END-----
stay_close
08-09-07, 02:39
kouremaga giganta kane mas kounhmata ;p
BRAVOOOOOOO :congrats: :congrats: :congrats: :congrats: :congrats:
koure bravo και σε σένα παλικάρι μου, ωραίες συμφωνίες κάνεις :argh: ;p
xa00x0aax00xa0xa sas afaga olous x0aax0ax0ax0xa0ax0ax0
stavro ela na mou thn peis twra gia ta swlhnakia mou
den 8a sou pw polla gioa ta solinakia sou
pame ntou ston kouremagka?
euxaristws. 8a katses na sta klasw omws?
Nice work Freeman! :congrats::marchmellow:
Επιτέλους μ' αυτό το βιβλίο! Την ψυχή μου έβγαλε! Δεν ξαναγράφω τίποτα! Θα φύγω στην Αργεντινή με τη Χουανίτα!
sa de ntrepesai pantremenos an8rwpas ;p
wanna be koure looool
μπραβο free , καλη ποιοτητα σου δωσαν αυτη τη φορα χαχαχχαχαχαχαχαχαχαχχα
ΕΛΛΑΔΑ ΕΧΕΙς ΤΑΛΕΝΤΟ ! ΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑ
ΧΩΡΙΣ ΠΛΑΚΑ NICE WORK
:knie: :knie: :knie: ΑΨΟΓΟ!!!
Συγχαρητήρια ρε μαν! Πολύ καλό!!!
Koure, τους κονόνισες όλους, οχιά διμούτσουνη! :D
Οσο για μένα... το τσιγάρο θα με φάει! (πολύ μου άρεσαν τα "αγάπη μου εκείνο, αγάπη μου το άλλο, έφαγες? διάβασες?" Τι σα-λα-λα-λα ζευγάρι! :D :D
Argonauths
10-09-07, 11:08
Mprabo re Free, oraio kai agwniwdes mexri thn teleutaia stigmh!!!
vBulletin® v3.8.4, Copyright ©2000-2025, Jelsoft Enterprises Ltd.